Elzaliene Proost schreef :


Maar hij mág toch wel wat op en neer springen naast je, als hij maar niet op jouw tenen gaat staan, jou niet omver loopt en niet verdergaat dan het touw lang is. En jij blijft natuurlijk de Rust en de Kalmte zelve.
Of is ie levensgevaarlijk dan en blijft ie zich de hele verdere weg losrukken en wil hij van je weg? (Ja, dan is er wel iets mis ja).

Je kunt hem niet dwingen rustig te blijven als er iets engs is, maar je kunt hem wel vragen 'bij jou' te blijven !!!! Geef hem de 3 meter van je touw gerust.

Elzaliene Proost schreef :


Heb ik inmiddels op geantwoord.
Ga toch dat gevecht uit de weg, het wordt zo grimmig allemaal....
Help dat paard nou door hem niet in de verleiding te brengen....


Er wordt helemaal niks gemept als je duidelijker bent, Elza. Ik vrees dat je op het verkeerde moment (te laat) reageert op hem. Alleen bij zeer harnekkige gevallen moet je soms een paard tegen het touw op laten lopen, maar never nooit een mep geven.
Dan heb je het toch echt te ver laten komen.


Als niks helpt laat je hem een keer tegen het touw oplopen.
Beter een keer goed dan tien keer half, waarvan ik denk dat dat nu steeds gebeurt. Een paard wat ervan leert zal niet gek zijn.
Maar ik weet niet of je zo ver moet gaan. Hem vanaf het begin bij je houden voorkomt die tikken tegen zijn hoofd. Hoever wil je in godsnaam gaan met de intensiteit opvoeren ? Totdat het begint te bloeden?
Alles na fase 4 begint mij te lijken op mishandeling
Je moet het echt éérder aanpakken !


Schooien doet een paard alleen wanneer het ervoor beloont wordt.
Als je op de juiste manier clickert valt er niks te schooien.


Hem laten stoppen en een pas achterwaarts laten gaan wil ook wel helpen. Kost wel wat overredingskracht van jouw kant. Je hebt immers level 1 doorlopen dus dat moet een peuleschil zijn. Desnoods met je carrot stick voor zijn borst om hem te begrenzen.

Elzaliene Proost schreef :


Ben jij niet bang voor hem, Elza? Want het lijkt alsof je er grote moeite mee hebt om eens goed voor jezelf op te komen ten opzichte van Mike.

Wanneer je weet dat hij in zijn instinct gaat dan zet je hem aan het denken: In plaats van dat rechte ruiterpad ga je hem tussen de bomen door leiden zodat ie in de denkmodus moet. Lekker slalommen en hem zelf de weg tussen de boompjes door laten zoeken. Verveelt ie zich, geef hem dan wat ie wil : Uitdaging.
Of ga clickeren (wel op de juiste manier he). Geef hem iets leuks te doen.

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 19 december 2006, 20:48:


Ik snap je dilemma's en je gevoel van onmacht heel goed! Blijf in ieder geval voor ogen houden dat je paard gezond en alert reageert en probeer het met een flink portie humor te benaderen. Met jouw inzet moet het wel goed komen, maar misschien ben je zn gedrag nog niet beu genoeg om tot de juiste houding te komen?
Wandelen aan de lijn oefen ik veel. Je kunt hem natuurlijk dwingen op jou te letten door onverwachts stil te staan, te gaan rennen, plots net de andere kant op lopen dan waar hij op let, achteruit lopen, wijken voor druk, beentje optillen, hindernisje. Vooral het wandelen in een vlot tempo niet afwachtend. Een paar keer door een deuropening wandelen, waar hij je natuuuurlijk netjes voor laat gaan
Het is ook wel makkelijk om je paard het woordje 'nee' te leren, dat kun je weer gebruiken als je gaat rijden en hij wil gaan snacken
Ik heb op het moment geluk met mn paardjes maar heb ook weleens een pony gehad die vanuit draf vol in de remmen ging voor een hapje gras, zodat ik net wel, net niet voorover kukelde. Het positieve was dat hij na zn hap gras wel weer gelijk door ging in draf, want draf is draf tenslotte Ik had ook regelmatig zwiepende takken om de oren omdat hij zonodig een tak als snack mee wilde nemen in zn loop, die dingen laten niet altijd even snel de boom los.

Over Parelli in combi met clickeren kan ik niks zinnigs zeggen. Je kunt ook bekijken wat je van hem wilt en hoe je hem dat gaat vragen en dat noem je dan Elzaliens, DE nieuwe lesmethode!