Vanmiddag een ommetje met Dyggur (mijn nieuwe piemelmans) gemaakt. Aan de 8m lijn. Niet meer dan 3 meter nodig gehad omdat hij bij me wil blijven
Samen halthouden, aanstappen, draven, rennen, schreeuwen en spelen. Anderen laten de honden uit, ik momenteel m'n pony. Blij dat ik weer ff achter een biertje en mijn puter zit... wel goed voor je conditie, ik lijk HC wel!
Morgen weer zoiets maar dan met hier en daar wat leuke merries langs de route geparkeerd. Kunnen we spelletje doen wie de grootste stijve heeft , of wie de beste winkies versiert Yes!

Groeten, Egon

Volgens mij ga je verliezen Egon

Ik vind het leuk zulke stukjes te lezen. Ik denk dat zulke ervaringen mensen inspireren en leerzaam zijn.

Ach jij laat tenminste zelf nog je ponnie uit, onze Harry (a vijf kilo hond) bracht Fengur nog wel eens terug naar de wei Moet je mensen dan zien kijken hihihi

Groetjes Karin

e m kraak schreef op maandag 6 februari 2006, 19:31:

e m kraak schreef op maandag 6 februari 2006, 19:31:

Gewéldig Egon. Nu de leidstok nog

Ik ben nu met een rij-blok bezig afgewisseld met spelen in de picadero maar volgende week ga ik weer lopen met pielemans; met de lijn slap op zijn rug in leidpositie 4 met mijn ritme en cadans zíjn ritme en cadans aangeven, in passage een helling af of op verbale cue de achterhand verder laten ondertreden.

Het allerállerleukste is dat hij duidelijk beloning haalt uit het saamhorigheidsgevoel, uit het contact. Ook is voor hem de activiteit zelf een beloning. Ja hij heeft graag een wortelschijfje maar het gáát hem om het sámen 'spannende dingen' doen.

Oh, en ja, het is geweldig voor je conditie en dat weer goed voor het werk in het zadel. Is net als voor het paard; als je het lichamelijk makkelijk aankan is dát geen beperkende schakel meer.
Jammer dat je daar geen bergehellingen hebt. Dat is echt een grote hulp bij verzamelen en gymnastiseren; het laten ontdekken van de speelmogelijkheden met het zwaartepunt en evenwicht.

HC