vagebond schreef op vrijdag 28 september 2007, 15:38:
> Ik snap t niet hoor, weet nog toen mijn shet een keer
> verschrikkelijke jeuk had aan de manen en staart, ik was zelf
> nog een dommy wat paarden betrof en liet de da maar een
> injectie met cortisone geven, met als gevolg: bevangen! Dat is
> wel een of 12 geleden, toen begon voor mij al het wantrouwen in
> da'n.
Hier idem dito.
Dexamethasone of zoiets kreeg de mijne ingespoten.
Gevolg was bevangen.
Bute ... dit jaar heb ik het ook nodig gehad voor Isabella en me wat verdiept in het spul. Er zijn diverse in omloop blijkt en allemaal "illegaal" want officieel is het niet meer verkrijgbaar (voor mensen ziekteverwekkend als het in slachtvlees terecht komt).
Gevolg is dat DA's ook naar alternatieven voor bute grijpen en de dosering dan niet meer klopt zoals het hoort. Equipalazone (de grijze zakjes) zijn het best, in zoverre je van best kunt spreken natuurlijk. Dit omdat deze speciaal voor paarden zijn ontwikkeld en je zeker weet dat je de juiste dosering geeft.
En geeft het nooit met ascal, want dat werkt elkaar tegen en zorgt voor extra vergiftiging. Ik heb al deze info van 2 DA's die ik dit jaar geraadpleegd heb.
Verder is en blijft Bute een noodzakelijk kwaad, want het is hartstikke giftig voor nieren, darmen en maag.
En Metacam en Quadrisol, ook vaak voorgeschreven voor een
DA bij bevangenheid, zijn levertoxisch. Veel bevangen paarden hebben juist daar een probleem mee. Je helpt ze dan ook van kwaad tot erger.
Maar pijn lijden en niet lopen is ook niet goed bij een bevangenheid. Dus iets pijnstiller kan ik inkomen.
Geef als het even kan bij voorkeur een natuurlijke pijnstiller als bijv. wilgentakken of nobute (op basis van duivelsklauw, maar let op met dosering).
Warboel
