Christel Provaas schreef op maandag 30 juli 2007, 13:29:


Klinkt best eng.

Meest voor de hand liggende oorzaak lijkt mij toch stress, angst voor een andere situatie.
Stap je wel eens vaker binnen op? Kan m.i. ook heel eng zijn als dat voor het eerst gebeurde, of misschien herkende hij het niet goed dat hij naar buiten reed?
Daarna ging je gewoon een ritje maken en was de stress over.

Lijkt me heel moeilijk de oorzaak te vinden. Hopen maar dat het nooit weer gebeurd,

Els.

Els Kleverlaan schreef op maandag 30 juli 2007, 16:44:


Tijdens het zadelmak maken van vier Qrtertjes gingen twee van de merrietjes af en toe spontaan is liggen in het mulle zand (waarschijnlijk om eens proberen te rollen of zo ) De eerste keer had ik ook allerlei doemscenarios voor ogen maar ik merkte dat het meestal geberude na een natte preiode waarin ze op de weide weinig of geen gelegenheid hadden om te gaan liggen of rollen . Ik bleef er wel op zitten na een paar keer en toen stonden ze ook spontaan weer recht, eentje , een roodschimmeltje is dit tot op heden af en toe blijven doen op zachte ,aangename plekjes het is altijd weer een verrassing wanneer . Geen van allen heeft sysike problemen . Het onstabiel zijn voor een paar passen is wel iets zorgwekkends vindt ik dan

eddy DRUPPEL schreef op maandag 30 juli 2007, 17:01:


Veel te snel getypt natuurlijk moet fysieke problemen zijn en natte periode natuurlijk

eddy DRUPPEL schreef op maandag 30 juli 2007, 17:01:

heb ik 1x mee gemaakt met Mike. Maar voor hij gaat rollen begint hij eerst een beetje met een voorbeen te graven. Toen had er een alarmbelletje moeten rinkelen... Maar hij ging keurig door vier ledematen en ik kon zo afstappen. Na een geschrokken 'MIKE?!' zag je hem bijna denken: oeps ik geloof dat ik iets niet geheel naar behoren doe... En stond hij zonder te rollen weer op, en beklom ik zijn rug weer. Deden die Qters niet eerst graven voor ze door de benen gingen om te rollen?

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 31 juli 2007, 16:21:


Niets van dat allemaal , de ene moment zei ik oowh wat gaat ze nu mooi aan de teugel "zo zachtjes " en poef daar lagen we .

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 31 juli 2007, 17:02:


Mmm... allemaal geen schokkende redenen en omstandigheden dus. Maar raar blijft het wel. Morgen ga ik er weer op, in vertrouwde omgevind. Ik zal eens goed opletten of ik iets, hoe miniem ook, merk aan zijn reactie wanneer ik hem beklim.