Cindy Helms schreef op zaterdag 6 september 2008, 8:15:


Nee, spijtig genoeg komt Soraya dit weekend terug naar huis. Dat ritje had ik helemaal zien zitten maar het zal voor de volgende keer zijn, kzal laten weten wanneer ik nog eens kom met haar. We zullen elkaar binnenkort wel ontmoeten want ik kom den 20ste waarschijnlijk wel eens zien, als ik mag van u natuurlijk
Eet smakelijk en geniet van dat mooie zicht op ons mega groot park

Britt Claeys schreef op zaterdag 6 september 2008, 13:21:


Ah zo gij nodigt uw eigen uit, schoon is da! T'is voor een beperkt clubje toegangkelijk, maar als jij braaf bent mag je wel es komen piepen
Tja dat park, t'is maar een zakdoek groot, maar de mosseltjes waren best wel lekker!

Ik had al een beetje een uitnodiging gehad, anders had ik het ook ni kunnen weten hè. Maar ik zal braaf zijn en mijn mondeke houden en met mijn pollekes nergens aankomen

Britt Claeys schreef op zaterdag 6 september 2008, 2:13:


En vandaag was het weer eens zover . Vertrek vanaf de wei in slaapwandel modus, "doe ik mijn ogen half open of helemaal open vandaag" Slofferdeslof slofferdeslof.... "ga ik hier nu van luiheid op de grond zakken of wacht ik nog een dag...?" Slof, slof, slof.... door de ene plas na de andere. Amai ons Couscous, die doet dat toch goed hé . Dzzzoinggg.... de boskes in bij de vijfde plas.... die was er teveel aan... ze was wakker!!!

Marianne

marianne laenen schreef op zaterdag 6 september 2008, 21:59:


Grappig verwoord
Soraya krijgt het wel niet ineens tussendoor. Als ze haren dag niet heeft, dan weet ik dat wel vanaf het vertrek.
Maar als het vanaf het begin koek en ei is, dan kom ik thuis met een berg pannenkoeken

Spirithorses schreef op vrijdag 5 september 2008, 21:36:


Ach Pien,
Ik geloof je graag. :)
Eddy zei al dat het paardje heel mooi kan lopen.
Waar het om gaat is, wat doe je als het paard 'haar dag niet heeft'.
Van Eddy begrijp ik, dat hij dan de strijd opzoekt, die aangaat en probeert om te winnen.
En dat is hoe mensen al zo lang met paarden zijn omgegaan. Vandaar dat bit, die zweep en die sporen.
En ik dacht dat wij dat hier niet meer willen.

Waarom niet, als er iets is met het paard, daar naar luisteren/kijken en uitzoeken hoe je het probleem van het paard kunt verhelpen?
Als het paard kreupel is, dan gaan we er toch ook niet op zitten in de hoop dat de kreupelheid onderweg wel over zal gaan?
Dan zoeken we toch ook eerst naar het steentje dat onder de hoef is vast komen te zitten?
Dus als het paard 'haar dag niet heeft' dan ga je toch beter ook op zoek naar wat er schort?
Misschien helpt het als je eerst een rondje met haar aan de hand gaat lopen.
Of haar masseren. Of gewoon een andere oefening vragen (over dingen heen stappen bv. waardoor haar concentratie in het hier en nu wordt opgewekt). Ik noem maar wat, er is zo veel meer, hangt af van jou en jouw paard, en wat je denkt dat nodig is.
Waarom de strijd met je paard aangaan als dat niet nodig is?
Dat is wat ik wilde zeggen.
Groet,
Coralie

Britt Claeys schreef op zaterdag 6 september 2008, 2:12:


Hé Britt,
Je doet je best en ik ben blij voor je dat het goed vooruit gaat met je paardje.
Wat je hierboven schrijft is misschien wel precies het probleem, dat jij denkt dat je paard jou wil intimideren met haar gedrag!

Ik heb zelf een Arabier die af en toe heel heftig kan zijn. Doet ze echt niet om mij te intimideren hoor. Is uiting van haar gevoel op dat moment!
En als ik op dat moment rustig blijf, gaat het weer over.
Maar als me dat niet lukt (ben ook niet iedere dag dezelfde, kan zelf wel eens te opgewonden of druk in m'n hoofd zijn), stap ik beter af want anders lig ik er af (hihi, is gelukkig maar één keer gebeurd).

Kunst is om te voorkomen dat het zo ver komt. Het aan voelen komen en op tijd de aandacht van je paard voor iets anders vragen.
Groet,
Coralie

Hallo,

Ik had eerst willen reageren in een ander topic, maar het lijkt misschien beter hiervan een nieuwe te maken.

Sommigen zeggen dat spinnen belastend is voor de pezen. Dat kan ik enerzijds wel goed geloven, maar anderzijds betwijfel ik dat toch.

Een paard in de natuur gaat toch ook 180° draaien op zijn achterhand zodra hij voor iets schrikt? En als men weet dat paarden in de natuur op veel ruwere ondergrond staan dan in een zandbakje, dan worden de pezen in hun natuurlijke omgeving toch veel zwaarder belast?? (dan heeft men het toch over de pezen in het been dat blijft staan?!) Als ze het doen in de natuur, dan is het lichaam er toch op voorzien ook?

Ok, hij draait in dit geval maar 180° en geen 3x360°, maar het is ook zand vergelijken met rotsen en stenen...

Over sliding stop wordt ook hetzelfde gezegd, maar je moest "onze kleine" soms eens bezig zien op de weide... Als het zo belastend (en pijnlijk?) is, waarom doet hij het dan uit zichzelf?? En dan nog vanuit halsbrekende snelheden!! (soms moet ik de ogen sluiten als hij de afsluiting nadert)

Waarschijnlijk zie ik het wel verkeerd, maar wilde hierover toch eens ieders mening weten. :)

Thx,
Mark

Oeps. Nu staat het toch hier. :-? Ik maak direct een nieuw onderwerp...

Britt Claeys schreef op zaterdag 6 september 2008, 2:14:


Mooie foto Britt!!!
Conny

Kiriaki schreef op zondag 7 september 2008, 11:03:


Volgens mij is de eenige reden waardoor het slecht zou kunnen zijn dat sommige mensen niet kunnen stoppen!!.
Dat een paard in de natuur zulke bewegingen kan maken dat is normaal maar dat doet hij dan alleen uit nootzaak en niet iedere dag aantal keer om te kijken of hij het nog kan.

ook zit er dan niemand op zijn rug..

Net als die idioot die met zijn Spaanse paard ergen in kroeg zijn paard minuten achter elkaar laat piaferen.
Heb je hier wat aan.

Groet Conny