Spirithorses schreef op zaterdag 25 februari 2006, 21:53:


Hihi... wees blij met zo'n DIESELkont! Haha....
Praktijk: mijn spikkelhengst (jaaaaren geleden, net ruiterbewijs gehaald)... door het bos terug naar huis. Heerlijk. Lekker in galop. Een schone haflingsedame, eveneens in galop, achter ons aan. Totdat de spikkel voor de 251ste keer een stapel omgehakte bomen zag liggen... Gevolg: een fikse slidingstop waarbij zijn delicate delen toch minstens de grond geraakt moeten hebben ) De haflingse dame was niet zo snel... en klapte in volle vaart achterop.... En ik voelde spikkelmans denken: hehe.... eindelijk lijfelijk kontakt! GELUKT!

)

Wil

Edith Hartog schreef op zaterdag 25 februari 2006, 22:27:


Ok, best.
Het is met opzet dat mijn emailadres niet vermeld staat, als je me iets te zeggen hebt, kan dat via het forum.

Isabel

jose schreef op zaterdag 25 februari 2006, 17:32:


Het lichaam volgt de geest, oftewel fysiologische reactie's zijn er altijd, op elke prikkel van buiten. Een oor volgt een geluid en "onmerkbaar" is het gehele paardenlijf open voor die kant. Hoe subtiel en mooi!

En met het grove ORS stopt het paard eerst voordat het inbuigt?
Onmogelijk natuurlijk, de Mate van inbuiging daar hebben we het over. Of dat die gevaarlijke klappen geeft of dat dit reuze overdreven is?

Ik weet het niet hoor, hierin ben ik neutraal.
Michiel

Huertecilla schreef :

Leuk ! Dit is ook mijn ervaring.
Diesel als voorbeeld die in zijn gehele 13 jarige leven voor de kar heel hard is aangepakt door zijn vorige eigenaar en dus nu bij ons pas sinds 6 maanden onder het zadel is.

Zo gestressed als hij op vanaf de grond zijn kan, gevoelig voor een harde stem, zwaaiende armen, ja, voor zelfs handschoenen is hij bang, laat staan een zweep (verwacht ik, want hij springt al weg als ik alleen maar een touw in mijn handen heb).

Zo betrouwbaar is hij om te rijden.
Ik zet mijn zoon van 10 jaar op zijn rug en stuur hem bij wijze van spreken zo het bos in. Dan loopt hij zonder problemen over plastic, tikt met zijn hoeven een rondslingerend bierblikje aan, kijkt niet op of om voor een tractor of een snel rijdende autobus).

Hij associeeert het rijden niet met negatieve ervaringen.
Hoe kan hij ook, hij was immers nooit gereden....
Na 6 maanden durf ik mijn hand voor dit paard in het vuur te steken, zeker na wat hij vandaag voor me gedaan heeft.
En het was zo'n onberekenbare klojo, die zelfs Anne in het oor gebeten heeft, die trapte, dreigde, alles vanuit zelfbescherming.
Tjeezes.... wat heb ik een respect gekregen voor dit paard !!!!

Piern

Michiel schreef op zaterdag 25 februari 2006, 23:06:


Blijft opvallend dat er zoveel mensen hardnekkig mee'discussiëren' die het nooit aangeleerd of geprobeerd hebben...
Net als 'vinden dat' over buitenritten op de halsring door ruiters met een bit of halstertouw.
Dat is als het discussieëren over de techniek van het vergroten van de bochtradius door tegensturen en driften bij het aanremmen bij wegracen op een motorfiets door automobilisten.

HC

Spirithorses schreef op zaterdag 25 februari 2006, 21:53:


Mooi verhaal en dat Diezel zo snel kon zijn, wonderlijk ja.

Dat voorkomen komt hierna natuurlijk, en hiervoor.
Ik denk dat je al veel 'voorkoom dingen" gevonden hebt en al
lang en breed toepast. Dat bedoel ik.

Michiel

Michiel schreef :
Oja, ik weet veel te voorkómen.
Maar niet alles, want ze heeft d'r dagen, die BD.
Soms een doetje, soms een felle sodemieter, zeker in opgewarmde toestand met een leuk gallopeerpaadje voor zich en een blije rijder (ik) die ook wel zin in wat snelheid heeft.

Pas sinds afgelopen zomer durf ik haar af en toe op volle snelheid te laten gaan, gewoon omdat alle paadjes te kort waren en ik haar makkelijk kwijtraakte wanneer zij het overnam van mij. Ze wordt nu 9 jaar.
Nu heb ik een paar paadjes gevonden waarop ik het aandurf haar de vrije hand te laten, deze paadjes zijn allemaal een paar kilometer lang, bergop, en ik weet dat ik daar geen enge dingen tegen kan komen, want op topsnelheid krijgt ze het toch nog voor mekaar als een elastiek opzij te springen.
Gelukkig heb ik haar geleerd bovenop elke heuvel te stoppen en bij elke kruising op de rem te gaan.
Soms wel met wat discussie tussen haar en mij hoor

Er zijn ook dagen dat ik alleen maar stap en hooguit een beetje draaf.
Dat zijn de dagen dat ik geen zin heb in snelheidsdiscussies.
Dan blijft ze ook keurig netjes bij me.
Die knop gaat pas om als ze de snelheid geroken heeft....
Dus ja, ik kan het voorkómen....
Maar op zo'n snel paard moet je altijd blijven meedenken en vaak de situatie vóór zijn.

Groet, Pien

jose schreef op zaterdag 25 februari 2006, 19:06:


Dan zal ik fotos maken.

Huertecilla schreef op zaterdag 25 februari 2006, 23:27:


Ik ben zeker van plan ook buiten de bak met een goede halsring te gaan rijden HC.
Je zet me best wel aan het denken.
Maar dan in eerste instantie wel in het bos en niet op de openbare weg....daarvoor ben ik te veel afhankelijk van het overige verkeer vind ik.

Wil jij uitleggen hoe en waarvan je jou halsring gemaakt hebt ?

Nick

Nick Altena schreef op zondag 26 februari 2006, 0:07:


Nick Altena schreef:
'Overingens heb ik best een antwoord, maar die schrijf ik jou niet tenzij je over de brug komt met bakken met geld , laten we zeggen zo'n 10.000 euro...en je daarnaast een door de notaris opgemaakte verklaring ondertekend dat je het op geen enkele manier openbaar maakt op straffe van 5000 euro per overtreding.
Ik heb hier tenslotte veel tijd in gestoken en dat zal toch iemand moeten betalen he ?'

In het kader van de geringste poging belonen:

http://users.telenet.be/huertecilla/

De mij het best bevallende maat is ongeveer de omtrek van de halsaanzet.
Lees verder éérst de uitleg van TTeam waarvan de link ook op deze site staat.
Tot slot: rijden met een halsring is in mijn ogen een hulpmiddel, geen doel op zich.

Graag gedaan Nick en veel plezier met lezen en rijden.

HC