Nick Altena schreef op donderdag 21 september 2006, 19:15:
> Wil schreef op donderdag 21 september 2006, 18:29:
>
>> Nick Altena schreef op donderdag 21 september 2006, 18:08:
> Het eindigt niet....je blijft er mee doorgaan en je ziet er
> steeds weer opnieuw het nut en de voordelen van in....
>
> Nick
Ik heb het ze verteld Nick, ze weten ervan, maar ik ga het lekker niet vertellen op dit forum. Een keer door het stof is genoeg he? :)
Elk mens maakt fouten, uit onkunde, uit stomme ongeconcentreerdheid. Laksigheid soms
Gelukkig kun je alles herstellen met clikkeren en komt het weer goed.
Clikkeren is zo wederzijds leren.
Wat me nu ook weer opviel is dat Esther en Wil, twee doorgewinterde paardendames, vooral Wil die al vanaf kind op een paard zit, zo oprecht verbaasd waren, dat het samenwerken zoveel concentratie van trainer en paard vergt en de ongelooflijke snelheid van leren. Dat je geestelijk soms hard moet hollen om je paard een stap voor te blijven en hoe ontzettend krachtig de voerbeloning is.
En hoewel alle paarden leerden en werkten om de ye s te horen en daarmee hun beloning te verdienen, zag je ook het verschil in paard/pony. De ene kalm, flegmatiek, de ander heftiger met minder geduld en nog weer een ander verschrikkelijk snel en slim.
Ook heb ik veel aandacht besteed aan het beleefd worden van het paard en hoop ik aangetoond, dat wanneer het fout gaat en je paard wordt opdringerig en brutaal, dat dit praktisch altijd aan de trainer ligt,
die de buitengewoon simpele uitgangsposities en handelingen niet kent of niet goed toepast.
Piet
natuurlijk Natuurlijk!
Warboel
