HannahFroukje schreef op woensdag, 26 mei 2004, 21:10:
> nog niet trouwens, dus aangenaam kennis te maken, dat
> allereerst.
> Kun je daar dan iets meer over vertellen (voorbeelden of zo?).
> Hoe liepen die hengsten dan b.v. in de wei? Hoe anders werden ze
> dan opgevoed? Ik ben daar echt nieuwsgierig naar. Zelf heb ik
Tsja... als tiener kwam ik al terecht bij "cowboy-Piet", misschien wel 1 van de eersten die in Ned serieus aan "western" deed (jaren 70). Een meneer die aan de Aalsmeerse kant van het Amsterdamse Bos 6 Arab hengsten lieflijk op een rijtje had, en dat was toen toch ook al een paard-dicht stukje Ned...
De fam. Weiss (circus) heeft een tijdje bij me om de hoek gewoond, en kon ik goed mee opschieten. Leuk kijkje in de "haute cuisine" keuken hoor. Vast niet het niveau van Fredi Knie, maar toch...
Zomaar totaal verschillende voorbeelden, maar wat ze nmm allemaal gemeen hebben is dat de mensen met hun dieren samen leven, samen werken desnoods maar vooral samen leven zonder onderscheid des persoons. Voorbeeld daaruit: "het is erger dat mijn dieren ziek zijn dan wanneer ik zelf wat heb" Ook zakelijk logisch hoor, want als je dieren wat hebben ben je je handel kwijt, maar toch... die verbondenheid en afhankelijkheid die veel meer
wederzijds is dan die van de typiste die s'avonds nog ff naar de manege moet om te kijken of paard nog leeft... het SAMEN is naar mijn indruk heel belangrijk.
>> hengsten waren en niet 1 maar soms wel 10 of nog meer!
> **********************
> Stonden die bij elkaar? Alleen?
bij elkaar
> Mmmmm, nou ja nogmaals veel verstand heb ik niet van hengsten in
> het bijzonder, maar de hengsten die ik "in de handen gehad heb"
> (dressuurrijden destijds en gewoon te hanteren aan het halster)
> vond ik knap lastig. Ik vond ze veel lastiger dan een
> vergelijkbare ruin. Nu zul jij misschien antwoorden "meer tijd
Ligt aan hun verleden en opvoeding, maar ook aan jouw persoonlijkheid in relatie tot die van dat paard
> ruinen probleemloos opgevoed. Blijkbaar dus toch wel een ander
> verhaal, een hengst. Ik kan me nog een hengst herinneren die er
ja - een hengsten ZIJN een ander verhaal dan ruinen. Ik denk dat ik me zou doodvervelen met ruinen... maar die ervaring heb ik niet dus dat blijft bij denken, gebaseerd op de indruk die ik krijg als ik ze in de wei zie staan dromen en aan mijn eigen actieve ponies denk die altijd wel wat te doen hebben.
> zelf opvoed, maar een hengst die al aardig manieren heeft,
> pffff, nou ik denk niet dat een gemiddelde ruiter daaraan
> begint.
Op IJsland wel...
> Dat SNAP ik heel goed, het IS natuurlijk ook niet de "schuld"
> van dat beest. Hoe zou het ook? Maar neemt niet weg dat de
> gemiddelde paardrijder in Nederland misschien te weinig savvy
Te weinig gezond paardeverstand (of hoe moet ik "savvy" anders vertalen?) dus... en te weinig tijd voor over... andere prioriteiten... gaat lekker zo
> heeft om met hengsten om te gaan. Dus eh, dan blijf je toch wel
> een hele berg salami houden hoor.
Ik lust wel salami. Els is er ook gek op.
> Ja, of eh .... laten we allemaal een merrie nemen. Wat zou er
> DAN met die hengsten gebeuren denk je? Er eindigen er NU al
> zoveel in een stalletje achteraf zonder fatsoenlijke verzorging.
Nmm een zieke situatie
in de salami zijn ze stukken beter af
> de persoon die innig gelukkig op zaterdag een rondje op d'r shet
> in het bos tuft en het beessie voor de rest in een kudde-tje
> heeft staan met een lekker plukkie gras , och ik vind daar niet
> zoveel mis mee (beessie heeft toch maar mooi een veilig leventje
> en lekker te eten). We hoeven toch allemaal niet een hoogstaand
> doel voor ogen te hebben.
welnee, maar dan hoef je nauwelijks dieper op leven met paarden in te gaan. Want dat "wordt 'em naait" zoals ze hier zeggen.
> inhoudt dat ik er behoorlijk wat tijd en energie in stop), ik zou
> willen dat ik het NOG anders kon doen (paardje bij eigen huis,
> zucht ... wit boerderijtje ... boompjes ... kippetjes ... alles
> lekker in de achtertuin ... zucht ... kwijl .... lezen in de
> achtertuin en dat je paard dan af en toe even geinteresseerd komt
> kijken .... ahh.
Mag ik het kwijlgehalte nog even opvoeren? Elsk is net binnen komen lopen en staat at the moment gezellig over mijn schouder mee te kijken wat ik aan het tiepen ben. Kunnen we fijn mekaars adem ademen.
Maar dat "zou willen", "als", "kan niet", etc... heeft
Parelli wel gevat gepareerd nmm met: "dan moet je het doen". Simpeler kan het niet zijn.
> Nee hoor. Het ligt ook niet zo ver af van wat ik ZELF vind. Maar
> eigenlijk zeg je toch zo'n beetje: mijn stijl van paarden houden is
> het eerlijkste/het beste/ het meest te prefereren (hoe je't maar
Nee dat zie je te persoonlijk. Ik ga mijn eigen weg, maar onderzoek en vergelijk voortdurend. Wat ik bijvoorbeeld niet kan, maar dhr. Werner (nog zo iemand die ik hoog heb - bestiert een ijslandermanege in Havelte - mag dit soort sluikreclame hier?
) en
Parelli wel, is zomaar met ieder paard kunnen opschieten. Het valt me op dat die lui ook zo goed zijn in met mensen opschieten, en educatief sterk zijn. Ook niet mijn sterkste punt. Ach, ik kan goed creatief wezen en onderzoeken...
Groeten, Egon
Warboel
