Piet schreef op maandag 23 januari 2006, 8:50:


Ja, én hij traint bijna iedere dag in draf op zand op de veluwe wat ook hard slijt! Máár: die hoeven zijn in kei-goede staat.


Weet je? Dit moet helemaal geen kwestie van speculeren zijn, dit moet eigenlijk gewoon van te voren zijn uitgetest zodat je het zeker weet. Getest onder vergelijkbare omstandigheden, of uitdagender dan je zult tegen komen.

Je gaat ook niet speculeren of de bagage wel op de paarden past en het zadel geen drukkingen zal geven.


Het is helaas niet in onze buurt, hoe ver is het bij jou vandaan? Want het is wel belangrijk dat die hoeven goed bekapt worden. (jeanette, niet dat ik dat voor jullie beslis hoor, ik denk gewoon ff mee)


Nou dat hangt nogál af van de situatie van de hoef hoor! In twee maanden heb je echt niet iedere hoef gereed voor zo'n tocht! Het zou best kunnen dat dit paard de gehele weg hoefschoenen nodig heeft, en bijvoorbeeld de laatste maand ineens wel zonder schoenen kan lopen. Maar voor het begin van de tocht hangt het er echt vanaf hoe de hoeven nu zijn.


Ja dat is zo. Maar we geven hier toch allemaal mogelijkheden voor het geval de schoenen op de één of andere manier niet werken voor deze paarden. Ik ben het met jou en frans eens dat je het beste gewoon kunt gaan rijden en iedere dag de hoeven bekijken hoe het gaat. Slijt het wat te snel of is het paard gevoelig, dan gebruik je bv een week hoefschoenen en daarna bouw je dat weer af.

Eind maart gaan de paarden weg, er zijn dus nog twee maanden waarin getest kan worden. Als je de paarden nu natuurlijk laat bekappen en dan zo snel mogelijk begint met het uittesten dan weet je hoe en wat. En inderdaad, die hoeven zullen naarmate de toch vordert en er geen onverwachte dingen gebeuren en ze goed in de gaten gehouden worden, alleen maar beter worden.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op maandag 23 januari 2006, 10:13:


De paarden worden door onze hoefsmid bekapt. Niet op de 'natuurlijke' wijze, maar ze worden in ieder geval onderhouden.

Wat wel erg prettig is: de paarden staan in Groesbeek. De omgeving kent allerleid ondergrond: zand, asfalt, keien, etc. en bovendien zijn wij in het bezit van een aantal 'heuveltjes', wat prettig is voor de spierontwikkeling.

Ik ga jullie nu wat gedachten geven, waardoor ik waarschijnlijk alle aanhangers van natuurlijk bekappen over me heen krijg. Wij zitten redelijk in dubio wat nu wijsheid is met deze paarden. Jullie zeggen dat ijzers slecht zijn voor hoeven. Daar kan ik voor een stuk in mee gaan, maar kijk ik naar het paard dat ik rij, dan zie ik dat niet. Dit paard is 20, heeft altijd ijzers gehad en heeft nog nooit problemen gehad. Waarschijnlijk komt ze nu van de ijzers af, maar het feit blijft dat ze altijd gezonde hoeven heeft gehad. De noriker die op ijzers heeft gestaan heeft nu, zonder ijzers, pijn aan haar voeten en loopt in de berm. Zouden ijzers haar dan niet gedurende de tocht 'beschermen'. Daarna kunnen we alle tijd nemen om haar hoeven de gelegenheid te geven 'uit te harden'. We willen inderdaad niet riskeren dat de paarden pijn krijgen en als iemand, zoals zovelen, die is opgegroeid met paarden die op ijzers staan, lijken ijzers 'veiliger' tijdens deze tocht. Bovendien ben ik een beetje huiverig voor de nieuwe 'natuurlijke' stand die paarden krijgen. De gebroken voetas bijvoorbeeld die gecreeerd wordt door de verzenen die laag worden gezet. Vergeet niet ik ben leek, sta voor veel open, zeker wat het natuurlijk houden van paarden betreft, maar ben ook voorzichtig. Nou, ik hou m'n hart vast voor jullie reacties, maar ik hoop dat jullie mijn twijfels begrijpen. Daar gaat ie

Jeannette van den Eng schreef op maandag 23 januari 2006, 23:34:


Er is een groot verschil tussen hoefsmeden, helemaal tussen "normaal" -> natuurlijk. Ook voor wat betreft het gevoelig lopen zonder de hoefijzers.

Baladeika (mijn merrie) bv kon echt niet lopen zonder haar hoefijzers, ze kreupelde dan echt ronduit. Nadat ze natuurlijk werd bekapt kon ze direct draven over asfalt! Alleen maar door een andere manier van bekappen.

Daarbij wordt de hoef gestimuleerd om goed gebruikt te worden, en goed te groeien als hij natuurljk wordt bekapt, en juist niet als hij normaal wordt bekapt. Dit heeft te maken met het feit dat de hoefwand niet bedoeld is om in zijn eentje gewicht te dragen. Maar dat staat allemaal in het pakket wat jullie inmiddels al in huis hebben


Prima, ik snap dat je zo redeneert. Maar: vergeet niet dat er oude mannetjes van 90 zijn die altijd hebben gerookt, maar nog steeds leven en zelfs vrij fit kunnen zijn... Toch is roken ongezond, dat kun je niet ontkennen ook al zie je dat mannetje voor je neus staan.


Hoefijzers zorgen ervoor dat de hoeven in kwaliteit achteruit gaan. Als het paard dan van de hoefijzers af komt, loopt het meestal gevoelig, je kunt dan redeneren dat het paard de ijzers nodig heeft. je kunt ook redeneren dat die ijzers er nooit weer onder komen,want die hebben er voor gezorgd dat ze nu gevoelig loopt!

(nb: niet alleen ijzers zorgen voor gevoeligheid, ook een verkeerde manier van bekappen kan dat veroorzaken)


Ik zou het mijn paard niet aan willen doen nee. Die hoefschoenen kunnen haar toch beschermen? Die zijn van een wat zachter materiaal welke niet zorgt voor schadelijke trillingen (erg groot voordeel op zo'n lange reis), ze zorgen ervoor dat de hoef goed kan doorbloeden, dus zichzelf goed kan herstellen (zie illustraties boek/dvd voor uitleg daarover), etc etc.

Een blote hoef is, met oa de straal, het straalkussen en de beweging van de hoef zó'n mooi schokdempend geheel, het is gewoon weg bizar dat we onder zo'n mooie constructie een metalen rand vasttimmeren waar het paard met al zn gewicht dan maar op moet lopen!

Wat heb jij liever onder je voeten, een ietwat dempende schoen of een plat geval van metaal...? Die dempende schoen is dan niet per sé de hoefschoen, de hoef van het paard is (indien hiellandend en correct bekapt), al een ongelooflijk mooie verende schoen.


Dat snap ik wel, maar als je er echt goed over nadenkt en er veel over leest, denk ik dat dat gevoel wel verdwijnt.


Nou ik zet een paard niet hupsakee in de nieuwe stand hoor. Dat doe ik beetje bij beetje. het beste is het als de eigenaar iedere week een klein stukje verder afraspt. En dan beoordelen hoe het paard loopt. Als je merkt dat het na de laatste mm verlagen minder goed loopt (het verschil is dan nog minimaal dus je hebt niets verprutst!), dan wacht je een poos voordat je het weer probeert. Die hoeven hóeven helemaal niet in één keer in die stand.


?? Ik heb hier zes paarden, geen enkele daarvan heeft een gebroken voetas, en dat is ook niet de bedoeling. Een gebroken voetas komt over het algemeen doordat het paard pijn heeft.

Stel het heeft pijn aan zijn hiel, dan zet hij het been iets verder naar achteren onder zijn lijf, dán zie je een "gebroken" voetas. (probeer het zelf eens met je been, dan zie je wat ik bedoel denk ik)

We hebben heel wat geexpirimenteerd, er staat ook een voorbeeldfoto in het boek van een paard met een lange toon, maar een rechte voetas en daarna een kortere toon, nog steeds rechte voetas terwijl dat in theorie dus niet zou kunnen. Die voetas is niet star, die beweegt mee.

Daarbij bekappen wij sowieso nooit beneden zool-niveau. Dus als de zool hoog is, kun je niet veel van de hielen afhalen, en heb je dus ook bij natuurlijk bekapte paarden een "hoge hiel". Die hoge hiel wordt vanzelf laag, op het moment dat de hoef daar klaar voor is.


Ja natuurlijk begrijp ik je twijfels.... Been there, done that. Het is logisch, en al helemaal voor zo'n tocht.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Hoi Jeanette, ik was een tijd niet hier op het forum, en heb even gauw bijgelezen na een tip van Piet.
Er zijn een paar dingen die ik je zou willen zeggen:
In de eerste plaats ken je mij niet, maar Jack en ik geven de cursus Natuurlijk Bekappen van Ilona en Frans hier in Belgie.
Daarnaast rijden wij lange afstanden met onze onbeslagen paarden.
(Op Paard Natuurlijk is net een verslag geplaatst over een van die ritten).
Wij kennen hier geen zachte ondergrond, het zachtste hier is asfalt en het hardste vuursteen.Bovendien zijn er hier veel heuvels.
Al met al op bescheiden formaat te vergelijken met wat jullie voor de boeg staat.

Wat jullie gaan doen vind ik helemaal super, maar ik heb een beetje mijn twijfels of het je gaat lukken de paarden met zo'n korte voorbereidingstijd blootsvoets door de hele tocht te loodsen.
Het laatste wat ik wil is je ontmoedigen, sterker nog : Ik wil je graag steunen, maar je hebt te weinig voorbereidingstijd naar mijn mening.
Ik heb de link met de foto's van de tocht gezien die iemand hier op het forum had gezet (Waldo?) en het is een werkelijk prachtige, maar barre tocht die veel van oa de hoeven van je paarden zal vergen.

Wij rijden een aantal keren per week tochten van minimaal 30 kilometer over alle soorten harde ondergrond omdat we hier zoals gezegd geen zachte ondergrond kennen.
Al onze paarden zijn -uiteraard- natuurlijk bekapt, maar voor de meesten zijn dit hele processen (geweest) om zich aan te passen aan de harde ondergrond, en dan ook nog eens belast (met ruitergewicht).
Wij hebben paarden waarbij dit proces inderdaad een jaar duurde, en dat heeft veel te maken met de ondergrond.
Je kunt dit niet vergelijken met zachte bosgrond, zandpaden, veengrond etc.
Zelfs nu hebben we een paar paarden die al maanden in het overgangsproces naar natuurlijke hoeven zitten, één ervan is onze Haflinger die na 12 jaar van de ijzers af kwam en nu, 4 maanden later, net een uur meekan op het harde (geen berm hier), om je een idee te geven. Het gaat nu super met hem, maar we mogen hem niet overbelasten.

Ik kan je zeggen dat onze paarden nog nooit last hebben gehad van overmatige hoefslijtage, maar wat we wel eens tegenkomen is lichte tot matige gevoeligheid bij het lopen, en met name op de 2 e en 3 e dag van lange tochten (30 km). Er is dan niks te zien in de hoeven , maar wij denken zelf dat het te maken heeft met de schokdemping op de harde ondergrond.
Jouw paarden waren tot nu toe niet natuurlijk bekapt en ik weet niet hoe hun straal eraan toe is, maar oa de straal én de conditie van de witte lijn zijn van groot belang voor het gezond zijn/worden van de hoef.
Het onder de straal gelegen straalkussen is tevens nodig voor de schokdemping binnen de hoef en dat straalkussen is vaak "zwak' (te dun) bij langdurig beslagen hoeven of hoeven waarvan de straal altijd weggesneden was door traditionele hoefsmeden.
Ook een te dikke straal kan bij veel lopen op harde ondergrond voor drukkingen zorgen, dus daarnaar moet eigenlijk gekeken worden.
Je schrijft zelf dat je Noriker van 20 nu al gevoelig en in de berm loopt....
Wijzelf geven dit soort paarden een heel jaar om op krachten te komen, we bouwen het op om sterke hoeven te ontwikkelen en conditie op te bouwen en dan pas ga je afstanden lopen.

Wij gaan dit jaar een trektocht maken van 5 dagen waarbij we nu al de paarden zijn aan het selecteren en dan praat ik over een tocht van slechts 250 kilometer door de Ardennen.
Je paarden moeten echt in topconditie zijn, anders is het vragen om moeilijkheden!

Wat de "nieuwe stand" betreft : Ik weet niet hoe hoog de hielen/verzenen van je paard(en) nu zijn, maar dat is een aandachtspunt, ook al denk ik niet dat er echte problemen door ontstaan wanneer je ze verlaagt, hooguit tijdelijk wat spierpijn en dat lost zich wel op in de 2 maanden die je nog te gaan hebt voor vertrek. Maak je daarbij niet druk om een 'gebroken voetas' dit is al zovaak onderwerp van discussie gweest en het zegt dus heel weinig. De voetas verandert telkens wanneer het paard zijn been anders neerzet en zegt meer iets over een eventuele gevoeligheid in de hoef dan over een verkeerde stand. (Is wat technische taal, maar vast wel ergens hier op de site terug te vinden).

30 km per dag en een fors eind wanneer je niet getrainde hoeven hebt.
Ga er vanuit dat je hoefschoenen bij je hebt die je op erg stenerige stukken aandoet en zoveel mogelijk uitlaat op betere ondergrond.
Soms ook zul je hele dagen zonder kunnen, soms ook zul je merken dat je de schoenen echt nodig hebt. Als je kiest voor de hoefschoenen van Smit dan kun je bij hem de gipsmodellen van de hoeven achterlaten en is het makkelijk voor hem om een vervangschoen te maken als dat nodig mocht zijn, dat gaat een stuk sneller dan wanneer je de kapotte schoen moet opsturen van godweetwaar je op dat moment zit.
(Ik ken alleen de Smit hoefschoenen omdat wij die zelf aanmeten).

Het grote voordeel voor jullie is wel dat je waarschijnlijk niet zult galloperen over al die ondergrond, maar veel zult stappen waarbij de paarden hun tempo kunnen bepalen, da's een verschil met wat wij hier doen. Veel naast de paarden lopen wil ook wel helpen.
Maar daartegenover staat dat de ondergrond die jullie zullen tegenkomen wel nog heftiger is dan de ondergrond die wij hier hebben , en da's al erg, lees het bericht van Trea maar op Paard Natuurlijk over de hoeven van onze paarden.

Ik zou zeggen : Denk er inderdaad niet te licht over, laat je goed informeren.
Ik lees je twijfels en ik kan me er veel bij voorsdtellen omdat je gewoonweg de tijd niet hebt gehad om de hoeven optimaal voor te bereiden, maar maar begin er wel aan om blootsvoets te gaan, zeker met hoefschoenen ga je het gewoon redden, want je krijgt er een stel prachthoeven voor terug door al die beweging, aan het eind van de rit. Zeker weten !!!!

Hou je ons op de hoogte van je gedachten? We zullen je graag helpen !
Groet, Pien
www.spirithorses.be
Westen Natural Horsemanship - Natuurlijk Bekappen

Jeannette van den Eng schreef op maandag 23 januari 2006, 23:34:


Hoi Jeannette,
Nou, die reacties zullen wel meevallen hoor...
Hier alvast van een van de ergste van het forum :)
Als fanatiek ijzerhater in alle vormen op het paard zelfs....

Zelfs IK kan me je gedachte heel goed voorstellen.
Zelfs IK begrijp dat je enorme twijfels hebt over het wel of niet slagen op blote voeten bij deze giga tocht.
Het waarom heb ik in een eerder bericht al uitgelegd...ik vind de tijd veels te kort om de paarden te laten wennen.
Het kan zelfs zijn dat je straks een mank-lopend paard ziet staan die die tocht zou moeten gaan maken....maar dit HOEFT natuurlijk niet te gebeuren , meestal gaat het zonder pijn of gevoeligheid.
Ik zeg dit bewust....omdat ik toch regelmatig hoor dat juist door die blote voeten de oude problemen naar buiten kunnen komen doordat de hoef weer gaat werken zoals het hoort....
Een verborgen sluimerende hoefzweer bijvoorbeeld die zijn weg naar buiten gaat zoeken....

En toch raad ik je aan die ijzers er onder uit te halen.

Want toch zitten er meer voordelen dan nadelen aan het blootvoets ondernemen van deze tocht.
Buiten het glijden op de ondergrond richten ijzers ook schade aan die je niet meteen ziet...bijv. die trillingen...zeker op zo'n lange tocht lijkt me dat voor je paard geen pretje...
Daarover, die nadelen van ijzers , is op deze site , boek en cursus al van alles te lezen en te leren.

IK zou zeker die schoenen zo snel mogelijk bestellen (ook daaraan moeten ze wennen) en meenemen.
Ook een reserve paar lijkt me geen onverstandige beslissing...het zal even duren voor je nieuwe hebt als er wat kappot gaat...

De techniese uitleg laat ik verder aan de andere over...ik ben tenslotte geen profesioneel hoefverzorger :)

Ik wens je wel veel succes op je tocht en wijsheid in je beslissingen.

Zo...de ergste van het forum heb je nu al gehad :)
Viel wel mee he?
Gr, Nick

Nick Altena schreef op dinsdag 24 januari 2006, 0:37:


Goed gedaan Nick yes!

Pien: mooi verhaal!

Jeanette: dat wat pien zegt over de gipsafdruk bij smit laten staan is een super idee, dan kan hij inderdaad sneller een nieuwe schoen toezenden. Als hij het zoals normaal naar Hongarije stuurt duurt het vaak wel wat langer, maar je kunt informeren hoelang het in dit hele speciale geval zou gaan duren Gerrit Smit is werkelijk een enorm meedenkende, lieve man met hart voor paarden, ik denk dat je op veel hulp kunt rekenen!

Ik hoop dat je er een beetje uit komt.... ik kan me voorstellen dat je zenuwachtig bent.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 24 januari 2006, 0:08:


even een hart onder de riem wat de hoge hiel betreft en hoe de hoef zich aanpast; Filly heb ik in korte tijd zien zakken met de hiel omdat haar zool echt enorm optrekt (ik denk ook met medewerking van de vorst en dus harde ondergrond) nergens komt haar zool meer op de grond als ik de vijl erover leg behalve bij de toon nu kon de hiel zeker een cm naar beneden waar voorheen de zool nog zat (elke dag een beetje) en dat kom alleen maar volgens mij omdat door het weer de hoeven harden, en ze veel meer op harde ondergrond loopt dan normaal even op het harde met mij. Nu komen andere probleemen naar boven ze wordt een beetje stijf in haar schouders omdat we door de vorst niet zoveel doen dus ik denk nu dat het gevoelig lopen ook een stukje stijfheid is van de spieren. We zijn nu ongeveer vier maanden bezig zonder ijzers. En de bulten in de zolen van de achterbenen zijn enorme steunsels plus gebrek aan kwartier boogjes geweest, nu er een goede kwartierboog in zit komen langzamerhand er wel drie cm brede steunsels tevoorschijn die we weg kunnen halen
Ina

Het gaat nog steeds over de paarden van Jeanette:

>>> Als dat ene paard met die "daar moeten ijzers onder"

Groesbeek is ook voor mij wat ver, zeker zo'n 160 km (?)


Eind maart over het asfalt ; oké, maar niet over de keien en grind, niet in díé mate. Khani had 2 maanden nodig (eens per week, oké) om zijn hoeven alleen maar hard genoeg te laten zijn, dat is ook de ervaring die wij met onze paarden hebben.
Heb ik het over gewoon asfalt en hooguit wat klinkers.


Het is een verschil tussen harde ondergrond en harde ondergrond, in die zin dat je in Groesbeek de harde ondergrond waarschijnlijk kunt vermijden (omzeilen) maar op weg naar Compostella móét je daar overheen en dat kilometers lang, mét bepakking, heuvel op - heuvel af.

Bij een paard dat lang op ijzers heeft gestaan kun je ervan uitgaan dat de hoefwand dun is, de zool redelijk plat en de straal niet aangepast. Da's geen lolletje zonder hoefschoenen op de keien, een steentje op het asfalt geeft in die tijd al gevoeligehid.

Daar kom je allemaal doorheen hoor, en het gaat allemaal over, maar ik heb mijn twijfels of je dat tijdens deze tocht gaat lukken.
Wel als je een langere voorbereidingstijd had gehad.

Vergeet daarbij niet dat het een behoorlijke spierspanning vergt wanneer een paard gevoelig loopt. Hij gaat 'anders' lopen, korter, ingehoudener, en daar wordt het paard fysiek heel moe van.
Tel daarbij de lengte van de tocht en de bagage en dat maakt de inspanning van je paard veel zwaarder dan je zou denken.
Ik denk nu evenaan je 20 jarige (of gaat die niet mee? -sorry-).

Onze Haflinger Diesel (die van die één uur buitenrit waar ik gister over schreef) heeft inmiddels mooie voeten, maar zijn spieren zijn nog te snel moe, hij is nog steeds net niet helemaal aangepast aan het werk omdat hij in zijn hoofd nog niet helemaal ontspannen loopt,(waarschijnlijk 'denkt' hij nog in ijzers) . Het zijn dus niet alleen de voeten waar je naar moet kijken, ook de spieren , met name de schouderspieren en de spieren in de achterhand.

Dies is 13 en heeft 11 jaar ijzers gehad, is een goed voorwaarts paard dat lol heeft in buitenritten.. én 11 jaar voor de kar gelopen heeft en dus in topconditie is.

Ik wil je niet ontmoedigen Jeanette, maar we moeten wel in de realiteit blijven. Omdat wij veel lange, verharde tochten rijden zie ik de paarden door hun processen gaan.
Een heel jaar van voorbereiding was reëler geweest.
En elke maand dat de hoeven sneller genezen is mooi meegenomen.

Ga voor hoefschoenen, je hebt nu 2 maanden de tijd om uit te zoeken welke je gaat meenemen.
Maar laat je zeker niet verleiden je paarden de tocht op ijzers te laten maken, want dat sloopt de hoeven van de paarden.

Groet, Pien

Jeannette van den Eng schreef op maandag 23 januari 2006, 23:34:


Hoi Jeanette, je hebt geen andere vragen en twijfels dan alle mensen die je voor zijn gegaan doordat ze op een gegeven moment besloten hun paarden blootsvoets te laten gaan.
Vaak waren de vooruitzichten voor hen veel slechter en desondanks zie je dat het goed komt.
Wartaal? Nee, Wat wij tot in den treure in het boek, in de les, proberen duidelijk te maken is dat het zelfherstellend vermogen van de hoef enorm groot is.
Wat is ervoor nodig om de hoef de kans te geven zichzelf in optimale conditie te brengen??
Een betere doorbloeding door beweging en dan het liefst op een harde ondergrond.
Voor veel mensen is het een probleem om die voeten genoeg beweging te geven.
Jullie komen tijdens de tocht zo'n beetje in de buurt van wat een paard in natuurlijke omstandigheden loopt.
Dus daar is in wezen niks bijzonders aan.
Het toont alleen aan dat al onze Nederlandse paarden veel te weinig beweging krijgen.
Als je de extra veiligheid van hoefschoenen inbouwt die de hoef beschermen, die in tegenstelling tot een ijzer, wel het hoefmechanisme en daarmee de doorbloeding onaangetast laten, ga je in feite op pad om de hoeven van je paarden gezond te maken.......

Hoewel ik me voor kan stellen dat je vol vragen zit:
laat je niet uit het veld slaan door argumenten uit het ijzertijdperk. Mijn collega's en ik horen ze bijna dagelijks. Ons "zeker weten" wordt alleen maar sterker naarmate het aantal mensen dat in het verleden de cursus gevolgd heeft stijgt en waarvan we de resultaten zien en lezen.
Je ziet dat niemand over je heen valt.
Het is volkomen begrijpelijk en terecht dat je zeker wilt zijn.
Alle mensen op de site zijn begaan met het welzijn van hun paarden en zoals Nick zei: daar zijn hele kritische bij :) vallen terecht onmiddellijk over ons heen als ze nog maar zouden vermoeden dat we niet uitermate integer bezig zijn, ergens steken laten vallen of rond de pot draaien.

Ik verheug me erop jullie te zien tijdens de cursus.

Piet

nah, tuurlijk Natuurlijk!

Jeannette van den Eng schreef op maandag 23 januari 2006, 23:34:


Hoi Jeanette,

Een heel klein retorisch vraagje. Hebben jullie overwogen een hond mee te nemen op die lange tocht? Als je een hond meeneemt zou je hem dan kleine ijzertjes onder zijn nagels slaan? Denk je dat die hond zo een bescherming nodig heeft? Nee, waarschijnlijk zou je die hond gewoon de hele tocht met je mee laten lopen zonder ook maar een moment aan zijn pootjes te denken. En het zou ook niet nodig zijn. Heb je wel eens heel goed naar die hondenpootjes gekeken?

Casandra

Jeannette van den Eng schreef op maandag 23 januari 2006, 23:34:


Hoi Jeanette,

Die twijfels van jou begrijp ik maar al te goed. Zo'n drie maanden terug stond ik voor hetzelfde probleem. Ik heb een merrie van bijna 21, die al zo'n 17 jaar op ijzers stond. Toch heb ik na het lezen van het boek van de cursus en wat vragen op dit forum, besloten haar van de ijzers af te halen. (En zij heeft ook nooit problemen gehad hoor, het was meer mijn eigen gevoel, dat zei dat ijzers gewoon niet hóórden!)
Het gaat nu best goed met haar. Op een vlakke ondergrond loopt ze (onbelast) prima en ook een zacht terrein geeft geen problemen. Op grind loopt ze nog gevoelig en op de bevroren kleibulten loopt ze ronduit slecht. Ik denk dat ik e.e.a. wel met hoefschoenen zou kunnen oplossen, maar ik heb geen haast.

Ik denk dat jou grootste probleem dan ook tijd is. Je hebt gewoon de tijd niet meer om je paarden lang genoeg blootsvoets te trainen om te kijken of ze deze tocht aankunnen. Uitstellen van deze monstertocht zal wel niet kunnen, helaas.

Ik heb dus nog niet voldoende ervaring met NB om je advies te kunnen geven. Luister wat dat betreft maar naar de "experts" op dit forum. Mijn ervaring leert mij inmiddels echter, dat zonder ijzers écht veel beter is. De stand van de hoeven van mijn merrie is veel beter geworden, ze stond achter met beide hoeven erg naar buiten gekanteld, waardoor ze slecht kon wenden en waardoor ze neiging tot strijken had. Inmiddels loopt ze achter een stuk wijder dan voorheen. Bij alle vier de benen kan je zien dat ze veel meer doorveert in het kootgewricht, wat dus komt door de lage hielen. Dit geeft voor het hele paard een veel betere schokdemping. Een vervelend tikkertje dat ik al jaren in haar schouders hoorde en wat geweten werd aan slijtage is verdwenen!

Hoe jij verder moet, weet ik niet. Ik hoop dat dit verhaal er toe bijdraagt dat je het toch onbeslagen gaat proberen. Hoefijzers hebben ook ontzettend veel nadelen. Weet jij al hoeveel hoefsmeden je gaat tegenkomen onderweg en weet je dan zeker dat het een goede is? Of komt jullie hoefsmid jullie achterna als er een ijzer loszit of gewoon versleten is? NB kan je zelf, heb je geen hulp bij nodig. Het lijkt misschien eng om zelf de hoeven van je paard te raspen, maar dat is mij in de praktijk reuze meegevallen. Goed kijken en je leert het snel genoeg!

Ik wens je in ieder geval veel wijsheid en volg de berichten hier verder in spanning!

Groetjes, Els.