hoihoi
vroeger had mijn opa een kleine arabieren fokkerij, afgelope jaar was er
maar 1 veulentje geboren omdat me opa ziek werd en niet meer in de fokkerij
kon werken toen het veuletje geboren werd kreeg hij t een of andere virus en
zou een spuitje krijgen.
daar was ik heel erg tegen en heb het voorkomen en er zo veel mogelijk aan
gedaan om het veulen beter te krijgen,dat iz me gelukt!
een jaar later is mij opa overleden en moesten alle paarden dus ook het
veulen verkocht worden.
een paar weken gelede zag ik de eigenaar van dat veulen op een show en heb
hem zijn adres gevraagt, een week daarna ben ik gaan kijken en toen stond
hij daar achter in een kaal land zonder drinke en in een vieze stal die een
heletijd niet uitgemest is, het veulen zelf dat al ingereden was had
allemaal wonden op zn hals, benen, hoofd en kont. ik kon niet bij hem in de
buurt komen want hij trapte me zo de stal weer uit.
ik ben toen naar de eigenaar gelope en heb gevraagt waarom hij er zo bij
stond en toen heeft hij gezegt dat het paart agresief zou zijn en at hij al
heel veel mensen het ziekenhuis in heeft getrapt en toen ik vroeg waarom hij
zoveel wonden had werd hij zo kwaad dat hij me het halster naar me hoofd
heeft gegooid en gezegt dat k m maar mee moest nemen.
dat heb ik dan ook meteen met veel moeite gedaan.

nu staat het paard wir bij mij maar hij staat nog steeds achterin een hoekje
van het land en durft bijna niet te eten en te drinken ik kan nu wel bij hem
in de buurt komen en zijn halster omdoen maar als ik hem wil poetsen word
hij helemaal bang en krimpt in elkaar

k hoop dat jullie me een paar tips kunnen geven wat ik nou zou kunne doen
zodat ik weer een btje normaal met hem om kan gaan want dit is eg nie leuk
voor hem en ook niet voor mij

alvast bedankt maruh

_________________________________________________________________
Chatten met je online vrienden via MSN Messenger. http://messenger.msn.nl/

maruh schreef op Fri, 25 Jun 2004 17:08:47:


Nou ik zou eerst maar 's beginnen met het beestje met rust te laten (dus niet meteen willen poetsen enzo) en te proberen z'n vertrouwen te winnen door er alleen maar te 'zijn' .. en geduld hebben hé, héél veel geduld...

Marianne

maruh schreef op Fri, 25 Jun 2004 17:08:47:


Ba, wat een naar verhaal weer... als er mensen in mekaar getrapt (door een veul??? mwa...) zijn zal ie ook wel ongenadig op zijn donder hebben gehad... en zo gaat dat verder.
Maar hoe oud issie nu dan? O wacht ff... afgelopen jaar - dus het is pas een jaarlingetje? Hengst, merrie, ruin?
Is paardje alleen bang voor mensen, of ook voor allerlei andere dingen?

En wat zijn je mogelijkheden? Want in eerste instantie zou ik proberen gewoon 24/7 bij hem te zijn, maar zonder ook maar enige direkte aandacht te geven tenzij er om gevraagd wordt, en dan nog maar heel zijdelings en voorzichtig. Ga maar boekje zitten lezen ofzo, of "iets" voor jezelf doen dat een paardje kan begrijpen, en vooral een beetje zelf wat eten... zoutjes, snoepjes, weet ik veel, en een kleinigheid te eten bij de hand hebben in geval paardje zélf naar je toe komt. Wanneer paardje naar je toe komt raad ik je aan passief te blijven (niet aanhalen, niet aan hoofd komen, op zn hoogst beetje wederzijds snuffelen) maar hem/haar niet in je persoonlijke circel toe te laten - dit is moeilijk uitleggen, maar doe maar for the time being net alsof je even schuchter bent, niets van paardje willen tot paardje iets van jou wil.

We horen er wel meer van denk ik, succes
Egon

Marianne schreef op vrijdag, 25 juni 2004, 17:58:


hahahaha
je was me net voor - moeje ook biertje?

Groet, Egon

e m kraak schreef op vrijdag, 25 juni 2004, 18:06:


Dat lijkt me een plan Egon! Als je tenminste (nog) durft, want.. strenge meesteres hoor! Als ik tenminste de chatbox zo lees... hahaha!
Ik drink er ff een op je hoor!

Groet, M.

e m kraak schreef op vrijdag, 25 juni 2004, 18:04:


[SNIP]

Later schoot me nog iets anders te binnen waar je misschien iets aan hebt:
kun je geen hulp van een andere ponnie inroepen?
Ik bedoel als mediator - andere ponnie waar je wel al dik mee bevriend bent kan makkelijker 24/7 bij de zielepoot blijven en vriendjes worden, snappie?
Liefst een oude merrie...

Groeten, Egon

e m kraak schreef op vrijdag, 25 juni 2004, 22:59:


Dat is zeker een goeie. Dan kom je die pony even knuffelen en borstelen. Als je paard eenmaal bevriend is met de pony dan ziet hij dat die pony het ook niet eng vind en het juist fijn vind. Langzaamaan zou hij dan voorzichtig dichterbij komen en mee gaan doen.

e m kraak schreef op vrijdag, 25 juni 2004, 22:59:


zo heeft het ook gewerkt bij Bjork, die is door een oudere ervaren merrie opgevoed. Falka dus Heeft echt super gewerkt. Daarvoor heeft ze wel met wat leeftijdsgenoten gestaan en dat werkte dus niet.

Groeten Esther

maruh schreef op Fri, 25 Jun 2004 17:08:47:


Hoi Maruh,

Wat een triest verhaal! In het boek ‘The Body Language of Horses’, zie de link ‘boeken’ op deze site staat ook zo’n soort verhaal beschreven. De schrijfster van dit boek is bij toeval aan een zogenaamd ‘killer horse’ gekomen, een paard dat door mensen tot ver over de rooie is gedreven, en daardoor levensgevaarlijk was geworden (gelukkig was jij nog net op tijd). Zij heeft het heeeel rustig opgebouwd, door eerst alleen op afstand aanwezig te zijn, radio zachtjes aan (dit paard had ze op stal gezet, en hij stond helemaal achterin de hoek en bekeek alles en iedereen met argwaan en wantrouwen en het kreeg eten door te tralies heen, want de stal binnengaan was levensgevaarlijk) en in het gangpad rustig wat klusjes doen, zoals leer invetten, handwerken of wat ook. Dit heeft ze een tijd volgehouden, tot ze merkte dat het paard toch wel nieuwsgierig begon te worden, naar wat die mens daar nou zat te doen. Daar gingen trouwens geen dagen maar weken over heen... Stapje na stapje heeft zij het contact/vertrouwen weer opgebouwd. Om kort te gaan: uiteindelijk kon zij (maar dan ook alleen zij) hem veilig berijden, zelfs op buitenritten. Het komt er op neer dat je heel rustig aan moet proberen opnieuw contact te leggen. Maar het vergt veel geduld. Als jouw paardje in een weide staat: ga eens de wei in, doe net of je helemaal niet in het paard geïnteresseerd bent en ga b.v. een uurtje zitten lezen. Kijk af en toe met een schuin oog wat het paard doet. Hou dit net zo lang vol, tot de natuurlijke nieuwsgierigheid van je paardje overwint, en het dichterbij komt om te kijken. Zo moet je dat langzaam opbouwen. Poetsen e.d. is nu helemaal nog niet belangrijk. Sterker: lichamelijk contact is nog niet gewenst. Het contact moet vanuit het paard komen, dan weet je dat het er klaar voor is. Als je goed Engels kan lezen zou je dit boek kunnen kopen. Er staan echt heel goede dingen in. Succes!