Liesbeth Doelman schreef op donderdag, 9 september 2004, 15:34:


Hoi Liesbeth, probeer eea eens precies andersom te zien. Ik zal je op weg helpen :

Met respect Liesbeth, maa jij hebt dat er niet voor over. Probeer eens te denken hoe bevrijdend het voor een paard kan zijn als hij weer gevoel in zijn voeten heeft en daardoor prettiger en zekerder loopt.

Dat hoeft helemaal niet zo te zijn, hangt af van verschillende factoren en is per paard verschilend. Het kan tot een jaar duren. En in heel sommige gevallen zelfs langer, maar misschien valt dat voor jouw paard best mee. Ja. oké, je zult hem misschien een beetje moeten ontzien.... prachtig toch ? Dat jij dat voor hem overhebt. Hij zal je er nog dankbaarder door zijn....

Tja, dit is jouw gevoel. Als we het dan toch hebben over egoïstisch, is het nmm egoïstischer dat jij graag wilt genieten van buitenritjes en zo lang niet wilt wachten gedurende het hele proces van herstel van de hoeven.

Als jij bij de tandarts bent doet het ook pijn als je kies geboord wordt. Maar het levert je wel wat op, nl een gezonde kies. Is dat dan egoïstisch ?
Voordat je nu gaat steigeren en denkt dat ik je egoïstisch vind : Het hele paardrijden is een vorm van egoïsme. Ik doe er zelf net zo goed aan mee, sterker nog, ik doe het voor mijn brood.... En daaruit voortkomend : Wie zegt dat paarden per definitie genieten van buitenritjes ?

Klopt, de hoeven moeten harden en tot dan kan hij gevoelig over steentjes lopen. Daar heb je bijvoorbeeld hoefschoenen voor. Waar een wil is, is een weg.
Nu hoop ik werkelijk dat je dit niet verkeerd gaat opvatten. Wat ik je wil laten zien is dat je ook andersom kunt redeneren, zo probeer ik het altans. En dan zien de dingen er opeens heel anders uit. Ik wens je succes. En je bent niet egoïstischer dan ik hoor ! Groet, Pien

ps : Onze Stef, die wij pas een paar maanden hebben, heeft 16 jaar ijzers gehad, en sinds 3 weken niet meer. We zitten dus middenin het proces. Dat betekent zelfs dat ik hem tijdelijk niet altijd kan inzetten zoals ik dat gewend was. Hij gaat dus even niet mee op 'zware' buitenritten en ik ga hoefschoenen voor hem kopen. Die ruimte krijgt hij van ons !

Maar als ik zie hoe dit paard aan het zoeken is naar een totaal nieuwe manier van lopen en daarbij eindelijk de ontspanning ingaat.... Hij hoeft zijn schouders nu niet meer op te trekken omdat hij verkrampt loopt doordat hij kan uitglijden op zijn ijzers.....Hij heeft weer grip, zijn passen worden groter, zijn achterhand minder stijf, de spieren over zijn hele lijf zachter, eh.....enne ..... het doet wat minder pijn als hij op onze tenen gaat staan. Misschien gaat dat nu ook eens over nu hij weer gevoel in zijn voeten krijgt. Maar zonder flauwekul. Ik ken het proces, heb er aanvankelijk, bij het eerste paard, heel erg over getwijfeld, maar ik zie nu aan mijn andere paarden hoe goed het hen doet....
Vorige week vroeg iemand of BD ijzers heeft, zo hoor je haar harde hoeven op het wegdek... Ik vond het wel lachen....

Spirithorses schreef op donderdag, 9 september 2004, 16:24:


dit zette me even aan het denken. men verzorgpaardje heeft van zen leven nog geen hoefijzers gehad, toch loopt hij altijd gevoelig op steentjes. zou dat misschien betekenen dat er een probleem is met zen hoeven???
groetjes
kim

Liesbeth Doelman schreef op donderdag, 9 september 2004, 15:57:


Ja ik begrijp dat je huiverig bent als ze zelfs op zand gevoelig liep, maar dan is ze kennelijk wel heer raar bekapt. Zoiets heb ik ook eens gehad bij een smid die toen hier kwam bekappen, had alle paarden kreupel toen ie was geweest. Die smid kwam er dus ook niet meer in. Toen zijn we het zelf gaan leren en doen, en toen waren de kreupelheidsproblemen ook over. Ik vind het dapper van je om ondanks je slechte ervaring het toch te willen proberen, als het goed gebeurt zullen ze ook goed op zachte bodem lopen hoor.
Succes!!

Groeten Esther

Esther schreef op donderdag, 9 september 2004, 15:43:

Esther schreef op donderdag, 9 september 2004, 15:43:


Hoi Esther

Ben het met je eens. Mijn ervaring is toch dat de meeste die ik van de ijzers afhaal zonder noemenswaardige problemen weglopen. Het is altijd de vraag hoe de conditie van de hoef (lees witte lijn) is die bepaald wat de toekomst van dat specifieke paard brengt. Als die witte lijn al gedeformeerd is, vaak dat de hoefwand al "bol" staat, dan is de mogelijkheid groter dat er de eerste periode gevoeligheid optreed. Maar als je goed te werk gaat kan je zelfs dit minimaliseren. Is en blijft een paard gevoelig dan kunnen hoefschoenen een oplossing zijn, met de beperkingen die eraan vastzitten.
Het belangrijkste is dat je jezelf realiseerd waar je aan gaat beginnen !
Als je een paard heb om per definitie OP te zitten, en daar geen concessies aan wil doen wordt het verhaal heel erg moeilijk want er is geen tussenweg. Ik weet echt waar ik het over heb, want heb zelf keihard deze ervaring gehad en weet dat ik mijn paardjes de eerste paar maanden niet kan gebruiken. Maar wetende dat het daarna opgelost is sterkt ons in onze overtuiging dat het absoluut het beste is voor het paard.
Door deze ervaring ben ik er ook zeer bewust van geraakt dat paarden die op ijzers staan eens is eens hiermee worden geconfronteerd, en daarom adviseer ik ook om de stap naar natuurlijk bekappen zo snel mogelijk te maken, nog voordat de problemen zich gaan aandienen. En dan zie je ook gelijk dat het niet per definitie zo is dat ze pijnlijk verder moeten.

groeten
Hans

Sorry! Maar ik wilde graag nog even terug komen op het natuurlijk bekappen.... :)

Ik vroeg me af hoe de overgang naar natuurlijk bekappen over het algemeen verloopt wanneer het paard nooit beslagen is geweest. Is de kans groot dat het paard gevoelig gaat lopen, terwijl hij daarvoor blootsvoets hier geen last van had? En hoe lang gaat het ongeveer duren tot de hoefkwaliteit is zoals je van een gezond paard mag verwachten?

Voor alvast bedankt!!

Groetjes // Fitna