Ik ben er dus achter gekomen dat mijn grote d-pony.
Zeer gevoelig is aan een teveel van eiwitten en opslag van suikers.
IK heb dan conact opgenomen met mijn voedingsleverancier een goede babbel gehad van een half uur over de telefoon.
Over wat krachtvoer doet in de darmen een teveel wat voor schade dat kan aanrichten en over het verse gras van dit jaar wat ermee gebeurd is.

Over het krachtvoer daar ga ik niet over uitweien daar staan jullie(paard natuurlijk) toch niet achter.Ben het een en ander aan het onderzoeken.
Over het gras vertelde die het volgende.
Dit jaar is het gras uit zijn winterslaap gekomen en heeft nog 6 weken moeten wachten met groeien vanwege de koude.
Maar zoals andere jaren is het wel bemest geweest heb het niet te kiezen sta bij een boer.
Dus vorige week werd het warmer en het gras heeft een groeispurt gedaan de natuur is eventjes zo snel gegaan iedereen heeft het zelf kunnen zien.
Maar dat kunnen paarden die sober moeten gevoerd worden niet zo snel verwerkt krijgen en vertonen dan al gauw symptomen als vochtophoping boven de kogel .En in de ergste gevallen hoefbevangenheid.
Dit is wat de de voerfabrikant zei om een lang verhaal kort te maken.

Dus ik begon rond te lezen ook op deze site en kwam insulineresetentie tegen.
Ik vond wel dat die de symptomen heeft .Vandaag gebeld met de dierenkliniek om een afspraak te maken om het bloed laten te trekken.
Er duidelijk bij vermeld dat ik een glucose en insuline gehalte wou laten meten.
De dierenarts kon me dadelijk vertellen dat je dus niet zomaar een onderzoek op glucose en insuline kan laten doen.
Omdat wanneer je het s'morgens zou doen wanneer hij niet gegeten heeft of in de namiddag wanneer die zijn hooi en ontbijt binnen heeft gewoon geen eerlijke vertrouwde waarden zou weergeven.
Je zou je paard al gedurende 2 dagen in de kliniek moeten plaatsen en om het uur bloed laten nemen.
Dan pas zou je vergelijkende waardes kunnen laten onderzoeken.
Dus nu gaat die op stal komen en bloed prikken en een normaal bloedonderzoek doen en dan kunnen we alle sinds van de andere organen zoals lever, nieren, bloedcellen etc.. een indicatie krijgen.
Ik ben benieuwd.

Nu de enige vraag die ik me stel is op paardnatuurlijk hebben ze bloed geprikt bij de paarden en een vergelijking gedaan tussen 3 paarden hoe correct zijn deze waardes dan?
Hebben jullie 1 malig laten prikken of meerdere keren?

eamonn schreef op woensdag 3 mei 2006, 18:04:


Ja dat is nou het verschil tussen wel krachtvoer en geen krachtvoer!!!
Krachtvoer is zoon stoot [suiker] in een keer , daar moet erg veel insuline voor gemaakt worden , en dan nog zul je zien dat de glucose stijgt.
Als paarden 24 uur per dag de beschikking hebben over hooi , gras en een liksteen , maakt het niet uit welk moment van de dag je kiest om een spiegel te prikken.Er komt nooit een piek voer binnen , maar gedurende de dag continu een beetje , dus word er gedurende de dag continu een beetje insuline aangemaakt , snapie?!
Groetjes Esther.

van lennep schreef op woensdag 3 mei 2006, 21:11:


Nog wat vergeten!! Lees ook eens het verhaal van het fructaan! Ook op deze pagina te vinden.

Hey Eamonn,

Mijn veearts wilde niet aan glucose testen doen, vond die onzin, terwijl hij tegen mij zei dat alles in haar bloed goed was.
Uiteindelijk werd ze weer hoefbevangen en heb ik de bloedwaardes specifiek opgevraagd om zo een second opinion te krijgen. Toen bleek nooit op glucose getest te zijn.

Om echt IR te bepalen hebben je de insuline/glucose ratio nodig (of andersom, weet ik even niet). Dus beide testen.

Zelf kreeg ik dit niet voor elkaar, omdat de veeartsen hier niet mee wilden werken.
Ik ben toen zelf bloedwaardes gaan meten voor glucose. Zo weet ik wat haar normale gedrag is op de goede dagen (van nuchter t/m eten van allerlei soorten voer).
Zo kon ik zien dat op haar slechte/gevoelige dagen ze met hetzelfde voer ver boven haar normale waardes uitstijgt!

Apart die vochtophoping boven de kogels. Bij haar mei-hoefbevangenheid heeft ze dat nog nooit gehad. Bij haar januari-bevangenheid had ze dat ook nooit. Nu is dat lin de winter astig te zien omdat ze sinds 1-2 jaar (ze heeft al 6-7 jaar last van mei/januari hoefbevangenheid) van november-maart wat vocht boven de kogel had. Nu niet meer, want ze krijgt nu 2x per dag beweging en dat helpt.

Succes!

eamonn schreef op woensdag 3 mei 2006, 18:04:

Quote: Als paarden 24 uur per dag de beschikking hebben over hooi , gras en een liksteen , maakt het niet uit welk moment van de dag je kiest om een spiegel te prikken.Er komt nooit een piek voer binnen , maar gedurende de dag continu een beetje , dus word er gedurende de dag continu een beetje insuline aangemaakt , snapie?! end quote

Dat is dus niet waar! Heb het zelf waargenomen met zelf prikken gedurende dag. (ook gedurende continue voer e.d.)

van lennep schreef op woensdag 3 mei 2006, 21:11:

Cherry schreef op woensdag 3 mei 2006, 21:41:


Dit kán ook niet waar zijn omdat de waardes in het gras over de dag en nacht periode al verschillen als ik het goed heb.
De paarden die geen gras of ander spul krijgen maar wel dag en nacht alleen hooi ter beschikking hebben lijkt me een redelijker uitslag te geven ?

Nick

Nick Altena schreef op woensdag 3 mei 2006, 22:52:


Dat verschil in dag en nacht glucosewaardes van het gras , is dat dan net zoon grote schommeling als twee keer per dag biks geven???

Gr Esther

Quote: > Dat verschil in dag en nacht glucosewaardes van het gras , is
End quote

Op biks reageerde de bloedsuikerwaardes van mijn pony niet zo heel erg veel (maar desalniettemin krijgt zij geen biks meer, want alle beetjes helpen. Ze reageerde er namelijk wel meer op dan op arm kuilgras (speciaal gemaakt en getest omdat ze allergisch voor een schimmel in hooi is) en ook meer dan op muesli zonder haver)

Op gras reageert ze heel erg en die waardes varieren ook sterk. Je kunt haar (na dezelfde aantal uren, op dezelfde tijdstippen, hetzelfde ritueel qua beweging e.d. vooraf) van het land halen en dan een waarde krijgen tussen de 4 en 12 mmol/l. Afhankelijk van het weer (en daardoor de voedingsstoffen in het gras), haar eigen mate van IR (die is in bepaalde periodes erger).

Quote: Dit kán ook niet waar zijn omdat de waardes in het gras over de dag en nacht periode al verschillen als ik het goed heb.
De paarden die geen gras of ander spul krijgen maar wel dag en nacht alleen hooi ter beschikking hebben lijkt me een redelijker uitslag te geven ?

Nick
End quote

Met alleen hooi (in haar geval arm kuilgras, wat elk jaar getest wordt en dezelfde voedingswaarde heeft als hooi, volgens de test dan) schommelen haar waardes ook.
Dat is ook logisch, want sowieso eet een paard niet 24 uur per dag, ze houden ook pauzes, slapen, ze worden gereden, etc.

Daarnaast is het bij een IR-pony/paard ook afhankelijk van de mate van IR.

Nick Altena schreef op woensdag 3 mei 2006, 22:52:


Je hebt gelijk , beetje dom van mij om dan ook nog naar de fructaanpagina te verwijzen hihi.

Gr Esther

Cherry schreef op donderdag 4 mei 2006, 8:56:


Dat begrijp ik , maar als je met alles rekening gaat houden , dus fructaan , niet 24 uur per dag eten , meigras en septembergras ,bemest of niet etc ,wat kun je dan wel als uitgangswaarde nemen? Ik bedoel , dan heb je ook niet veel aan de waarden die elk uur geprikt worden gedurende twee dagen in de kliniek...

Gr Esther

Aan die waardes heb je ook niets! Ik zou ook niet dat laten uitvoeren.

Er zijn 2 methodes waarmee je onomstotelijk kunt aantonen dat je paard IR heeft.
1) via de glucose/insuline ratio (of insuline/glucose dat weet ik even niet uit mijn hoofd). Deze ratio geeft aan of er in verhouding tot wetenschappelijk bepaalde gemiddelden van vele gezonde paarden teveel insuline is t.ov. de hoeveelheid glucose. Als dat zo is, heb je te maken met een IR paard/pony.

Ik heb deze ratio jammer genoeg niet kunnen laten bepalen, want geen enkele veearts hier in de buurt wil dat doen (de laboratoria waar zij mee werken doen daar niet aan).

2) de clamp-methode.
Ik heb gesproken met de bedenker van deze methode. Je paard/pony wordt aan een infuus gehangen van glucose en men kijkt via bloedprikken op bepaalde tijdsintervallen wat de reactie van het lichaam is hierop.
GROOT nadeel: hoogstwaarschijnlijk wordt je dier hier hoefbevangen van.

Daarom heb ik dit ook niet uit laten voeren.

Wat ik heb gedaan was:
Ik wist al welke periodes zij gevoelig is voor bevangenheid, wanneer dat ongeveer start en wat haar symptomen zijn (al een paar weken voor de eigenlijke bevangenheid).
Ik ben dus gaan meten in de veilige periode en heb verschillende testen gedaan en dit ook verschillende keren uitgevoerd. Gewoon door zelf een druppel bloed elke keer te prikken en te meten.

Hierdoor wist ik HAAR normale gedrag. Uiteindelijk kwamen we in de gevaarlijke periode terecht en dan zie je dus dat haar waardes op sommige dagen tot zo'n 4 mmol/l boven haar "normale maximum" uitkomen.
Dus normaal is haar range van 2,3 (nuchter) t/m 8,2 (na "heftige maaltijd", dus aantal uren gras (4-6 uur) of haar portie arm kuilgras).
Op haar zogenaamde "IR-dagen" is haar range uitgelopen tot in ieder geval 12,5 mmol/l (gemeten waarden zijn o.a. 9, 9.7, 10.1, 10.4, 10.7, 11.2, 11.8 en 12.5 uit mijn hoofd gezegd).

Als ik haar dan rantsoeneer (wat in de graasperiodes betekend dat ze een dag niet op de wei mag) wordt haar waarde weer netjes tussen de 4-6 mmol/l.

Ik hoop dat het zo wat duidelijker is en als je nog vragen hebt, let me know.

Paula

Gewoon door zelf een druppel bloed elke keer te
prikken en te meten.

***Even een praktische vraag, aangezien ik hier ook aan heb zitten denken. Wat voor materiaal gebruik je hiervoor? Bijv. hetzelfde als een diabetes patient, die zijn glucose peil meet? Waar prik je? En heb je dan iets van een glucometer?

Groet Angèle

Hoi Angèle,

Ik meet met een glucosemeter (glucocard). Prikken doe ik met een instelbare prikpen, op standje maximaal.
De spullen zijn allemaal gemaakt voor mensen, maar zijn dus ook voor paarden te gebruiken.

Ik heb met verschillende veeartsen overlegd waar te prikken. Het liefst wilde ik lekker een makkelijk stuk huid, zoals de bil ofzo. Maar daar is de huid allemaal te dik.
Er waren 2 "eenvoudige" opties (moet je nagaan wat de andere opties waren):
Het oor
De neusvleugel.

Bij het oor werkte de prikpen niet goed genoeg => slechts een rood stipje te weinig voor meting. Ook al wreef ik haar oor op alvorens te prikken. En ze vond het verschikkelijk. Ging eigenlijk alleen goed na het rijden, maar ja je prikt ook wel eens op een andere moment.

Ik ben toen gaan prikken in de neusvleugel en dat werkt goed. Uiteraard vinden de paarden het geen wereld-idee, maar goed ik weet nu wel hoe ze in elkaar zit!

Succes!

Cherry schreef op donderdag 4 mei 2006, 15:52:


Ondertussen ben ik al wat meer te weten gekomen.
Maar ik vraag me nog steeds af op wat het onderzoek van frans en ilona dan gebaseert is?
Oona,