Piet schreef op zondag 19 november 2006, 22:24:


En als ik het goed begrepen heb dit afgelopen weekend, is zulk gedrag dus een 'controlevraag'. Of jij wel te vertrouwen bent en het waard bent om de 'leider' te zijn...
Of jij wel voldoende oplet zodat zij op jouw kan vertrouwen.
Afgelopen zomer was er niets aan de hand. Omdat er eten, gras, voldoende was.
Het enigste wat je deed wat naar de pony toegaan en haar knuffelen.
Of kwam zij naar jou toe en was zij degene die begon met knuffelen?
De 'leidinggevende' behoort nl. te bepalen dát er geknuffeld, lees: maantjes krauwelen, gegroomd, mag worden.
Het staat zo leuk, een dier wat naar je toekomt om geknuffeld te worden.
Maar als dat dier op opdringerige wijze in jouw ruimte komt, heeft ze dus geen respect voor jou, als leider. Misschien heb je onbewust eens een stapje opzij gedaan als je er aankwam. Dat bevestigt dus geleidelijk aan dat ZIJ de baas is...

Waarschijnlijk zit daar jullie communicatieprobleem.
Nu stap je de wei in om voer te brengen. Ze heeft inmiddels geleerd dat jij, misschien uit voorzichtigheid/angst, wel opzij stapt. JIJ WIJKT dus voor haar.
En bevestigt op deze manier iedere keer weer dat zij de leiding heeft...
De volgende stap die de pony gemaakt heeft is leren.... Ze heeft geleerd dat als ze aankomt jullie wel opzij stappen. Nog 1 stapje verder is dat dit ook wel ietsje sneller kan want ze wil NU haar voer en niet over 5 min. Ook dát krijgt ze voor elkaar door te bijten en gericht te trappen.

Jij, als zijnde niet haar leider, wordt begroet met bijterigheid. Wat logisch is, jij staat lager in de rangorde en verdient het niet dat jij als 1e mag kriebelen... Zij is de leidinggevende en als zodanig beslist zij dus of jij wel of niet mag kriebelen/poetsen.

Frans heeft gelijk, zulk gedrag moet al nooit beloond worden! Want dan train je het er juist in. De elleboog is een aardige gedachte als ze werkelijk bijt, maar.... de pony leert daar niets van.
Terugtrappen en flink misbaar maken heeft op dát moment zin, maar wederom leert ze hier niets van. Jij bent eigenlijk gewoon een ander paard wat niet naar haar wil luisteren.

Wat wél helpt. Inderdaad je houding naar dit diertje toe aanpassen. Wees heel zelfverzekerd. Loop rechtop je weiland in! Zonder voer uiteraard. Denk bij jezelf: ik weeg 200 kilo en gooi een olifant om.... en IK ben de baas!
Leer deze pony eerst eens beleefdheid. Een paar dingen: ZIJ zal achteruit gaan als JIJ dit wilt. ZIJ mag niet ongevraagd in jouw ruimte komen.
Ben je in het weiland bezig en komt ze toch? Negeren! Is dit niet mogelijk omdat ze b.v. gewoon op je kleding zit te kluiven of wat ook? Wegjagen met een fikse armbeweging en b.v. ZOUT OP! Daarna gewoon weer negeren.
Voeren idem dito. Voorlopig niet uit de hand voeren. Gewoon hooi brengen, zorg desnoods dat je met 2 personen bent. Jij moet alle tijd hebben om dat voer klaar te leggen en zij heeft maar te wachten. Probeer die 'wachttijd' uit te breiden naar een paar minuten.....

Ga eens met haar wandelen. Datzelfde weiland uit. In een vreemde omgeving zal ze minder gemakkelijk dit soort dingen doen. Wandelen, waarbij zij schuin achter jou moet lopen. Ga eens trainen op halthouden. En HO is en blijft dan ook HO. 1 pootje toch verzetten? NEE! En in de achteruit. Wat je doet is eigenlijk je pony al trainen in luisteren naar jou. Heel erg streng en consequent zijn in het begin. Net zolang totdat ze doet wat jij wilt en zo jouw leiderschap accepteert.

Als je denkt: dit kan ik niet alleen.... kijk eens naar iemand, een goede trainer, die dit jou goed kan uitleggen en jou daarbij goed kan helpen!
Een paar uur goede training en bijbehorende uitleg kan echt een wereld van verschil maken!

Groetjes,

Wil.