jo schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 12:19:


Paardentandarts: Het is maar net wie je te pakken krijgt! Iemand die begrip heeft voor een angstig paard of iemand die zoiets heeft van: niet aanstellen, gehoorzamen, had je maar geen paard moeten worden.
Een klein roesje bij tandenraspen pakte bij mijn paard goed uit! Haar kiezen zijn in maart 2005 voor de eerste keer in haar leven (8 jaar) geraspt. Ze heeft gelukkig goede tandjes, eerder was gewoon niet nodig. Ik was eerst best wel zenuwachtig, dat arme beest, met zo'n lawaaiding in de mond zitten, wat een ervaring moet dat zijn.
Maar ik ben nu absoluut niet bang voor de volgende keer. Ze heeft een roesje gehad wat 20 minuten aanhield. Ze werd er erg rustig van, absoluut niet gestressed, kreeg alles wel vol mee en mijn dierenarts kon goed zijn werk doen met een electrisch aangedreven rasp, die toch behoorlijke herrie maakte. Ze mocht enkele uren niet eten of drinken (geen slikreflex) en kwijlde wat, maar ze voelde zich duidelijk goed. Ze is absoluut niet ontwijkend of bang geweest daarna, wormkuren geven ging ook goed, het was dus geen slechte ervaring voor haar, meer iets dat vervelend is, maar wat te doen is. (Net zoiets als wassen, als de troep er met een borstel niet meer af wil: Help, ik word nat! En dan zien dat ze in de stromende regen een dutje staat te doen......)
Monique

jose schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 12:05:


Die krachten zijn hetzelfde met bit.
Een paard in paniek, daar heb je met bit echt niet meer grip op.
Wat dat betreft denk ik dat met bit een vals veiligheidsgevoel is.


Ik denk dat er weinig tegen zonder bit rijden kan worden aangedragen.
Maar ook voor zonder bit rijden geldt: begin in de bak, kijk hoe het gaat en leer er mee samenwerken, zowel het paard als de ruiter.
En wees niet naief in het begin in ow, het gaat wel goed.

Monique Meijer schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 12:39:

Wormenkuur doe ik door wat brood en brokjes heen.
Heerlijk!
Zo weg.
Geen gevecht, geen trauma.
Waarom zouden we ook?

jo schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 12:19:


Ja Joke, je hebt gelijk. Eigenlijk vond ik het zo gauw ik het had geschreven al raar dat ik daar over nadacht.
Zo zie je, soms helpt het om een idee eens op te schrijven.
Ik ga hem niet pesten met een bit in z'n mond. Beter een beetje verdoving een keer als het nodig is. Mijn hond wordt per slot van rekening ook verdoofd als de DA in z'n bek moet zijn.
Piet

HannahFroukje schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 10:26:


Dat was ook mijn bedoeling, niet het opleggen van persoonlijke meningen maar het uitwisselen van gezichtspunten en zo een gefundeerde mening kunnen vormen en die eventueel aanpassen.
Blijkbaar een gevoelig onderwerp.
Er zijn veel reacties die me aan het denken zetten in positieve zin maar er zijn er ook vijandige /onverdraagzame. Mssn ben ik naïef maar had verwacht dat mensen die zo hard letten op de taal van hun paard en die rekening houden met elk detail wb het omgaan met paarden, open minded zouden zijn.
Met ruimte voor meningen en discussie ipv het neersabelen daarvan.
Mij interesseren anderen hun mening heel erg, zelfs (vooral) al heb ik een andere mening.
A horse, a horse, my kingdom
for a
horse...