e m kraak schreef:

Nou....niet helemaal met je eens.
We hebben Peyo al diverse keren vanuit het niets in stilstand over ca 80 cm hoge balk in de bak zien springen en ze is daarmee begonnen toen ze amper 2 maanden oud was, en het was niet eens om bij d'r moeder ofzo te komen, sterker nog; het was juist van haar moeder af omdat ze er zelf voor kiest op een andere plek te zijn. Ze heeft het nu ontdekt en geen balk kan haar meer binnenhouden, ze heeft er enorme lol in en springt overal eenvoudigweg overheen. Er is geen enkele van onze andere paarden die dit gedrag heeft. Vorige week liep ze met Spirit te dollen en zij sprong pardoes over de balk de paddock uit, terwijl Spirit het nakijken heeft, die heeft dit soort fratsen niet. Moeder Bombita en vader Pacha zijn ook niet bekend met springcapaciteiten.

Ik ben het wel met je eens dat ik het weinig zinvol vind een paard 'te dwingen' om over een balk te moeten springen in zo'n racebaan. Dat je obstakels maakt, oké, maar als je al zo'n balk maakt vind ik dat je het paard vrije keuze moet laten daar zelf overheen te mogen springen of erlangs te gaan en niet een sprong te moeten maken voor hij bijvoorbeeld bij zijn hooi of water kan, ik zie daar het nut niet van in en elke dag op die manier te moeten springen lijkt me niet gezond. Weet je hoevaak hij per dag daaroverheen moet springen? , da's vaak hoor, paarden zijn wel zo'n beetje de hele dag in beweging.
Idd cavaletti's tijdfens de training om de voeten op te leren tillen, te timen etc is iets heel anders dan een paard in zijn vrije tijd.Het springgedrag van Peyo stimuleren wij overigens absoluut niet!

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag 1 oktober 2006, 21:53:


Ik denk dat je hier de juiste conclusie trekt "dwingen" om te springen mag niet, bewust maken van waar je je voeten neerzet is belangrijk, en dat kan door balkjes, wisselende bodems enz.

Es

Spirithorses schreef op zondag 1 oktober 2006, 21:53:


Met die vrije keus zullen de meeste paarden nooit gaan springen. De voorbeelden hier dat ze het wel doen, zijn uitzonderingen. Vraag is meer of springen onbelast en geheel op eigen manier slecht of goed voor ze is? En de hoogte dat maakt ook wat uit natuurlijk. Tot 40 cm lijkt het me een prima activiteit in hun anders eentonige leventje 22 uur op een dag.
Vrij door de bergen rond banjeren heeft ook tal van gedwongen inspanningen, we hoeven onze paarden niet op een vlak tapijtje te laten rond kuieren.

Michiel

Michiel schreef op zondag 1 oktober 2006, 22:29:


Hallo,

leuk al die reacties, maar echt springen bedoelde ik niet. We hebben veel afgezaagde dikke takken van eiken, waar we een obstakel in de baan kunnen maken, of een paar dikke takken achter elkaar leggen, met ruimte ertussen, zodat ze goed moet kijken waar ze haar voeten moet neerzetten.
Dus maar 10cm hoog zo'n beetje.
Vanmiddag geoefend in de bak, takken achter elkaar neergelegd en aan de lange lijn geoefend. Griezelig vond ze het maar ook heel spannend. Later tot 20 cm opgestapeld en toen kreeg ze er echt plezier in om eroverheen te springen. We zullen zeker een grindbak maken en ik denk ook een soort waterbak waar met regen water in blijft staan en anders wordt het een heerlijke diepe brede geul. Obstakels zullen er ook komen zoals beschilderde stukken boomstammen. Al met al wordt het vast leuk en leerzaam voor ons beiden.

Groet Jessica