fons tobe schreef op vrijdag, 16 juli 2004, 22:44:,

Fons, ik wil graag de situatie nog wat verduidelijken.
Mijn paarden leven dag en nacht buiten. Het hele jaar door. Deels in de wei deels in een kamp waar minder gras staat met inloophok . Ik denk dat ze ook wel aan die 30 km per dag komen. Het verschil zit hem m.i. hierin dat er in de training gedraaft wordt. Gemiddeld 12 km per dag met een snelheid van ca 18 km per uur. Bovendien kunnen ze nauwelijks zelf uitzoeken waar ze lopen en ze moeten een kar met man trekken. Samen zo'n 125 kg.
Met al dit soort factoren moet vermoedelijk rekening worden gehouden. De vergelijking met paarden in het wild is daarom ook niet zo makkelijk.
Ik kan mijn training aanpassen naar wat meer intensievere training en meer rustdagen tussendoor en af een toe alleen maar longeren. Zodra de koersconditie er is ga ik daartoe over. Heb ik al met een andere draver succesvol ervaren.
Zoals ik eerder schreef betreft het hier een tweejarige draver. Het kan zijn dat er meer tijd nodig is dan de 5 maanden die ik hem nu train. Misschien worden zijn hoeven naarmate hij ouder wordt en meer training heeft gehad wel harder en beter bestand tegen slijtage.
Overigens zijn de bospaden waarover ik met mijn paarden rijdt heel divers, hard, zacht, glad, heuvelig, zand, begroeid (gras, mos) en zoals ik al zei soms ook verhard met grind, gemalen puin. Ik probeer zijn hoeven geenszins te sparen. Ik heb hem gisteren snelgereden op een trainingsbaan met een toplaag van schelpen. Was geen probleem.
Het enige probleem dat ik tegenkom is als hij op een verharde weg loopt en trapt op een kiezel. Dat doet hem zeer. Kiezels op de bospaden zijn tot nog toe geen probleem.

Hans van Keeken schreef op zaterdag, 17 juli 2004, 10:49:


Als jou enig probleem dus is het op een kiezel stappen en dan gevoelig zijn tja dan heb je eigenlijk GEEN probleem,dat zal je nl altijd houden mijns inziens als je blootvoets rijd,zelf voel je toch ook wel een steentje op je blote voeten.Als jou draver probleemloos op de baan met schelpengrit draaft dan zou ik persoonlijk geen ijzers onderdoen hoor.
Maar de keus blijft natuurlijk aan jezelf,helaas staat mijn ijslander nu ook weer tijdelijk op ijzers,dit ook omdat zij in de ovaalbaan met kiezelgrit moet gaan lopen op de wedstrijd en dit daar dus verplicht is gesteld,dus tja de keuze ligt altijd bij jezelf.
Maar gevoeligheid voor een kiezelsteen onderweg daar zal je denk ik bij een gezonde goed doorbloede hoef MET dus gevoel niet van af kunnen komen.
Groetjes Els

fons tobe schreef op vrijdag, 16 juli 2004, 22:44:,

E Hanse schreef op zaterdag, 17 juli 2004, 16:21:

O ja? Ik moet eerlijk zijn dat ik ook wel eens schrik als Isabella ineens toch gevoelig op een steen stapt. Want om eerlijk te zijn, ze moet bijna dagelijks over een grind pad heen (blote voeten) en doet dit nu na zoveel maanden van de ijzers af, zeer goed. Geen gevoeligheid. Maar heel af en toe ineens wel. En dat vind ik dan toch raar. Waarom de hele week niet, en dan ineens weer wel? Dan moet ze toch op dat moment weer wat aan haar hoef mankeren? Of is het dus inderdaad "normaal" zoals jij het ziet?

Wil ik gewoon even weten, ik maak me nogal snel zorgen wat betreft gevoelig lopen ivm bevangenheid in het verleden.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 18 juli 2004, 9:47:


Ik denk dat je bij zo'n wisselende gevoeligheid meer naar je eigen voeten moet gaan kijken.Bij vochtig weer zijn de voeten ook weer iets zachter als na een droge periode als vorig jaar.En als je namelijk nadenkt en over een grindpad loopt op blote voeten dan heb je minder gevoeligheid als dat je onverwachts op een scherp steentje stapt.
En een kiezel kan bv ook nog eens net een beetje puntig in de zool steken.
Tja zo begrijp ik het tenminste hoor,een goede gezonde hoef voelt nu eenmaal dingen waar ze op stappen,als het niet zo is zou het volgens mij ongevoeligheid betekenen en dus onvoldoende doorbloeding.Maar misschien heb ik het wel verkeerd begrepen.
Als een paard kort en op eieren loopt en dus gevoelig loopt is volgens mij niet vergelijkbaar met op een steentje stappen.Das voor mij 2 dingen die je niet moet verwarren.Groetjes Els

E Hanse schreef op zaterdag, 17 juli 2004, 16:21:

E Hanse schreef op zondag, 18 juli 2004, 10:14:

Hoi Els,
Ja je hebt denk ik wel gelijk. Ik ben alleen altijd zo ontzettend snel "bang" als ik zie dat ze gevoelig stapt af en toe, ook op een kiezel. Komt gewoon door het verleden. Door jaren lang sukkelen met wel of geen bevangenheid (als het dat al was) en dan wordt je gewoon heel snel voorzichtig en oplettender.

Maar ik denk dat je wel gelijk hebt. Tuurlijk is continu gevoelig lopen wat anders, ook op vlakke harde bodem.

Maar toch, wij hebben ooit in de ardennen op onbeslagen Merensen gereden die gingen klauteren in de bergen. Echt rotsen daar hoor. Door beekjes omhoog en over soort trappen naar beneden. Naast dat ze geen hap uit de hoef hadden, heb ik ook gedurende die 4 uur dat ik erop zat niets gemerkt van gevoelige stappen af en toe. Zouden al die hoeven dan ongevoelig zijn door slechte doorbloeding? Dat geloof ik dus ook niet, want anders zagen die hoeven er niet zo keurig uit.

Groeten,
Ingrid