e m kraak schreef op maandag, 20 september 2004, 3:12:


Hoihoi,
Volgens mij zijn we in een ander topic tot dezelfde conclusie gekomen (ORS en waar ben in de feeling....->) jij hebt hem hier alleen wetenschappelijk verwoord (niet dat dat een geringe bijdrage is, sterker nog het is bijzonder nuttig).
Trouwens...ik ben nog lang niet bezig met die scriptie dus ik weet nog niet echt waar hij heengaat maar heb je er bezwaar tegen als ik ideeen van jou, en anderen hier op het forum verwerk? Jullie helpen nl toch allemaal met het vormen van het juiste beeld. Tuurlijk zal ik het geheel als het af is ook aan jullie voorleggen.

Groetjes Jolijn

Esther schreef op maandag, 20 september 2004, 8:03:


Ik ben niet boos. Wel geïrriteerd. Ik voelde me aangevallen toen Egon het had over 'die omhooggevallen cowboys'.
Ook ik ben er zo-een, en ik ben daar trots op, ik ben er trots op dat ik een eeuwenoude zeer paardvriendelijke en natuurlijke traditie mag hooghouden, daar ben ik letterlijk dag en nacht mee bezig.

Ik kan het moeilijk uitleggen, merk ik. Toch zal ik een poging wagen.

Ik heb moeite met de meer en meer theoretische discussies die hier gaande zijn op het forum. Ik kan dat allang niet meer volgen, dat heeft niks te maken met mijn intelligentie, maar het staat zo verschrikelijk ver af van mijn belevingswereld dat ik hier geen zin in heb, maar ik voel me , gek genoeg, wel gedwongen erin mee te gaan, omdat ik bang ben dat ik anders wat mis dat misschien wel verschrikkelijk relevant is.......

Als ik echter een probleem deel op het forum volgen er tal van wetenschappelijk onderbouwde colbertjasjestheorieën waar ik geen hol van snap. Los ik het echter niet volgens die manier op dan wordt er gezegd : Zie je nou wel........

Wat het echter wel in mij teweeg brengt is dat ik daardoor vet ga nadenken of ik nu zo kortzichtig bezig ben, en daardoor mijn eigen ontwikkeling in de weg sta, en dus het welzijn van mijn paarden en alle paarden waarmee ik werk, alsof ik achter de feiten aanloop....

Ik ben een mens uit de praktijk. Is er een probleem met een paard dan los ik dat op. En daar zijn tal van NH manieren voor. Dat is zo verchrikkelijk simpel..... Maar al dat gepraat........ Pfffffffff. Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag, 20 september 2004, 12:50:


Dat wetenschappelijk gepraat maakt het mogelijk om over hetzelfde te praten, das juist heel handig. Maar het geeft niet als je dat niet doet, er is vast wel een fanatiekeling bij die wat jij inbrengt vertaalt naar een wetenschapstaaltje :)
Het probleem is dat veel mensen woorden op een ander manier gebruiken en er een (net) iets andere betekenis aan hangen, door daarover te praten word duidelijk waar het probleem ligt, begrijpen we elkaar beter en kun je het makkelijker met elkaar eens worden, of in ieder geval begrijpen waar de verschillen liggen.

Door al die verschillende NH manieren die allemaal eigen spulletjes en woordjes hebben maar toch soms weer overeen komen is het best moeilijk om erachter te komen wat wij nou eigenlijk allemaal willen. Maar van wat ik uit jou posts opmaak wil je precies hetzelfde als de meesten hier, goed en lekker met je paarden bezig zijn. Dat je daarover af en toe moet nadenken en herzien of je nog wel goed bezig bent is toch ok? Das juist ontzettend goed, je bent alert op gewoonte foutjes en blijft kritisch op je eigen techniek, ik denk niet dat je dat echt vervelend vind, zo kom je niet over.

Maar dat je denkt achter de feiten aanloopt, das het probleem, je moet je niet schuldig voelen als je even vooral met de practijk bezig bent, zolang je maar kritisch naar je methoden blijft doe je het super! Je behoort wel tot de groep mensen die het ontzettend belangrijk vind dat je paard het ECHT goed heeft, natuurlijk kan je dingen niet optimaal hebben gedaan, nemen je paarden het je kwalijk? nee toch, en doen ze dat wel, dan vergeven ze het je zeker, want je doet je best.

Ik hoop dat je het wel nog leuk vind hier?
Groetjes Jolijn