Isabel van der Made schreef op vrijdag 22 september 2006, 19:53:


Ja.

Ja.

Christel Provaas schreef op vrijdag 22 september 2006, 19:58:


Oh.

Christel Provaas schreef op vrijdag 22 september 2006, 19:40:


Het is niet zozeer dat ze haar been ontlast. Eigenlijk is "mank" een verkeerde term.
Die hoef wordt zeker niet ontzien en voor zover ik kan beoordelen normaal gebruikt. Ze buigt alleen haar sprongewricht minder en moet daarom haar heup langs één kant meer omhoog brengen om dat been even ver onder haar lichaam te kunnen plaatsen als haar andere achterbeen. Dat geeft een zichtbare afwijking in haar gang, maar het is niet zo dat ze één been minder belast.

Daarom ook mijn twijfels en vraag over die wisselwerking.
Het hoefmechanisme en dus ook de pompfunctie is toch dezelfde in beide achterhoeven? Want voor elke keer dat ze linksachter verplaats moet ze rechtsachter ook verplaatsen. En als ik mijn ogen sluit en haar op het asfalt zou laten draven, is de takt volkomen zuiver. Daar maak ik uit op dat het grondcontact voor beide benen ook gelijk is. (?)

Zijn er nog andere oorzaken naast verkeerde belasting ivm met spat die achteruitgang van die hoef kunnen verroorzaken?
Is het bijvoorbeeld mogelijk dat een onsteking ter hoogte van het sprongewricht aan de basis kan liggen van een hoefzweer die uitbreekt aan de kroonrand?
En zou het kunnen dat de verbrede witte lijn, flares en platte zool gevolgen zijn van die hoefzweren?

Zou je trouwens bij paarden die spat of artrose hebben, maar waarbij dit niet zichtbaar is in de beweging ook een achteruitgang waarnemen in de kwaliteit van de hoeven?

Ans

Ans Jondral schreef op zaterdag 23 september 2006, 0:02:


Jaaa zeker, ik ken een fjord met atrose in de knie die door het anders belasten van haar hoe,f een hele andere vorm ontwikkeld, ze belast die hoef anders en alles regeert daar op de dikte van de hoefwand is bv verschillend geworden omdat ze op een bepaalde plaats meer belast, zo ook de steunsels, ook op de andere hoeven trekt dit een wissel, de achterhoeven brengt ze ver onder om zo half steigerend vooruit te springen, ze kan goed staan op het aangedane been maar de knie niet goed buigen, waardoor ze een alternatieve manier van lopen heeft ontwikkeld.
Ina