Effe andere titel gemaakt...
Frouk schreef:
Misschien hangt het gewoon een beetje van het paard af of hij het al of niet
accepteert dat je zelf niet kijkt. Ik stel me zo voor dat het "volgers" niet
uitmaakt, als de leider niet kijkt, is het niet eng, PUNT. Maar
"piekerkonten" of "leiders" willen misschien wel graag even weten of je dat
ge-leid wel GOED doet, en die zeker willen weten of je't wel gezien hebt?
Wat Peet schreef, zo is mijn ervaring eigenlijk ook: ik kijk zelf 1 keer
nadrukkelijk zo van 'okay, ik HEB het gezien" ... en dan kijk ik
nadrukkelijk weg "en ik zeg je het is NIET belangrijk". Maar Torop is
sowieso een haantje EN een piekerkont, dus die zal het niet vertrouwen als
hij je niet eerst ziet kijken.
Als ik niet kijk, dan blijft hij doordrentelen en m'n aandacht trekken door
zelf constant schichtig te kijken omdat hij (denk ik) mij per se wil
waarschuwen (want ik heb het immers misschien niet gezien). Als ik wel 1
keer kijk en zeg het is niet eng, en hij vindt het zelf wel ECHT eng, dan
wordt het grappig, want mijn aandacht trekken hoeft dan natuurlijk niet meer
en dat doet hij in dat geval ook niet, gaat dan dus ook niet dribbelen en
zo - en je kunt merken dat hij dan in strijd is of hij zal proberen mij te
vertrouwen of dat hij toch nog zal proberen om er vandoor te gaan (hij kijkt
dan b.v. eens snel om zich heen naar de nooduitgangen zeg maar hahaha). Maar
meestal wint tegenwoordig gelukkig zijn vertrouwen het hoor
. Zo
beredeneer ik dat gedrag dan maar.
Maar allez, niet elk paard is hetzelfde toch??????? Het is natuurlijk
allemaal wel hetzelfde "basisplan" maar je hebt leiders en volgers, drammers
en regelaars, spelers en serieuze types .... ja toch. Je houdt toch ook
rekening met hoe je eigen paard in elkaar zit?
Zal toch niet zo zijn dat je in zulke dingen elk paard op exact dezelfde
manier aanpakt? Kan ik me niet voorstellen......
Ik denk dat je gelijk hebt Frouk, dat het inderdaad ook van het paard
afhangt, hoe z'n karakter is en wat ie nodig heeft. Als je dit goed
aanvoelt, kun je hier ook op inspelen.
Vanavond moest ik ook nog aan een ander aspect denken. Namelijk dat we ons
paard niet (altijd) voor de gek kunnen houden. Je kunt wel doen alsof je het
enge negeert en het niet ziet, je paard kan desondanks toch aan je
voelendat je toch stiekem vanuit je ooghoeken, of zelfs in je gedachten, naar dat
enge zit te kijken. Als jij aan dat enge zit te denken en je hoopt maar dat
je paard er niet al te veel aan denkt en rustig blijft, dan voelt je paard
dit ook. M.a.w., je moet je houding en gedrag wel
menen.
En volgens mij gaat dit ook wel op bij "fixeren" op het enge; als je heel
rustig en ontspannen bent, zou je dit dan niet ook op je paard kunnen
overbrengen en vanuit deze gemoedsrust naar het enge kunnen blijven kijken?
Ik weet 't niet hoor, zal het eens uitproberen... Want "gefixeerd" (lang)
naar iets kijken, dat komt weleens voor (bijv. bij het zien van een
eekhoorntje, een ree, een paddestoel, een typische boom, whatever waar ik
dan ook maar van kan genieten onderweg) en dan denkt mijn paard ook niet
"goh waarom kijkt zij daar nou zo lang naar, dat zal dus wel eng zijn". Of
beleeft een paard dit dan toch weer anders?
grtjs, Peet
Warboel
