Huertecilla schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 9:51:
***********
Neh ! Wij hebben alleen nylon strotouwtjes. Nee, ik zat te denken aan een simpel elastiekje of zo. Tis maar dat hij snapt dat hij zich los KAN trekken. Zo van ... ik ZOU het kunnen doen maar omdat ik zo beleefd ben blijf ik voor jou wel staan . Dat zou wel bij Torop passen hahaha. Het moet sowieso niet iets zijn wat tegen hem aanknalt als hij het lostrekt, dat zou weer een mooie aanleiding zijn om er weer een hele kermis van te maken, t blijft natuurlijk wel een Arabier en hij grijpt graag dingen aan om een beetje drama over te maken. Een anti-climax lijkt me beter, TREKKEN en pfffft, elastiekje knapt met een irritant (maar niet eng) "pang" los, paard "huh?". Ik zet hem dan zelf meteen weer op dezelfde plek en nieuw elastiekje eraan. Zou best kunnen helpen hoor. Ik ga het proberen en rapporteer het wel terug.

Nogmaals , ik had dit dus wel eerder overwogen om te proberen, maar ik had het idee je kunt natuurlijk ook zo'n spelletjes-effect krijgen en dat je dan binnen een half uur door 50 elastiekjes heen bent he .

Maar als het bij anderen wel helpt .... hmmmmm.... waarom bij ons dan niet.

***********
Ja, dat bedoel ik, als je mot dan mot je he he he. Nou is mij dat nog net niet overkomen maar als ik nu zou moeten dan zou ik hem dus vast moeten houden ... en echt ideaal vind ik dat niet (zie al spookbeelden opkomen van paard dat schrikt en weg springt, mij meetrekkend, ik met de onderbroek en broek op de enkels erachteraan slepend. Hahaha. Nee dank u.

Als we een picknickje houden nu dan laat ik hem gewoon grazen en hou zelf het touwtje vast. Daar maakt hij geen punt van. Maar vastbinden, nope, dat kan dus niet. Nou blijft hij tegenwoordig graag bij de groep (2 meiden, 2 hondjes), ik denk dat als ik hem los zou laten dat hij niet eens weg zou wandelen, ...maar dat risico neem ik met mijn home-bound race monster nog maar even niet hahaha!

************
Hoog vindt hij enger dan laag. Maar ik kan het weleens proberen.

************
Ja, heb ik ook wel geprobeerd. Maar als hij het idee heeft dat hij echt vaststaat, dan eet hij dus gewoon niet! Maak ik het touw los en houd het vast, dan gaat hij meteen eten. Hij houdt dat wel goed in de gaten hoor, hij laat zich wat dat betreft niet foppen en laat zich ook niet echt geruststellen.

Wat ik zelf nog bedenk. Waar ik misschien weleens mee zou kunnen oefenen is iets wat vast LIJKT maar het niet is. Dat kan heel snel tot gevaarlijke situaties leiden daar ben ik me van bewust, maar als ik dit zelf zou ovewegen begin je daar natuurlijk ook geleidelijk mee. B.v. ik laat hem iets slepen, eerst alleen het touw (vindt hij eng, maar als hij het even doet, gaat het goed), dan iets wat heel iets zwaarder is, b.v. een blokje hout (is ook nog te doen). Als ik dit oefen heb ik hem aan een extra touw, en het blokje zit vast aan een PANIEKSLUITING (heel belangrijk) die je met 1 handgebaar kunt losttrekken. Ben hier dus wel erg voorzichtig mee, moet er niet aan denken dat Arabier MET blok dwars door de omheining walst. Maar tis wel een heel goede oefening, tot nu toe ging dit altijd goed, eeerst is het snuiven geblazen maar na een tijdje vindt hij het slepen van een blokje helemaal niet eng meer. Dit soort dingen oefen ik vaak hoor, en meen nu te kunnen zeggen dat hij hierdoor best heel veel vertrouwen in mij opgebouwd heeft. Hij heeft ook geleerd, als het eng wordt, dan kun je maar beter blijven staan, want dan komt ze het wel effe losmaken. Ik ben alleen nooit op het idee gekomen om te oefenen met een zwaarder blok.

Maar als ik dat nu heeeeeel langzaam zou uitbouwen tot het een stuk zwaarder is. Je krijgt dan het effect van het wordt steeds zwaarder om te verslepen, op een gegeven moment is het "belonender" om te blijven staan. En dan staat hij dus "pseudo" vast. Begrijp je wat ik bedoel?

Dit gaat natuurlijk heel veel tijd kosten, want voordat je Arabier rustig zonder zenuwen en zonder risico een zwaarder blok kan verslepen, dan ben je wel een half jaartje verder denk ik! En als hij aan een zwaar blok staat, zou ik hem natuurlijk nooit alleen durven laten staan, moet er niet aan denken wat er zou kunnen gebeuren als hij toch aan de kletter gaat.

Maar tis misschien voor MIJ wel de moeite waard om mee te oefenen (onder de gegeven omstandigheden), omdat je dan net "van de andere kant aankomt", d.w.z. op een gegeven moment zal hij dan ZELF besluiten dat hij er op dat moment effe geen zin in heeft om aan dat ding te trekken, en dus blijven staan. En dan heb je wat je wilt.

NB don't try this at home, dit is alleen even een overweging van mezelf, heb het zelf nog nooit uitgeprobeerd en zou het iemand ook niet aanraden om ter lering ende vermaak een nerveus paard aan een zwaar blok vast te zetten, dan moet je denk ik wel even heel goed nadenken voor je dat doet!!!!

Beide dingen proberen is voor mij natuurlijk ook te overwegen.

HannahFroukje schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 10:22:


Interessante gedachte en een zeer beeldende manier van beschrijven hoe je tot die gedachte komt :) Mag ik je toch eens vragen om de link die ik enkele posts terug heb gegeven te bekijken? Als hij meer ruimte heeft kan hij niet alleen achteruit maar opzij en vooruit ook. Of zou hij echt alleen maar achteruit gaan hangen zodra hij merkt dat hij toch ergens vast zit? De theorie achter het "tying from above" heeft volgens mij wel wat. Een paard zal uiteindelijk altijd het punt opzoeken waar hij rust heeft en dat is recht onder het touw. Leert dat daar de meest ontspannen plaats is en wijkt zo voor druk. Misschien in combinatie met het idee van Lotte, om dit te doen in een begrensde ruimte, zodat achteruit en hangen geen nut heeft? Want inderdaad:stel je voor dat hij ervandoor gaat met een tank achter zich aan!
groeten
Piet

Piet schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 11:38:


Misschien een beetje mosterd na de maaltijd, of misschien allang geprobeerd.
Wij hebben Brella leren vaststaan door het touw door de ring aan de muur te halen, maar niet vast te knopen.Dus wel het touw vastgehouden, maar het leek erop dat ze vast stond. Als ze ging hangen gaven we wel wat mee, en zodra ze stil stond acuut de druk weghalen. Ze kan nog niet lang vaststaan hoor, maar een minuut of 10 kan ze wel. Laatst heeft ze noodgedwongen ook een half uur in de trailer gestaan. Ze kwam er uit of ze nooit anders gedaan had. Ik denk dat problemen met vaststaan ook met ongeduld te maken kan hebben, Bret is knap ongeduldig, dan is stilstaan wel een probleem, maar ja ze is ook pas een jaar

Groeten Esther

Esther schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 11:53:


De enige manier die ik gebruik is de manier van Esther. Ik heb al paarden zichzelf half zien ophangen omdat ze niet los kwamen. Oa mijn eigen Arabier, die freakt zo enorm dat ik bang zou zijn dat ze haar nek breekt !
Ik ril bij de gedachte een paard vast te moeten binden en wachten tot - ie vanzelf ophoudt met hangen.... Een paard in paniek gaat echt niet zoeken waar zijn comfortzone ligt..... Zelfs in de trailer laat ik mijn paarden los staan.....
Pien

Spirithorses schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 13:27:


*********
Aan een los touwtje is natuurlijk ook een idee, daar kan ik ook weleens mee gaan oefenen.

Om op een opmerking van Piet (dacht ik) terug te komen: ja, het schijnt echt te gaan om het vaststaan op zich. Zelfs als het aan een lang touw is, en het touw volledig doorhangt en hij dus alle bewegingsvrijheid heeft, dan zie je hem naar de paal kijken waar het touw aan vastzit, alsof hij denkt "het zal toch niet?". Je ziet hem dan gewoon ongerust worden. Als je het laat gaan, dan wandelt hij stapje voor stapje achteruiten concludeert dan als hij het eind van het touw bereikt "verrek tis TOCH zo, ik sta VAST". En dan "oh jee, wat als er nu iets gebeurt?". Dan krijg je dat geluidjes-horen, z'n oren beginnen te draaien en hij begint om zich heen te kijken (dit kan ik met m'n stem nog af om hem te kalmeren). Dan het eerste steigertje. Hij begint zich meer opgesloten te voelen en gaat een beetje hangen. Hij blijft geluidjes horen en begint zich op te winden. En op een gegeven moment zet hij dan z'n achterbenen eronder en glijdt OF op z'n kont of gaat echt hangen en panieken. Dan kom ik al tussenbeide hoor, want dat wil ik dus absoluut niet, en dat leidt ook tot niks vind ik. Wat ik dan doe is hem NIET losmaken maar opnieuw stil laten staan tot hij rustiger is en hem dan pas losmaken. Dat lukt eigenlijk altijd, maar loop je erbij weg, dan begint het toch weer opnieuw.

Je kunt het ook als een spelletje zien, maar ik geloof daar niet zo heel erg in. Hij heeft het al vanaf het begin en ondanks dat het beter is geworden, zie je die paniek toch opkomen. Als ik hem niets vastzet, ... niets aan de hand.

Ik kan het hem eigenlijk neit zo heel erg kwalijk nemen, ik zou er ook een hekel aan hebben om hulpeloos vast te moeten staan aan zo'n stom touw.

In een trailer heb ik hem dus wel vast (hoewel ik dat eigenlijk onveiliger vindt dan hem niet vastzetten maar ja, helemaal zonder durf ik ook niet) maar ook dat geeft wel (stille) paniek en hij komt er altijd bezweet uit.