astrid de rooij schreef op vrijdag, 9 juli 2004, 13:18:


Bij mij was het een beetje de omgekeerde wereld geweest, een super braaf paard, met een ruiter die achter iedere boom een spook ziet.
Ik was degene die mijn paard bang maakte, echt vreselijk. Dat werd erger en erger totdat mijn paard ( een Tinker, Diesel genaamd ) voortdurend achterstevoren in het bos stond, of ervandoor ging. Ik nog harder gillen, en nog banger worden, totdat ik zover was dat ik baalde als het weekend was ( dan maakte we onze buitenritten ) en huilend op mijn paard door het bos ging in de hoop dat ik maar heel snel weer terug op stal was. Pure zelf -kwelling was dat ! Ik wist dat er iets moetveranderen, vooral dat er iemand moest veranderen,... ik ! Diesel vertrouwde mij niet meer en ik hem niet meer. Maar zoals ik je al schreef, wel zijn uit een diep dal gekomen, en het maffe is, toen ik bang was ging ik het liefst alleen rijden. Diesel is dan heel relaxed, en we kunnen ons op elkaar concentreren. Ik moet wel zeggen dat mijn vriend en ik dat regelmatig oefenen. Ieder de andere kant op, of de ene weg laten galoperen en de ander in draf blijven, enz.

Dat zal trouwens wel een enorm verschil zijn je vorige paard en dan nu een fries !
Mijn vriend heeft een Belgisch warmbloedpaard waar ik ook wel eens op rij, en het verschil tussen die twee...als een vrachtwagen en een porsche.
Maargoed ik ben dus enorm blij met mijn brave Tinker, en de volgende stap wordt het trainen met de hond en het paard. Oh ja, ik ben ook nog van plan om de springoefeningen van Ilona te gaan uitproberen die ze heeft beschreven op de site ( met baladeika ), want dat krijg ik dus niet voor elkaar; springen.
Diesel loopt de hindernis dus gewoon omver, zonder zijn benen ook maar enigszins op te tillen. Ach ja, zo blijven we lekker bezig.

Elke Straatman schreef op vrijdag, 9 juli 2004, 16:54:


Ik heb wat je boven beschrijft alleen nog in het verkeer. Dit paard heeft de eerste vier jaar van zijn leven niet aan de weg gestaan (foutje van mezelf !) en daardoor nog erg 'kriegelig'in het verkeer. En daar word ik dus weer kriegel van, ook als zij dat dan niet is (??????) en zo draaien we leuk in een cirkeltje; komt een auto met aanhanger aan, paard reageert amper, ik denk "shit aanhanger"paard denkt "wat zit die nu met d'r billen te knijpen ?"
Paard schrikt alsnog, ik aan de teugels hangen en zo is er weer een onnodig gprobleem. En het lastige : Ik kan mijn reflexen niet veranderen!!
Maar goed liedje zingen ("Dokter Bernard, is lekker laag van toon !!!") helpt al en verder veel oefenen.

Leuk neen belg, had ik ook graag gehad alleen bij ons in de omgeving is er geen hoefsmid te vinden die een belg wil beslaan (ojee beladen woord op de site !) groet , astrid

astrid de rooij schreef op vrijdag, 9 juli 2004, 19:32:


Oh, ik denk dat jij een belgische "knol" bedoeld, maar wij hebben een belgisch warmbloedpaard, eigenlijk hetzelfde als een KWPN-er maar dan een belg. Die wil de hoefsmid toch wel beslaan, of heeft hij wat tegen belgen ? ( trouwens onze paarden lopen op blote voeten )