Dacht ik eindelijk een vaste weide maat voor Mike te hebben is dat toch weer misgelopen. Het meidje van die ruin kreeg wat problemen met beide kerels toen ze haar paard uit de wei wilde halen. Ligt niet aan haar of mijn kerel maar aan haar onzekerheid... Heeft ze ook verteld hoor, dat ze soms wat bang kan zijn voor bepaald gedrag. Maar was in dit geval voor haar niet veilig zo.

Bijna niemand wil nu meer haar/zijn paard bij Mike hebben... Gelukkig heeft Trudy (jaja! DIE ja! ) gisteren ochtend besloten haar Arabieren merrie Vera bij Mike te zetten en dat ook zo te houden! ZIJ vind het niet erg als Mike Vera gaat dekken en zelfs in het minieme geval dat Vera toch drachtig zou raken (schijnt wel eens gelukt te zijn bij een klophengst...) zou ze dat niet eens erg vinden. In tegendeel: ze zou het PRACHTIG vinden. Dan wordt het een Welsh K! Ze zei al: dan worden we samen OMA! Maar zoals ik al zei: de kans is miniem en hoogstwaarschijnlijk afwezig hoor. Dus laten we hopen dat Mike en Vera nog lang en gelukkig samen mogen zijn!

O en toch nog even een opstekertje voor Trudy van mijn kant! Ik weet ook dat ze op dit forum wel eens erg bot of zelfs aggressief om de hoek kon komen waaien. Ik dacht ook wel eens van: jeemig Trudy! Moet dit nou zo?!
Maar ik heb haar nu in levende lijve leren kennen en ze heeft naast die soms grote mond toch best een klein hartje hoor. Of moet ik gróót zeggen... Ze lijkt er veel in op te sluiten namelijk. En hart voor haar dieren heeft ze zeker weten hoor. Gisteren kwam ze op haar fiets-met-hond-in-de-aanhanger zo als gewoonlijk aanrijden, stopte langs de weg bij de wei waar Vera en Mike staan, riep VERA! en deze prachtige Arabische merrie kwam vrolijk hinnekend haar kant op gedraafd, staart omhoog, hoofd in de lucht, oortjes naar voren! Prachtig!

En dan het laatste goede: ik heb gisteren voor de 2e keer les van Conrad van Pruijssen gehad. Super! Ongelofelijk hoe Mike alles van die 'vreemde kerel' aan neemt. Hij (h)erkend gewoon Conrads manier van doen! Onvoorwaardelijk! Geen dwang, geen gekleurde stokken, geen getrek, geen harde woorden.... En het mooiste is: IK LEER HET OOK OP DIE MANIER!!! Okay, gaat nog iets roestig hier en daar maar dat vergt oefening natuurlijk! En wat reageert die Mike hier fantastisch op! De grijze wolken trekken voorbij, er gloort zonlicht aan de einder!

Bedankt nog Piet voor je advies Conrad het vertrouwen te geven!!! Mag trouwens van Conrad even niet clickeren... Eerst moet de relatie tussen Mike en mij goed zijn.
Maarre... Had Pien het er nou over om jullie krachten te bundelen? Dus jij, Pien en Conrad?

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 13 januari 2007, 14:51:

Als hij maar eenzijdig klophengst is, kan hij evengoed merries volkrijgen als een 'volwaardige' hengst. Bovendien is het een erfelijk gebrek...

Elzaliene Proost schreef :


Yep, en Eddy ook, dus Eddy, Piet, Conrad en ik.
Zullen jullie binnenkort wel meer van horen
Door onze krachten te bundelen kunnen we zoveel meer doen voor alle paarden in NL en B.

Greetz, Pien

Vicky Verreycken schreef op zaterdag 13 januari 2007, 15:43:


Hij is gecastreerd behalve de testikel in zijn buik, die is nooit ingedaald en niet operatief verwijdert. Sperma overleeft niet in de warmte van het lichaam dus kans op een overlevende zaadcel die een merrie bevrucht is nihil.

Spirithorses schreef op zaterdag 13 januari 2007, 18:19:


Ben benieuwd hoor!

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 13 januari 2007, 20:15:


Dat wordt heel leuk als je ooit eens van plan moest zijn die andere der ook nog te laten uithalen. Hopelijk weet je nog welke kant het is!

En, het sperma overleeft wel de warmte van het lichaam, het is eerder de warmte van het lichaam die spermaproductie onmogelijk maakt.

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 13 januari 2007, 14:51:


Ik reageer even op dit bericht!
Ja nou was jij net weg gisteren en ik zat nog even te kijken naar mike en vera en zag dat hij een paar keer uithaalde naar haar omdat ze iets wilde eten op t land (nog een lekker graspolletje of zo ,ik zat er te ver vanaf dus ik zag niet precies wat ) Toen wilde ik na een tydje vera van t land halen
Mike dreef vera alle kanten op en begon behoorlijk tegen vera te dreigen en uit te slaan.
Ik ben absoluut niet bang voor mike maar vera werd zo angstig en ze raakte in paniek.Ze schoot alle kanten op en daar heb ik geen zin in.
Ik heb verder absoluut geen probleem met mike ,maar als mijn vera
duidelijk tekens geeft van paniek dan is t voor mij over.
Vind t jammer voor mike maar ik zet haar weer in de kudde .
groet die trudy

! Ik

Hoe kan het toch dat het niet lukt om iemand bij Mike te zetten?
Op zich kan ik me de ergernis over dat gedonder bij het uit de wei halen wel voorstellen het kan best gevaarlijk zijn, maar ik vind dit gedrag niet zo vreemd. Zeker niet als 2 paarden elkaar net kennen, er is dan een wat instabiele sfeer en dan komt 1 vd eigenaren de wei in. (als je pech hebt met een jaszak vol brok)
Jammer dat het niet gelukt is.

Anita schreef op zaterdag 13 januari 2007, 21:25:

Dat is t niet! En brok meeenemen doen we geen van allen t land in(ik heb geeneens brok (wel eens in mn keel HAHAHA)
De paarden kennen elkaar al een tyd en staan al bijna 2 mnden naast elkaar op stal.plus toen we hem even in de kudde hadden samen met vera ,kwam vera al tussen een uitval naar een andere ruin en liep de klap op waardoor ze een paar dagen lichtelijk kreupel liep.

Er is gewoon een hoge mate van woestheid in dit paard en t is geen kleintje. En dan op zulke kleine oppervlakten .Het zijn nu eenmaal geen eindeloze jachtvelden .
T risico is mij gewoon te groot en ja ik weet t ,als je paarden in een kudde hebt dan is er altyd wel eens wat ,maar ik herken de proporties wel in de mate waarin.
Heb daar 35 jaar ervaring mee.
groet trudy
groet trudy
En ik heb t uitgeprobeerd ,vooral omdat ik dacht dat t met merrie wel anders zou gaan ,maar nee dus en ik vind dit een hoge risicofactor.
trudy

Trudy schreef op zaterdag 13 januari 2007, 21:44:


Brok uit de keel en van de schrik bekomen?
Jammer dat het niet gelukt is. Als ik dit soort dingen lees dan wil ik er haast niet aan dat dit zo'n paard is wat niet samen met een ander paard kan staan.
Wat zou de beweegreden zijn van dit paard op zo'n moment jaloezie, verlatingsangst, heeft iemand nog theorieen?

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 13 januari 2007, 14:51:


Graag gedaan :)
Ja, Conrad is tegen clikkeren met voerbeloning als de relatie tussen paard en mens nog niet volledig bevestigd is.Paardmans moet jou voldoende vertrouwen om te zeggen: ok! ik volg je wel en ik hoef je op jouw capaciteiten niet meer te controleren.
Het is nog steeds een aardig discussiepunt tussen ons.
Het is nl precies de reden waarom zijn methode , toen ik er kennis mee maakte, me zo aansprak.
Ik "beschuldig" hem er altijd van dat hij op een op het paard aangepaste manier clikkert.
Beetje moeilijk uit te leggen.
Eigenlijk zoals ik zelf ooit begonnen ben.
Het principe van Bill Dorrance aangevuld met clikkeren.
Het "seinen", of "vragen" van je bedoelingen dmv lichaamstaal en zacht aanhoudende druk en bij een positieve reactie van het paard, de beloning van de druk laten vallen, oftewel stoppen met seinen. Van "lampje aan" naar "lampje uit".
Daarboven, tegelijkertijd, een stemmarkering met aangeleerde cue's en beloning.
In feite werk je zo met een optimale begrijpelijkheid voor je paard en reageert Mike er daarom zo goed op.
Het mooie is dat het niet alleen de huidige problemen oplost , maar je in staat stelt voortaan alles wat je paard aangaat, zelf op deze geweldloze manier te benaderen.

Piet

Trudy schreef op zaterdag 13 januari 2007, 21:08:


O das jammer Trudy. Leek even goed te gaan... Maar ik begrijp je hoor! Als jij je er niet lekker bij voelt moet je het zeker niet doen hoor! Vraag me inderdaad ook af wat dit gedrag veroorzaakt... Heeft 1,5 jaar in een gemengde kudde gestaan was de alfa ruin met een d-pony merrie van 18 jaar die alfa merrie was... En 's winters stonden ze in de bak! Over kleine ruimtes gesproken. In het begin een kudde van 4 merries en dus Mike... Zou hem daar de oplossing zitten? Met Mike en meerdere merries focust hij zich niet op 1 alleen en hoeft hij niet jaloers of misschien wel onzeker/bang te zijn als die ene merrie weggehaald wordt... Misschien was hij wel bang dat hij Vera weer zou verliezen toen ze bij hem weggehaald werd... Tsja, weet het ook niet hoor... Zit wat te gissen... Misschien komt het toch door al die verhuizingen van paard naar paard. Heeft hier op stal nooit de kans gekregen om te 'settelen' dat gebeurt namelijk niet in een paar dagen tijd... Echt jammer.

Elzaliene Proost schreef op zondag 14 januari 2007, 11:46:


Dat hij al een paar keer uitviel naar vera had niets te maken met mijn aanwezigheid.
Ik zat al een tyd te kijken naar hen terwijl ik bij de bak zat .
groet trudy