Frans Veldman schreef op woensdag, 5 mei 2004, 22:59:


Ongetwijfeld.
Totdat je een keer een paard tegenkomt waar dat niet bij werkt. Jammer dat je mijn vraag daarover niet beantwoordt.


Juist. En ik ken mensen die beduidend meer fysieke kracht hebben dan ik, en mijn paardje niet kunnen laten wijken.
Je reactie gaat volkomen voorbij aan wat ik schreef: je houding, uitstraling, attitude, noem het hoe je wilt, heeft veel invloed op wat je voor elkaar kunt krijgen bij je paard.
Je HOEFT niet per definitie terug te grijpen op lichaamskracht of geweld.

Helene

Helene schreef op donderdag, 6 mei 2004, 12:02:

Lijkt mij logisch. Die mensen hebben hoogstwaarschijnlijk niet zo'n band met jouw paard als jij met hem/haar. Tussen jouw en je paard is de respectverhouding al bevestigd, met een wildvreemde niet. Heeft imo niks met fysieke kracht te maken.

cornelie

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 5 mei 2004, 21:01:


haha, nou bagger wou ik niet meteen zeggen. Maar mijn vriend bv. was altijd heel onzeker als hij iets met mn paardje ging doen. Dan zag ik gewoon aan zn houding dat hij dacht " je zal wel niet voor me opzij gaan, maar zou je heeeeel misschien...". Nou, no way dat Keri opzij ging, natuurlijk. Ik had hem wel een hoevenkrabber oid kunnen geven, maar even oefenen op een zelfverzekerde houding deed een hoop


Grappig he om dat te ontdekken.
Leuk om te lezen hoe je met Capricho gewerkt hebt!

groetjes, Helene

Angelique schreef op Thu, 6 May 2004 08:47:26:


Werkte ook perfect toen ik met mijn veulen begon. Die sleutel is alleen voor speciale gevallen hoor! Als je dit soort dingen nodig hebt bij een veulen of jong of onbeleerd paard dan doe je iets grondig fout.

Groeten,
Frans

josien schreef op donderdag, 6 mei 2004, 9:39:


Nee hoor, van iedere serieuze opvoeding. Maar bij velen gaat het onbewust en/of wordt het niet zo benoemd.


Wees er maar trots op! Fijn voor de hoefsmid, fijn als je paard een medische handeling moet ondergaan en een bepaalde positie aan moet nemen zonder te gaan hangen, fijn als je je paard om een of andere reden even vast moet maken en fijn als je paard per ongeluk in een rol prikkeldraad stapt. Toch ben ik blij dat mijn paarden geleerd hebben om met druk mee te geven in plaats van zichzelf en anderen te verwonden. "Tegendraads" vind ik niets om trots op te zijn en is een gebrek aan opvoeding.


Leiden kan zo inderdaad ook (zo doe ik dat ook) maar met rijden is het toch wel fijn als je paard wijkt voor druk (of dat nou voor 'been', teugel (neckreining), bit of halster is.

Groeten,
Frans

Helene schreef op donderdag, 6 mei 2004, 12:02:


Omdat het gewoon altijd werkt. Kijk, ik kan me voorstellen dat als je een paard tegenkomt dat erg lomp is en geleerd heeft dat hij het wint door zijn lompigheid in de strijd te gooien dat iemand die wat tenger is gewoon niet genoeg 'discomfort' kan veroorzaken om het terugleunen te laten ophouden. Met een sleutel/hoevenkrabber/duimnagel kun je het terugleunen altijd onaangenaam genoeg maken. Als dat niet werkt zou ik kijken of het paard eigenlijk nog wel leeft en er een DA bij roepen.


Natuurlijk heeft dat veel invloed, dat ontken ik ook nergens. Maar niet iedereen heeft dat direct en bij sommige paarden is dat gewoon niet genoeg. Ik heb inmiddels zat paarden gezien die totaal NIET, maar dan ook totaal NIET reageren op wat voor lichaamstaal dan ook (inderdaad, aangeleerd). Ik heb zelfs een keer een Fjord gezien die gewoon ongeinteresseerd ging LIGGEN zodra je ook maar iets probeerde te doen. (Kan je verzekeren dat dit een rare gewaarwording is hoor, als je staat te 'lichaamstalen' en het beest gaapt een keer en gaat gewoon liggen.)


Soms is het nodig als het dier is aangeleerd dat er nooit een fase 4 komt, dat die mensen altijd opgeven, en dat ie gewoon kan doen wat ie wil doen en dat alle gedoe om hem heen totaal niet interessant is. Enige mate van discomfort veroorzaken (met de juiste timing en beloning) is dan nodig om de interesse en attentie weer op te wekken.

Groeten,
Frans