Eining schreef op vrijdag 15 februari 2008, 18:14:


Overigens, Chantal, heeft jouw bezoek behoorlijke impact op Eining gehad want ze is nog steeds haar montere zelf. Okke heeft ook nog op haar gereden en ze is nog steeds als de dag dat jij haar gereden hebt.
Ik vind het echt ongelooflijk! Hier staat een heel ander paardje nu.

Ik mail je even over hoelaat morgen.

Groetjes, Pien

Spirithorses schreef op vrijdag 15 februari 2008, 19:55:


Ok geen forumspook, het is mijn gebrek aan concentratie voor momenteel.
Ik vind het een heel bijzonder verhaaal en ben echt blij dat Einig haar montere zelf weer is. De eerlijkheid naar het paard toe kan k ook echt respecteren. Sommige paarden kiezen hun mens voor het leven. Het sprankelen wat ze dan weer doen is echt apart en echt geen ( kolere zeg hoe was dat woord ook weer ?) huppeldepupisme.
Het ligt niet aan Okke, ik wil dat Okke graag meegeven, ik vind Okke helemaal super dat ie Eining kan laten gaan. Hij is welkom hier en hij mag kijken hoe hij en Falk gaan. Falk zal nooit in de bak lopen maar ze mag licht werk doen. Buiten vindt ze echt leuk.

Esther schreef op vrijdag 15 februari 2008, 21:41:


Nou, Oks zit hier naast me en hij zegt dat hij heel graag een keertje wil komen kennismaken met Falka. (Hij weet geloof ik niet hoe ver rijden het is) Tja, ijslanderfreakje, het zal wel in de naam zitten

Greetz, ik ben blij dat het beter gaat met Bret, afgelopen week herhaaldelijk tussendoor op PN komen kijken om te zien of er al nieuws was, tussen vrees en hoop. Het leed is nog niet geleden maar we kunnen met ons allen weer opgelucht adem halen.

Gisteravond ineens was Winner ook niet helemaal goed, ik had hem net zijn penicilline geïnjecteerd (voor de hoefzweer) en een half uurtje daarna werd hij apatisch, hangerig, niet willen eten, steeds liggen, ojé....
DA gebeld, koliek? Shock ? (van de penicilline). Geen koorts, geen ondertemperatuur, hartslag normaal, geen snelle ademhaling, geen bulten, niet rillen, dus maar wat lopen en half uurtje later terugbellen. Leuk, daar loop je dan in het donker, wetende dat ook hij er bijna in gebleven is, 2 jaar geleden. Denkend aan Bret, de paarden van Egon, en al die anderen.
Gelukkig mestte Winner spontaan een uutje later, zonder tussenkomst van de DA (we hadden wel hotline).... pfffff......
Zijn hoefzweer is trouwens wel doorgebroken maar die voet blijft warm, ook al loopt hij er weer bijna normaal op. DA denkt dat er nog een is aan het rijpen die bij de kroonrand naar buiten kan komen.

Tja, tis toch een beetje je kind he.... (eh, het paard, niet de DA)

Greetz, Pien

Spirithorses schreef op vrijdag 15 februari 2008, 22:43:


Pfffff ja je paard is een beetje je kind, maar de DA ook kind aan huis!
Ik kan me voorstellen dat je in de rats zat met Winner. Wat je beschrijft is voor mij precies hetzelfde als een week geleden en ik ging vragen wat is de normale temp. Bret liet geen koliek meer zien op dat moment, toen de DA kwam leek ook alles normaal, hart, temp ( wat laag maar goddank had ik het gezien dat Bret anders was) etc. Tot de slang in haar neus omdat ze de vorige avond wel koliek liet zien het was ook voor de zekerheid omdat haar darmen wel meer geluid lieten horen al de dag ervoor en dachten nog wat glycerine of parrafine of hoe die zooi ook heet, met aanzuigen bleek toen pas dat het echt mis was. Mijn zorgvuldigheid van het kijken naar je paard ( als blinde kip) en de zorgvuldigheid van de DA hebben haar gered. Na haar hinniken van vanavond denk ik dat ze er door is! ( ik moet die slag om de arm houden dat we er nog niet zijn, maar die hinnik!)

Enne Pien voor de hoefzweer gewoon even wat pernod ( anijsmelk is vies)