marjolein van greuningen schreef op woensdag, 14 juli 2004, 8:44:
> Gisteren ging ik zoals ik vaak doe lekker een buitenritje maken,
> Alles ging hardstikke goed en er was echt nix aan de hand.
> Toen ik weer naar huis ging dacht ik ik doe het lekker rustig
> Maar goed wat is nu wijs om te doen: gewoon door gaan met buiten
> rijden, of eerst een jaar ofzo alleen maar in de bak rijden??
> Zodat dit niet meer gebeurd (maar normaal doet ze echt nix
> buiten)
***********
Ik vind het wel herkenbaar, mijn paard doet dat altijd en altijd als er een koets of zo aankomt. Dat clippetieclop van die hoeven wordt hij helemaal "daas" en opgewonden van. IJslanders hebben hetzelfde effect.
Ik gebruik zelf altijd die "panic control" houding van
Parelli, als hij echt niet meer wil luisteren - meestal blijft het trouwens bij een beetje opgewonden pronken, inderdaad hoofd heel overdreven rond en laag en maar deinen, waarbij hij er ongetwijfeld fantastisch mooi uitziet, .... maar eh ... van mij hoeft het niet zo, dat gepronk en gedoe.
Die panic control is dus hoofd naar het gevaar TOE draaien, en blijven draaien. Dus nooit kont naar het gevaar toe. En liever ook niet afstappen, want gaat je paard dan steigeren dan heb je de poppen aan het dansen. Gewoon relaxed rustig blijven zitten, liefst ook nog niet eens naar het onderwerp van gesprek kijken (kijk er juist van weg). Niet al teveel gaan sussen, tenzij je paard toegeeft en ontspant en inderdaad gewoon blijft staan, dan teugels ontspannen en belonen.
Dit kun je trouwens heeeel goed in de bak oefenen, heb je wel even een hulpie nodig, iemand die met een vlag of iets engs loopt te zwaaien, zodat jij kunt oefenen met je paard om zijn hoofd naar het gevaar te houden. En leren ontspannen.