Huertecilla schreef op woensdag, 28 september 2005, 17:36:
> Piet schreef op woensdag, 28 september 2005, 15:29:
>
>> Clickeren is de enige methode waarbij het paard zichzelf
> Oefff.... dat is zelfs maar netaan in de rÃchtng van waar de
> klok luidt Piet.
> 'Klikkeren' is de naam voor een specifieke methode van bridging
> voor een positieve beloning. Punt.
Clikkeren is een populaire omschrijving van de methode die ik gebruik, een woord wat veel mensen kennen en wat voorkomt dat ik meteen en iedere keer weer helemaal hoef uit te leggen waar een en ander voor staat.
Neemt niet weg dat ik voorlopig geen woord terug neem van wat ik hierboven geschreven heb.
Ik denk ook dat je 2 posten door elkaar haalt. Ik heb het geen moment gehad over positief straffen, over hengsten die je kont naar je toedraaien.
Ik heb beschreven (tamelijk eigenzinnig, dat geef ik toe ) wat ik dagelijks zie gebeuren als ik bezig ben met trainen.
Ik beweer dat dressuurtraining op een simpele manier te vereenvoudigen en te versnellen is met "clikkertraining" Dat je je paard hiermee net zo gemakkelijk een level 1
parelli kunstje aanleert als een level tig.
Dat je paard aangeeft dat hij
wil leren en dat je hem beledigt als je hem rust geeft. Hij geeft namelijk zelf wel aan als hij geen zin meer heeft om te werken en loopt weg als het hem te simpel wordt.
Van de week liep hij even snel weg om gauw even wat te gaan drinken en kwam net zo hard weer terug om verder te gaan.
Dat is wat ik hierboven wilde uitleggen zonder een boel technische termen te gebruiken die verklaren wat clikkeren is.
Ik had het over wat je ermee kunt.
En een paard wat de grenzen van het betamelijke opzoekt?
Positief gedrag beloon je, negatief niet.
That's it!
Piet
Warboel
