Piet schreef op maandag, 31 mei 2004, 13:01:


stuk of 6/7?? Zie Google: http://www.google.nl/search?q=zadelmak+maken&ie=UTF-8&hl=nl&btnG=Google+zoeken&lr=lang_nl ... Resultaten 1 - 10 van circa 812 pagina’s in het Nederlands voor zadelmak maken. Gaaaap!


Leuke fantasie, maar het lijkt me zoooo overloos!
Allereerst moet je natuurlijk consensus bereiken over wat "zadelmak" precies is als ontwikkelijk van <startpunt> naar <eindpunt> ... zelfs daar heeft men heel uiteenlopende ideeën over.
Stel nu eens dat ons dat lukt
Dan hangt nmm alles nog af van:
- de voorgeschiedenis van het paard
- het soort paard (merk, karakter, leeftijd, etc)
- het doel van het zadelmak maken.
Dan zijn er nog de omgevingsomstandigen, mogelijkheden en onmogelijkheden... en de mensen!
Ik zie op internet dat Gert v.h. Hof clinics geeft... federatiecentrum Ermelo... KNHS natuurlijk... het is allemaal mijn wereld niet. En dan heb je Monty's beroemde Join-Up uiteraard ook... gaat allemaal nmm over paarden als gebruiksartikel, niet over vriendjes.

Maar ik wil wel een voorzet geven:
Ik wil eigenlijk niet eens zadelmak maken, omdat het nmm niet nodig is. In het samenleef/omgangsmodel dat ik nastreef is het vertrouwen er al lang dus mag ik ook wel 1-hoog klimmen... wat is dan nog "zadelmak maken"? Geen van mijn ponies is zadelmak gemaakt; ook Falka van Esther is gegarandeerd NOOIT zadelmak gemaakt en toch blindegeleidepaard geworden


Geinig, met het meest eigenwijze stel ponylovers op een kluitje HAHAHA


Houdt 'em van de straat...
Groete, Egon

e m kraak schreef op maandag, 31 mei 2004, 15:08:

Ik bedoelde natuurlijk de zoekmachine op deze site, hier gaat het over paardnatuurlijk he?
Is dat niet het moment dat mijn paard een zadel draagt en ik hem zonder dat hij er een punt van maakt hem kan berijden?
absoluut! Bij de een zal het gemakkelijker gaan als bij de ander
maar er lijkt me in alle gevallen een meest PaardNatuurlijk manier te zijn.
Dan zal iemand die de methode van Gert v.h Hof voorstelt hoogstwaarschijnlijk niet de meeste stemmen krijgen :)

OK, ik kop hem in Als jij jouw manier uitlegt dan kunnen we erover stemmen met zn vierhonderden of jouw manier de meest PaardNatuurlijke is ?

Groeten
Piet

Piet schreef op maandag, 31 mei 2004, 13:01:


Tja, wat is "een methode". Het gaat vanzelf, mits je zorgt dat je paard wijken voor druk begrijpt en je hem desensibiliseert voor de voorwerpen die je gebruikt (zoals zadel e.d.). Bij Harisha heb ik haar gewoon alles geleerd op de grond, spelenderwijs een touw onder haar buik doorgetrokken (simulatie singel), eens wat voorwerpen op haar rug gelegd (simulatie zadel), zelf eens spelenderwijs over haar rug heen gehangen, op een stoel naast haar gestaan (ook best eng als die vent ineens een heel stuk hoger is), etc. De laatste stap was dat ik i.p.v. een arm een been over haar rug hing, voor haar eigenlijk niets anders dan al die andere spelletjes die we gedaan hadden, maar voor mij natuurlijk "ik heb voor het eerst op haar rug gezeten!". Daarna is het niet veel anders dan "paardrijden".


WAT je precies doet is afhankelijk van je uiteindelijke doel. Stel dat je wil leren autorijden. Je kan kiezen voor het rijbewijs, leren terreinrijden, leren voor de grandprix races, naar een slipschool gaan, etc. Breng uit al deze disciplines wat vertegenwoordigers bij elkaar, en laat ze stemmen wat "de beste methode" wordt en maak er een samenraapsel van. Gegarandeerd dat je iets krijgt waar je totaal niets aan hebt.

Kies dus een methode die past bij je eigen doel. Het aardige van "een methode" is dat er een systeem inzit, waardoor je alle stappen in een logische volgorde afwerkt en niet ergens iets vergeet. Iets veranderen aan "een methode" haalt het hele systeem onderuit.

Wil je zoveel mogelijk samen met je paard iets gaan doen, met zo min mogelijk verzet en zo min mogelijk hulp/dwangmiddelen? Dan is natural horsemanship voor jou de weg. Wil je een dressuurcrack worden? Dan begin je waarschijnlijk al vroeg met het introduceren van allerlei hulpmiddelen, longeertechnieken, etc en leg je de nadruk op een "correcte houding". Het is maar net wat je wilt.

Zelf werk ik volgens Parelli Natural Horsemanship. Dat is een methode die ontzettend handig werkt, logisch in elkaar zit, die goede resultaten geeft en van waaruit je uiteindelijk alle disciplines kan bereiken. Ik zou er niets aan kunnen verbeteren, het is dermate goed doordacht dat iets eraan veranderen alleen maar problemen oplevert. Veel mensen hebben dat al geprobeerd maar uiteindelijk komen ze altijd minder ver dan de mensen die gewoon de methode aanhouden.

Groeten,
Frans

Piet schreef op maandag, 31 mei 2004, 15:32:


Dat vind ik prima, als "momentopname" dat je paard zadelmak is - maar ik dacht dat je het over het proces van zadelmak maken had, en dat begint in ieder geval (veel) eerder, en eindigt volgens sommigen ook later (al na gelang de eisen die je aan het "inrijden" stelt).


???
En ik beweer net dat ik niet zadelmak maak. Dan kan ik ook geen "manier" hebben!
Kijk, Frans heeft aan "Parelli" een systeem en dat is nmm ook prima - misschien is er wel iemand van wie ik de complete Parelli-litteratuur t/m "level xxx" ff mag doorlezen dan kan ik ook wat beter meepraten
Ik heb de indruk dat "Parelli" in ieder geval uit educatief oogpunt het slimste systeem is omdat het mensen wil beleren (heb ik dat goed begrepen?) in plaats van paarden. Dat lijkt me inderdaad veel zinniger.
Ik heb een leefwijze, ik voel me het meest op mijn gemak bij mijn ponies, ik "doe" helemaal niet veel met ze maar we kennen elkaar door en door. Daar zit wel een researchmatig model in, maar niet echt een "systeem". Het zal echt niet ieders keus zijn...
Toch heb ik van de week ook nog even op Hvuiski gezeten en zowaar: hij bracht me waar ik heen wilde! Of dat nu "focussing" is of iets anders vind ik eigenlijk alleen beschouwelijk, theoretisch interessant. Ik zal hem straks als ik uitgecomputerd ben voor de gein eens een zadel (ik HEB zo'n ding wel - moet alleen even afgestoft) opdoen. Dan kan ik verslag doen of hij wel "zadel"mak is... to be continued.


Nog meer groeten, Egon

e m kraak schreef op maandag, 31 mei 2004, 16:28:


hai egon,

ik denk dat als je jouw pony een zadel opdoet dat ie der zeker niet slecht op gaat reageren, gewoon om het feit hoe jullie relatie met elkaar is. je zeg het zelf al: "we kennen elkaar door en door"
ik ben er zeker van dat hij het gewoon 'aanneemt' omdat jij het zalel op zen rug legt, hij vertrouwt je... (dit is ff een 'vooruitzicht' hè, persoonlijke mening)
dus das eigenlijk weer een manier om een paard 'zadelmak' te maken. hij beschouwt je niet meer als iets bedreigends (ten opzichte van nog niet met mensen vertrouwde paarden dan)
misshien heb je wel een nieuwe methode uitgevonden voor het 'zadelmak' maken van paarden, ga er eerst mee op gelijke voet leven en zie wat er gebeurt, alleen jammer dat de meeste mensen hiervoor niet het geduld hebben (zou ten goede komen van heel veel paarden, ... en hun eigenaars)

groetjes (ook aan al je huisgenootjes)
kim

Piet schreef op maandag, 31 mei 2004, 13:01:


Ik krijg echt ook wel 814 pagina's......


Wat ik hier van denk...
Tis een leuk idee maar dat ene systeem is in de praktijk natuurlijk nooit haalbaar...
Zoveel mensen.... zoveel ideen , zoveel paarden....zoveel paarden ideen..
Geen mens is gelijk maar ,nog veel belangrijker, ook geen paard is gelijk...
Ik vind voor de beginner juist de keuze mogelijkheid het grote voordeel..
Ik heb zelf GEEN cursussen gevolgd en doe alles gewoon naar eigen inzicht...
Nu met internet een stuk gemakkelijker omdat wanneer ik een probleem tegenzou komen ik kan KIEZEN uit de oplossingen wat mij het meeste aanstaat en wat bij MIJN paard past.....

Veel belangrijker vind ik het om de mensen die AL deze systemen nog niet kennen op de paardvriendelijke manier te wijzen.....
Dit bijvoorbeeld naar aanleiding van het volgende stukje op deze link....

http://paarden.serveronline.nl/viewtopic.php?t=13721&postdays=0&postorder=asc&start=0&sid=f6a4a426e09db86f98ef34d67dfc4c65

Lees de antwoorden maar eens door op de vraag die deze dame stelt over de NOODSTOP....juist ja waar we hier op het forum nog net een lijntje van hadden....
IK heb daar overigens ook een berichtje achtergelaten....speciaal een account voor aangemaakt en de mensen daar gewezen op DEZE site (ors).

Had die mensen ook MIJN manier kunnen vertellen zoals ik het altijd deed..verschilt overigens niet veel van wat hier staat alleen deed ik het met stem en zonder touw (hing er wel aan hoor) maar door de naam te roepen waardoor hij/zij achterom kijkt.....geleerd met een (snoep)beloning.....fout he hahaha

Ik zal dus zeker niet met ideeen aan komen draven , misschien wel stemmen voor de in mijn ogen passende manier....

Succes met het lezen van dat stukje.......
Groetjes Nick

Nick Altena schreef op maandag, 31 mei 2004, 20:23:


Rare gewaarwording om zoiets te lezen. Je verwacht dat iedereen met je meegroeit, dezelfde kennis en ervaring opdoet... Maar nee, blijkbaar niet... Welcome to the world Ilona...

kim geyskens schreef op maandag, 31 mei 2004, 17:52:


Ja, maar toch - dat zadel op rug gaat wel goed, maar 100% zeker dat een paard niet heftig reageert op de eerste keer aansingelen (dat knellende gevoel is HEEL ENG) kun je nooit zijn. Maar je hebt wel gelijk gekregen: meneer Hvuiski vond zijn hooi veel interessanter en dat was nog niet op. Ik had me de exercitie kunnen besparen.
Maar hé, wás hij nou al zadelmak (en zo ja; hoe lang al?) of is hij nou sinds vandaag 17.20u "zadelmak"? En zo is het gegaan met bijna alle ponies, als die een jaartje of langer hier hebben gewoond. En daar "doe" ik dus niets aan, behalve voeren en een beetje met ze rondklooien, maar meestal kijk en luister ik alleen maar.


Ach welnee, het is helemaal niet nieuw, en al helemaal geen "methode". Moet je es zien hoe ze in Afrika met hun koeien en geiten samenleven... om maar wat te noemen. Dat ligt me wel

Groeten, Egon

Nick Altena schreef op maandag, 31 mei 2004, 20:23:


Ik denk dat je hier de spijker op de kop slaat, Nick.
Ik vermoed ook nog wel dat liefhebbers wel zullen gaan openstaan voor alternatieven als ze eenmaal doorkrijgen dat die leuker, makkelijker, en nog effectiever zijn ook!
Het grootste probleem is dan nog het openbreken van al die subcultuurtjes. Neem nou de ijslanderitus: jemigdepemig wat is men trots op hun status aparte (motto: "IJslanders zijn anders" en ondertussen kijkt niemand verder dan de neus lang is)... maar hetzelfde kun je ook zeggen van de hier reguliere sportwereld hoor, en velen zullen zich bij introductie van iets nieuws ook in hun broodwinning bedreigd voelen. Desalniettemin is wat jij voorstaat, educatie, het enig mogelijke middel.

Maar heeft wat Piet bedoeld niet meer iets weg van een soort produktvergelijking? WAT doet Parelli nou precies? Waar is dat op gebaseerd (ethologisch); zelfde voor Hempfling en de rest... wat hebben we eraan en wanneer? Wie (beetje zelfkennis noodzakelijk!) moet iets vooral niet doen (ik heb al op verschillende plaatsen het effect gelezen dat pony het baassie dat aan het "hempflingen" is aanvalt, en denk te weten waarom)?
Parelli is de enige mij bekend die een waterdichte educatieve "constructie" presenteert: als ik met een knol aankom die door iemand met "level 3" niet te hanteren is, zegt 'ie laconiek "sure, maar dan moet je ook level 6 halen..." er zit wel wat in, maar het lost niet alles op want er is NIEMAND in Ned. "hoger" dan dat level 3... en ik ben er ook nog niet achter hoe ik ijsco's "parelli" zonder dat ze gaan zwijnen... hoe kan ik dat de ijscolui dan uitleggen?

Groeten, Egon

e m kraak schreef op dinsdag, 1 juni 2004, 0:25:


Dit vind ik een hele interessante vraag, bij onze Björk is het zowiezo nog moeilijk om de gangen gescheiden te krijgen en te houden. Ze is natuurlijk nog maar net ingereden, maar ze heeft idd wel 15 gangen, ze husselt alles, en voel maar eens precies wat ze doet, ik kan er zelf af en toe geen touw aan vastknopen. Op dit moment rijd ik haar enkel voor wat ervaring en probeer een weg te vinden om haar signaalhulpen te leren. Maar dat gaat niet mee vallen met haar hussels. Bijvoorbeeld achter tölt en voor galop, en niet een galoprolletje hoor!! Als ze hard gaat dan is het een nette galop, maar ook zwijnen, töltstap enz. Wat de IJslanderclub zal zeggen in zo een geval is, sla er ijzers onder!! En dat verdom ik. Zonder ijzers ben je weer uitgesloten van wedstrijden, maar zelfs met een bitloze optoming. Argument is alles wat niet in de reglementen staat is verboden!! Maar hoe zou je dit met Parelli op kunnen lossen? Nu zijn wij er wel echte beginners in, maar als een ponnie werkelijk alles husselt wat er te husselen is hoe leer je dan in godsnaam het onderscheid maken. Draf is bijvoorbeeld een hele moeilijke voor haar, ik krijg het er soms wel uit, maar ze is druk, dus ik moet haar eerst laten ontspannen.
Zwijnen kan ze als de beste, zodat je bijna omvalt in de bochten. Ik neig er toch ook naar om eens een bitje in te doen als ze zover is om de communicatie wat te verfijnen. Nu voorlopig nog geenbit hoor, eerst moet ze wat rust krijgen, en dat gaat wel de goede kant op!!

Groeten Esther

Esther schreef op dinsdag, 1 juni 2004, 8:34:


Als je Parelli'ed volgens het boekje begin je met grondwerk en leer je (game #4) je paard om gang te houden. WAT voor gang je paard in het begin doet is nog niet zo belangrijk, wel dat ie een eenmaal gekozen gang vasthoudt tot je iets anders vraagt. Als die basis er is kun je makkelijker vragen om een "andere" gang en kun je die ook laten vasthouden. Het is dan makkelijker om de goede gang te selecteren, veel makkelijker dan bij een paard dat te pas en te onpas van gang verwisselt.


Ik ben bij een gangenpaarden clinic geweest van David Lichman in Duitsland, bijna allemaal ijsco's. Ik weet nog dat hij dat gedoe met gewichten aan de benen, gerommel met verschillende ijzers enzo, vernieling van het paard vond. Hij had andere methoden die hij haarfijn demonstreerde op die clinic. Hoe het precies zat weet ik niet meer, er was iets met "S-bochten rijden" en heuvel op of af werkte ook heel perfect om de goede gang eruit te krijgen. Hij had tal van truukjes.

Hij is Parelli instructeur (een van de hoogste zelfs) en heeft een aparte aanvulling op het Parelli pakket gemaakt speciaal voor gangenpaarden. De url naar zijn site staat op onze linkspagina.

Groeten,
Frans

e m kraak schreef op maandag, 31 mei 2004, 23:52:


Hoeveel verschil is er tussen een shetlander en een ijslander? Nee, bedoel ik niks lulligs mee voor het geval iemand dat denkt, ben gewoon benieuwd ik heb nl zelf het idee dat het niet zo ontzettend veel verschilt qua karakter (heb het dan specifiek over het vluchtgedrag, angst). Maar goed, ik ken geen enkele ijslander goed en ik ken alleen mijn eigen (nou ja, wás mijn eigen) bijzonder pittige tante nikita (wat volgens mij ergens ver weg een kruisinkje was met een ijslander, was erg groot 1.10 en heeft wat ijslands volgens velen)

Anyway, zij is ook nooit zadelmak gemaakt, vergeet dat maar. Ik heb haar gekocht toen ze twee was, gewoon als gezelschapspony voor mijn paard. Had een paar jaar later zin om iets met haar te gaan doen en heb er hup een kind opgezet. Nog weer jaren later heb ik haar voor de slee gezet, met allemaal touwen, en knopen je kent het wel zo'n eigen-gemaakt tuigje. Even 10 passen zo van eiii wat zit daar achter mij, een rustig woord was genoeg om haar te laten ontspannen en ze tippelde als een volmaakt ingereden (bespannen) pony precies daar waar ik wilde, zelfs smalle ingangetjes bij het bos gingen perfect.

Point: zal het niet per ras verschillen of je een paard zadelmak moet máken of dat een vertrouwensband genoeg is..??? Bij nikita dus niks niet voorbereidende oefeningen, gewoon doen en ze accepteert het heel snel en heel volledig.

Moet ik er wel bij zeggen dat de verzorgster van nikita haar er na ook voor de slee gezet heeft (ze wist niet dat ik dat ook al gedaan had) en met haar ging het dus níet goed... Pony racete er vandoor Meisje kon er verder trouwens super mee omgaan!

Het hangt dus nogal af van de pony/paard en daarnaast inderdaad ook nog van je band met het dier en van je eigen uitstraling. Lijkt mij.

Groeten ilona

Tja, ik zit midden in het proces.

Want een zadel er opleggen is volgens mij nog niet zadelmak zijn.

Ik ken het stap voor stap van parelli niet.
Ik "rotzooi" zelf aan.

Mijn paard is dan volgens mij ook niet getemd.
Zijn we samen in de bak of in de wei, dan ontstaat er een spel.
Zij is wat opstandig en ik ongeintresseerd.
Maar we komen toch altijd op een punt samen.
Een punt waar zij gekozen heeft naar mij toe te komen.
Meestal binnen drie minuten.

Ik ben begonnen met haar te leren............gewoon te staan.
Hoeveel paarden beginnen niet te lopen als de ruiter nog aan èèn kant van het zadel hangt?

Daarna hebben we een voltège-hjort........tja, zo een riem met twee handvaten om haar buik bevestigd...........wordt wel voor gym op het paard gebruikt.......help me eens even met de naam!

Het maakte geen indruk op haar.
Ze keek om en dat was het.........liep er gewoon mee weg.

Toen hebben we er iemand erachter over haar rug heengelegd.
Ze bleef staan, rook eens links en rechts naar achteren.....blijkbaar bekend luchie.
Geen punt.

Vervolgens ben ik op een trapje naast haar gaan staan.
Veel aaien, er op, er af, er op er af, paard er om heen laten lopen en naar toe, terwijl ik hoog stond.............het trapje was wel intressant..........om er aan te gaan staan knagen.
Dan maar een been er over heen, oeps! toen zat ik, hoe er nou weer af.
Ik was meer onder de indruk, dan mijn paard.
Ook eraf komen, been over de nek of over de nek hangen en been over de kont en er afglijden gaf geen problemen.

Eerste keer half rondje gelopen.

Daarna een heel rondje met mijn dochter erop................die is heel wat lichter dan ik ben.

Zo ook twee rondjes.
Daarna er 15 minuten op blijven zitten terwijl ze los rondscharrelde door de bak.

Een zadel er opgelegd.
Met stijgbeugels naar beneden hangend......... een paar blikken naar achteren en dat was het.

We zijn naar de zee gelopen (deden we al vaker even wandelen).
Maartje (mijn dochter) dit keer mee.
Bij de zee is ze via een kei op het paard geklommen.
Geen punt, paard ging door met gras eten.
En de hele rit naar de stal is Maartje er op blijven zitten.
Inclusief een helling op en helling af, waarbij haar gewichtsverdeling veranderde.

Maar mens+zadel.
Dat hebben we nog niet gedaan.
Natuurlijk was elke stap met tussen pozen van dagen of weken.
Zeg maar dat ik in maart er mee begonnen ben.

Mijn paard is meer allert op haar hoofd.
Slechte ervaring met wormkuur, die naar binnen werd gevochten....heeft zijn sporen achtergelaten.
Wennen aan een (bitloos)hoofdstel is wat lastiger....happen naar de leidsels en snel geirreteerd er mee.
Ik(niemand) mag in of aan haar mond komen.
Aaien, poetsen, "per ongeluk" even de mond aanraken, het wordt iets minder hoofd omhoog slaan, maar er blijft een heet hangijzer.

Maar ik heb de tijd.
Ze is deze maand vier jaar geworden.
Zo wie zo een wat koelbloediger paard, want ze is een koudbloed paard.
Ik vind het spannend zelf een paard zadelmak maken.
Ben ook maar een leek.
Toch voelt het goed om te doen. :)

jo schreef op dinsdag, 1 juni 2004, 9:27:


voltigeersingel?