Ilse Bartholomeeusen schreef op zaterdag 14 april 2007, 10:21:


Het is een soort créme op waterbasis, dus niet vet. Je kunt het nl verdunnen met water. Het is verkrijgbaar bij de Paardendrogist, is voor jou in Spanje misschien wat lastiger. Ik zal eens op de pot kijken wat erin zit. Moment.
O, ik zie dat ik een "eigen" variant heb, met een sticker van een lokale paardenwinkel. Het is in elk geval een product van NAF. Ik vind het super, de kleine haarscheurtjes gaan dicht en de hoef is minder droog. Ik smeer er na afloop ook mijn handen mee in, je blijft het lang voelen.

Ilona Kooistra schreef op donderdag 12 april 2007, 21:52:



Je hebt gelijk denk ik.


Nee, je hebt gelijk, ergens doe ik iets mis, ze hebben beide een gelijkaardig probleem. Van Cesar weet ik zeker dat hij met zijn blote voeten (meer dan vier jaar nu) geen pijn had op steentjes, vorig jaar op de bekapcursus van Fred zag ik dus pas dat dat niet meer klopte en dat ze alletwee gevoelig zijn en dat ze alletwee pulsaties hadden. Nu gaan de pulsaties bij Cesar makkelijker weg dan bij Lolita, hij heeft ze pas na veel gras of veel granen, hij is een beetje mijn graadmeter hoe goed ik het doe met de voeding want Lolita is zo weinig zonder pulsaties dat het weinig feedback geeft. Hoe Cesar loopt is goed genoeg, hij loopt altijd iets afwijkend door de arthrodese, komt zelden tot nooit buiten op straat en wordt niet bereden. In de paddock en wei en stal loopt hij goed genoeg, de beperking die hij heeft komt uit zijn gewricht en niet uit de hoeven. Lolita is gevoeliger, heeft plattere voeten én heeft het probleem dat ik met haar wil rijden, en ook nog wel uren buiten langs de Schelde liefst.


Ik hoop van niet... Initieel hadden we eerste snede hooi, nu kent de boer mij al en verkoopt mij specifiek zijn stengeligste hooi wat uit de polders komt en pas laat gemaaid wordt.

Ik ben eigenlijk weer te weinig voorzichtig met de voeding de laatste tijd. Vooral omdat het zo weinig schijnt te helpen. Vorige zomer had een dieet van niks anders dan geweekt hooi inderdaad effect (pulsaties verdwenen), deze winter heb ik opnieuw drie weken volgehouden met hooi weken en was er geen effect. Gezien het extra werk wat dit weken meebrengt heb ik dat dus opgegeven. Sinds de dierenarts vorige maand geweest is geef ik ook weer een kwart schep granenmengeling... Lolita is immers drachtig... Grrr ik weet het, het is niet goed voor de hoeven, maar het is niet makkelijk tussen twee vuren te zitten (jullie en de DA, en ze is nochtans open voor natuurlijker houden, veroordeelt mijn ijzerloos niet enzo).
Ze staan op het gras, maar op de Jackson (paddock paradise)track, die bij een aantal mensen ook mét gras toch werkt tegen laminitis. Dit stop ik dus nog niet. Ze bewegen echt meer en dat lijkt mij ook belangrijk. Door het vele belopen staat hier trouwens niet zo veel gras. (Maar wat overblijft zijn wel de korte gestresste stengeltjes, ik weet het wel. Ze krijgen dan nog eens één tot anderhalve baal hooi per paard per dag. Het zijn vreetzakjes, ik geloof nooit dat die maar 60 % van de tijd eten, lijkt mij eerder 90 %
Ze zijn nu niet te dik, dat was vorig jaar wel. Nu de wintervacht verdwijnt zijn de ribben bij beide net zichtbaar.


Bedankt voor het (nog eens) verhelderen, ik stop weer met de granen en ik geef de magnesium (probeer ik ook weer) nu wel in de Zupa (bietenpulp-kruidenbrok).

Groetjes,
Nathalie

Ilona Kooistra schreef op donderdag 12 april 2007, 21:52:



Ik probeer de vriendinnen wel te doen inzien dat als een hoef bescherming nodig heeft dat een rubberen afneembaar iets beter is dan een ondergenageld ijzeren ding, komt wel in orde.

Ja, 'ik haat hoefschoenen', ik heb al vaak een topic met die titel willen starten maar wou het je forum niet aandoen. Hoefschoenen zijn nog niet goed genoeg, ik hoop dat het nog verbetert.

Lolita struikelt in stap soms om de drie passen, meer met de Smitjes dan met de Marquis (die hebben meer opzet). Ik vrees daar dan ook bij dat ze niet op de hielen landt en al dat buitenrijden dus niet eens zo goed is als ik hoop.

Zitten de schoenen niet vast genoeg dan gaan ze draaien, dat geeft wondjes, bij de Marquis zelfs gemene snijwonden (ja, ik heb de zijrand van de luchtkamers al zo ver mogelijk weggesneden). Tijdens het rijden zit ik om de honderd meter te kijken hoe de schoenen zitten, ik moet al eens afstappen om midden op straat een schoen opnieuw goed aan te doen. Deze winter een galopje in het maisveld en na tien galopsprongen waren we al drie schoenen kwijt. Allemaal geen ramp, maar niet echt een onbezorgde buitenrit.

Zitten de schoenen te vast krijg je gemene drukplekken (een soort doorligwonden).

Zitten de schoenen net goed dan nog zijn er na afdoen indeukingen de voelen in de kroonrand bij de hoefballen die ik er probeer uit te masseren maar me toch zorgen over maak. En wondjes zijn nog steeds mogelijk. Sokken of vetwrap of talk of vaseline helpen iets maar vergroten ook weer de hoeveelheid gedoe om Lolita wandelklaar te maken.

En, zoals HC ook al eens aanhaalde, het kost al wat tijd en moeite om ze aan te trekken. Niet onoverkomelijk, maar er kruipt al tijd in borstelen en zadelen, nog eens tien minuutjes er bij is soms net het verschil tussen nog snel gaan rijden na het werk of toch maar niet.

De Smits hebben aanzienlijk minder grip op natte klei of gras dan een blote (of beslagen) hoef.

De teller staat nu al op twaalf Smitschoenen en vier Marquis. Ik heb het er wel voor over, maar het is ook telkens een gedoe met nieuwe bestellen.

Ik probeer te regelen dat de wondjes van de ene schoen genezen terwijl ik de andere soort gebruik en omgekeerd maar heb toch al vaak een tijd niet kunnen buitenrijden. Ik overweeg nu dus de aanschaf van een derde type, tips zijn welkom! Ik dacht aan Easyboot Bare of Epic of Boa (deze laten de hoefballen vrij?)

Om al deze op zich kleine redenen dus denk ik soms 'ik haat hoefschoenen', maar uiteraard ben ik eigenlijk heel blij dat dit alternatief er is. Ik hoop op verdere technologische vooruitgang, maar ben al blij met deze grote stap vooruit ivm. een ijzer.

Groetjes,
Nathalie