Hallo,

Ik heb een probleem.
Ik heb een merrie en een jaarlingruin. Moeder en zoon. Nu ga ik toch al bijna een jaar rijden met mijn merrie, de ruin blijft dan in de wei staan en als ik met hem ga wandelen dan blijft de merrie in de wei staan.
Het probleem is dat degene die achter blijf blijft roepen op de ander. Soms roept de andere dan terug en soms ook niet.
Nu ben ik afgelopen weekend gaan rijden en ben ik echt een paar keer gestopt en wilde ik terug gaan omdat ik het gevoel had dat de jaarling me achterna zou komen. Zo hard hoorde ik hem roepen en hij was ook flink aan het rennen in de wei.
De merrie is helemaal een dribbeltante en als die achter blijft dan is ze soms echt door en door nat van t zweet.
Ik heb nu niet echt het idee dat dit minder gaat worden en vind het toch een eng idee dat er ongelukken van kunnen komen.
Ik dacht zelf aan nog een minishetlander erbij te zetten. Ik denk dat t probleem dan wel opgelost is, maar mijn man wil graag weten of dit echt de enige oplossing is. Als dat zo is dan is die shet van harte welkom hoor.
Heeft iemand hier een ander idee?

Alvast bedankt!
Groetjes, Natasja

Natasja Cornelissen schreef op donderdag 20 oktober 2005, 10:29:


Hoi Natasja.

Ik had precies hetzelfde. Ik had alleen geen moeder en dochter, maar wel een jaarling-ruin en een merrie. Ik heb nu een shetlander erbij van 83 cm hoog. Ze staan nog niet bij elkaar, maar ik kan nu al zonder veel problemen met de een óf met de ander gaan wandelen. De shet hinnikt totdat ik uit het gezichtsveld ben en mijn merrie wandelt graag mee. Ik denk ook dat het scheelt dat ik een wat oudere shetlander (7 jaar) heb gekocht. Ik heb het idee dat dit baasje voldoende zelfvertrouwen heeft. Als ik met de shetlander ga wandelen hinnikt Radja wel, maar ze wordt niet meer onrustig.

Misschien kun je er ergens een op proef nemen? Het moet denk ik ook een beetje klikken tussen de twee.

Groet Nel.

Nel Gommans schreef op donderdag 20 oktober 2005, 14:02:


hoi Nel,

Bedankt voor de reactie. Ik heb zelf ook t idee dat dit de beste oplossing is. Ben blij dat ik hier een voorbeeld bij heb, want ik kan dus echt niet op mijn gemak naar buiten op t moment. Ik ben soms echt bang dat er eentje door de draad gaat. Ben vandaag al gaan kijken bij iemand met shetlanders en ik hoop dat t wat word. Deze mevrouw moet haar pony's met veel pijn in het hart verkopen en ik ben benieuwd of ze t over haar hart krijgt.

Natasja Cornelissen schreef op donderdag 20 oktober 2005, 10:29:


eh, ik heb ook moeder en zoon hier, als ik met moeders ga rijden wordt goofy maf en gaat lopen rampestampen in de wei. andersom is het ook heel erg. ik heb wel s 3 shetten erbij staan, helpt niet echt. maar het ene paard is t andere niet. kun je niet een shetje lenen voor een paar maanden?

Hoi Natasja,
zelf heb ik een soortgelijk probleem met mijn ponytjes. Ik heb 2 shetlandertjes ook moeder met veulen (dochter) en zijn echt onafscheidelijk van elkaar. Als ik eens was gaan "rijden" met de moeder is de dochter gewoon ontsnapt en ingebroken op een wei bij een ander paard. Dit was niet zo erg, geen gewonden gevallen ofzo, maar nu train ik ze elke keer ik ga een tweetal uurtjes apart, zonder ze elkaar kunnen zien. Nu gaat het nog niet zo goed, maar ik ben er zeker van dat ze het gewoon zullen worden. Als je er een ander paardje zou bijzetten weet ik niet of ze die wel zullen zien als een vervanger voor diegene die weg is. Al is een extra kameraadje wel welkom. Verder is het een feit dat paarden meestal in groepjes van twee staan en als je er dus drie hebt, er eentje kan "verstoten" worden.
groetjes,
Elineke

Nel Gommans schreef op donderdag 20 oktober 2005, 14:02:


Natasja.

Kun je misschien de jonge ruin een jaar bij een kudde zetten? En dan de shet als gezelschap voor de merrie. De jaarlingen worden volgens mij in een wat grotere kudde anders opgevoed dan alleen met de moeder thuis. Of misschien is het alleen tussen de 1 en 3 jaar dat ze zo "puberen"?

Heel veel succes.

Groetjes Nel.

Nel Gommans schreef op donderdag 20 oktober 2005, 22:10:

.

Ze zijn in mei een maand uit elkaar geweest omdat zoonlief maar bleef drinken en moeder alles maar goed vond en ze er echt magerder van werd. Dit heeft hem idd goed gedaan, hij stond toen bij 2 andere hengsten van zijn leeftijd. Ik weet dat t beter is hem tussen een kudde te zetten, maar vind die maar eens want ik wil hem absoluut niet op stal hebben. En daarbij kan ik ook gewoon niet zonder hem, t is zo'n lieve knuffel en ik ben graag met hem bezig. Misschien is het voor hem zo ook wel leuk als ie er een vriendje bij krijgt, hij is gek op andere paarden.