Hoi Linda,

Wat goed dat het rijden zo lekker is gegaan, echt geweldig dat Nanda je weer
een beetje verder heeft geholpen !

Flenna heb ik zaterdag verhuisd naar Ouderkerk aan de Amstel (dichterbij
huis) en ze is weer helemaal gelukkig bij haar vriendjes ! Djinn (een witte
Connemara) en Hvatur (een zwarte IJslander) waren weer erg blij met haar
terugkomst. 's Middags stonden ze ieders aan een kant Flenna helemaal te
besnuffelen Alleen Duchesse (de zwarte Merens) was helemaal niet blij
met Flenna's terugkomst, ze rende kwaad achter haar aan waardoor ze haar
uiteindelijk maar even apart in een paddock hebben gezet. 's Avonds wou ik
Flenna naast Duchesse op stal zetten maar dat was helemaal foute boel !
Flenna weer teruggezet in haar oude stal, Katla is toch nog niet terug en
tot die tijd mag dat vast wel (heb diegene al een mail gestuurd om te vragen
of ze van stal wil ruilen) ...
Gisteren was ik lekker helemaal alleen op stal en had ik Flenna bijna
opgezadeld en was ik met haar gaan rijden maar uiteindelijk heb ik het toch
niet gedaan. Was toch nog bang dat ik er af zou vallen en omdat er niemand
in de buurt was is het dan toch wel de vraag of iemand je vind en hoe lang
dat zou duren ... De boer was wel thuis maar de ene keer loopt hij de hele
dag op het erf rond en de andere keer blijft hij de hele middag binnen ...
Misschien dat ik toch maar eerst wat grondwerk met haar ga doen en dan is
een keer probeer erop te stappen. Alhoewel Flenna dan wel wat pittiger zal
zijn als ze een tijdje niet gereden is ... Moeilijk hoor om dan een
beslissing te nemen ...
In ieder geval hoop ik dat het met jou en je paardje steeds een stukje beter
gaat, vandaag was in ieder geval weer een stap de goede richting op !

Groetjes Marsha

Marsha de Blieck schreef op Mon, 12 Apr 2004 21:22:54:


---Dat is leuk om te horen! Kun je toch weer wat vaker naar Flenna toe


---Ja, die angst had ik ook erg in het begin. Gelukkig staat Tamara nu op een plek waar altijd wel iemand in de buurt is, maar dan nog moet je vaak moed verzamelen om erop te klimmen. Dan gaan die gedachten weer malen, van: "Ooooh, als ze nu maar niet ineens keihard gaat bokken, wegrennen of of of..." hahaha, je haalt dan echt van alles in je hoofd


---Ja, maar hoe langer je wacht, hoe groter je angst kan worden denk ik dan ook weer. Je kunt toch een paar dagen alleen grondwerk doen en dan grondwerk en er een keertje opstappen? Misschien dat dat helpt... en misschien helpt het ook als iemand haar vast wil houden terwijl jij opstapt. Gewoon zodat jij je veiliger voelt


---Ik hoop het ook! Gisteren was gewoon zo gaaf, later dringt het dan pas tot je door dat je eindelijk weer eens echt gereden hebt...en dan nog wel op je eigen paardje :)
Groetjes,
Linda