Hallo,
Met mijn paard Buck reed ik veel buitenritten, fietspad, bos, duin, ook endurance wedstrijden, alles aan een doorhangend teugeltje. Een a twee keer per week namen we dressuurles, omdat ik wilde zorgen dat hij recht en soepel bleef en meer gewicht op achter ging nemen. Hij is nogal op de voorhand gebouwd, dus enige compensatie van de achterbenen is gewenst.
Na 9 jaar leuk -en naar ik dacht ook verstandig- rondgereden te hebben werd hij kreupel rechtsvoor, wat na vruchteloze onderzoeken en behandelingen door de dierenarts, uiteindelijk bleek te komen door een onevenredige belasting van de voorbenen. Hij neemt graag meer gewicht op zijn rechterschouder, iets wat noch ik, noch de instructeur hebben gemerkt, omdat het minimaal zichtbaar is en omdat hij absoluut niet scheef aanvoelt. Hij jekkert juist lekker door als een trein op de rails. Maar elk paard is hol aan een kant en door er ook nog eens op te gaan zitten, kun je als ruiter die scheefheid onbedoeld versterken. Lekker stofzuigend door het bos met een niet helemaal rechtlopend paard is nl funest voor de voorbenen! Antoine de Bodt heeft aangetoond dat Buck weer volledig rad kan lopen, wanneer ik hem rechtricht volgens zijn methode.
Ik heb van deze harde leerschool geleerd om dressuur/gymnastiek heel serieus te nemen, gewoon om mijn paard te helpen mij de rest van zijn leven te kunnen dragen ipv vroegtijdig als weidedecoratie te dienen.
Ik wil ook absoluut je plezier niet bederven, maar ik kon het niet laten mijn reactie te geven, want man... ik weet hoe erg het is!
Check af en toe kritisch of je beest nog absoluut rechtloopt, zich links en rechts even ver laat inbuigen en of de tact zuiver is, dan heb je aan de basis al een hoop goed gedaan!
Heel veel plezier,
Christel