hallo,
Ik heb een probleem. Iemand van op mijn manege heeft een Fjord gekocht voor haar kinderen, een domme beslissing want de pony was ervoor een trekpaardje en luistert dus helemaal niet naar de ruiter en doet net waar ze zin in heeft. Daarnaast is er nog het feit dat het een goeie stevige pony is en dus veel te sterk voor het kleine kind. Ik heb nu aangeboden om het paardje voor die mensen te berijden tijdens vakanties enzo maar ik wil hen graag ook helpen met de pony zodat het wat braver wordt voor de kinderen. Hoe kan is dit het beste aanpakken. Probleem is wel dat ik niet echt beschik over een picadero of dergelijke ruimtes enkel pistes waar veel in gereden wordt.

Caroline Loos schreef op zondag, 17 oktober 2004, 18:10:


Hoi Caroline,
Elke pony is te sterk voor een volwassene, laat staan dat een kind hem zal houden.

Waar naar mijn mening aan gewerkt zou moeten worden is toch echt het leiderschap van het paard winnen. Dit door hem vertrouwen en duidelijkheid te geven.
Zorg dat het paardje eerst bij b.v. jou goed luisterd en haal dan de kinderen er bij. Laat ze onder begeleiding grondwerk doen. Maar let op! hier hoord natuurlijk ook de dagelijkse omgang bij.
Zorg voor veel afwisseling in het werk. Ik zie vaak bij dit type paard dat de afwisseling te klein is. Fjorden zijn hele leuke paarden om mee te werken. Maar ze vervelen zich snel. Hierdoor worden ze "lomp en sloom".

Je kan met prikpaaltjes en draad al een aardige picadero afzetten hoor. Dan kunnen andere mensen nog gewoon de rest van de bak gebruiken. Maar heb jij wel een afgeslote ruimte om samen te werken met het paard.

Caroline Loos schreef op zondag, 17 oktober 2004, 18:10:


Hoi, ik weet nooit zo goed wat mensen bedoelen met mijn pony is veel te sterk. Ik lees het wel meer.
Maar is het dan te sterk om tegen te houden? Probeer je het dan te winnen met de teugels? Kan je hem niet opzij duwen, ik meen het, ik weet het echt niet.
Ik weet alleen dat elk paard sterker is dan ik. Als ik moet gaan vechten verlies ik het altijd. Dus vechten doe ik nooit. Voor mij is er maar 1 manier van paardrijden en dat is de manier waarop je paard en jezelf er plezier aan beleven.
Als je deze site doorleest kom je vanzelf bij een goede methode om de 2 vorige dingen samen te laten vallen, nl. de Parelli methode. waarbij je stapje voor stapje leert hoe je je paard kan leren naar de hulpen te luisteren. Ik heb zelf een andere manier, ik doe aan clickertraining. Als je daar meer van wilt weten moet je me maar even mailen. Daarnaast zijn er nog vele ander goede manieren en mensen die ze je kunnen aanleren. Maar ik zou beginnen met deze site eens helemaal door te lezen.
Piet

Caroline Loos schreef op zondag, 17 oktober 2004, 18:10:


Op mijn iste kun je wel wat oefeningen vinden. Let wel dat de meeste fjorden op geen enkele wijzen te dwingen zijn. Samenwerking is zeker mogelijk ,maar dat kost tijd en heel veel moeite.

josien schreef op zondag, 17 oktober 2004, 20:59:


Josien hoe bedoel je dat?? Zijn Fjorden anders dan IJslanders of Arabieren??
Kun je het een beetje uitleggen?

Groeten Esther

josien schreef op zondag, 17 oktober 2004, 20:59:


Hoi.

Je geeft het hier vlak boven al aan.
Een fjord zal altijd kijken of de ruiter het leiderschap waardig is.
(Zoals de meeste paarden).
Ik weet niet hoe oud die kinderen zijn, hoeveel rij-ervaring ze hebben.

Het fjord zal moeten leren naar een ruiter op de rug te moeten luisteren.
En die kinderen zullen gewoon geestelijk en lichamelijk moeten groeien tot leiders.

Dat brengt ons eigenlijk bij de vraag: vanaf welke leeftijd zouden kinderen pas MOGEN rijden?

Caroline Loos schreef op zondag, 17 oktober 2004, 18:10:


Hoi,
Dit begrijp ik even niet. Het feit dat een paard een trekpaard is, wil niet zeggen dat het dus een te sterke pony is voor een kind, of dat het geen goede rijpony zou zijn. Tenzij hij alleen maar heeft leren trekken en niet is ingereden.

Dus ik ga er even vanuit dat je dat laatste bedoeld.

Dan zou ik er inderdaad voor zorgen dat de fjord eerst goed wordt ingereden, door een ervaren persoon en niet door een onervaren kind.

Een fjord is ook wat eigenwijs en wat type "tank" is mijn idee. Zelf heb ik onlangs ook korte tijd op een fjord gereden, maar zij was niet echt goed beleerd en denderde ook overal doorheen en overheen en liep net daar waar ze zelf zin in had. Dan maakt een bit ook niet meer uit, al zou je dat als rem willen gaan gebruiken. Maar naar mijn idee beetje fout in de opvoeding van het paard. Geen respect voor de mens kan ook.

En kleine kinderen; wanneer die mogen gaan rijden? Kan daar niets op zeggen. Weet wel dat ikzelf een "kinderpony" heb, die absoluut niet geschikt is voor kinderen. Ik zou daar niet graag een jonge onervaren ruiter op willen zetten. Heeft niets te maken met dat ze een trekpaard is, maar meer omdat ze erg dominant is en ook doet waar ze zin in heeft. Probleem met een shet is dat je er als volwassenen niet op kunt rijden en je altijd bij een klein kind uitkomt en die hebben niet veel rij-ervaring, dus gaat dat beest altijd een loopje nemen met die kinderen.

Groeten,
Ingrid

jo schreef op maandag, 18 oktober 2004, 8:21:


Mwah...ben het hier niet helemaal mee eens....

Ik kon op de verschillende manege´s altijd goed zien dat een paard toch echt kon veranderen als er een kind op zat...en dat dan zonder dat je kan zeggen dat het kind een echte leider is....met 1 keer in de week een uurtje les?
Er waren paarden die voor grotere een echte draak konden zijn en overal tegenin gingen maar juist bij kinderen poeslief en aardig waren en alles voor ze deden...nooit geen onverwachte dingen of schrikreacties...en echt niet alleen in de rijbak maar ook in het bos/hei of langs de weg...

Dat dat leiderschap dus nodig is om op een paardenrug te moeten kunnen zitten? Ik vraag het me af hoor...maar vind dus eigenlijk van niet...
Het is een samenspel van 2.......niet van 1......


Ik vind dat een kind pas mag rijden als het kind luistert naar de volwassenen die de les geeft....het kind moet geestelijk begrijpen wat het aan het doen is en moet begrijpen wat er uitgelegd wordt en daar ook naar luisteren....
Dan versta ik onder rijden natuurlijk wel het besturen van een paard...niet de zitlessen zoals wij ze vroeger kregen....dan had je eenvoudigweg niks om mee te sturen maar leerde je eerst (een jaar ongeveer) fatsoenlijk zitten en had je gym op het paard....
Je leerde dan dus eigenlijk ook al sturen met je zit en ogen/hoofd en had zo later ook dat bit niet nodig om aan te trekken....maar ja, das vroeger...


Waarom???
Ze kunnen toch ook luisteren naar degene die er naast loopt/staat(binnen in de bak) , of gewoon de rest van de groep volgen (buiten)? iets wat ze eigenlijk altijd al willen doen?
Ik vind dit ook erg van het paard afhangen....je moet een kind natuurlijk niet op een draver zetten die zijn leven lang al geleerd heeft zo hard mogenlijk te lopen en daarbij ook nog voorop....das vragen om problemen..


Ik vind dus dat ze vooral geestelijk moeten groeien met de manier van omgang met paarden....en hun kinderlijke geestelijke driften moeten leren beheersen....kijk maar eens hoeveel kinderen kwaad worden als er iets niet lukt...


Ik vind dat je geen leeftijd kan noemen....het hangt af van het paard, het kind en de opvoeding van het kind hoe het met dieren heeft leren omgaan en/of dient om te gaan....

Groeten Nick

Met geweld kan men een
hoop bereiken
Maar met geduld en liefde
bereikt men meer

Nick Altena schreef op maandag, 18 oktober 2004, 11:25:


Kunnen we dus de kreet "mijn paard is te sterk voor mij en ik ga hem daarom verkopen", beschouwen als een misvatting en hem bij het grof vuil zetten, omdat hieruit blijkt dat in werkelijkheid paard of ruiter dan onvoldoende beleerd is?
Piet

Piet schreef op maandag, 18 oktober 2004, 12:02:

Denk van wel.
Kijk die kleine smurf van mij is mij ook te sterk af hoor. En ik ben dus niet goed in leiding geven, dus gaat ze gewoon haar eigen weg. Dat ligt dus geheel aan mij, niet aan mijn pony. En zo zijn er heeeeeellllll veel voorbeelden, vooral bij (oud) manegepaarden inderdaad.
Hoevaak hoor je mensen niet zeggen, mijn paard test eerst nieuwe ruiters uit.

Groeten,
Ingrid

Piet schreef op maandag, 18 oktober 2004, 12:02:


Uhhhh ja Piet, volgens mij kunnen we dat....elke pony of paard is te sterk voor een kind of volwassen persoon als het er op aan komt....of zie ik dat verkeerd?
De kreet `mijn paard is te sterk` komt volgens mij voort uit een falen van de ruiter in het samenwerken/verstandhouding met het paard.
Nmm.....of de ruiter faalt in zijn vraag of de ruiter verwacht iets van het paard dat het nog niet (goed genoeg) geleerd heeft....
Maar ik ben een rare...dat weet je...

Groeten Nick

Met geweld kan men een
hoop bereiken
Maar met geduld en liefde
bereikt men meer

Wat mij betreft wel! Samen met de opvatting dat bepaalde problemen raskenmerken zijn.
Hoe vaak ik wel niet hoor...ja maar het is een fjord he, of Ahhh wat knap dat je dat kan met en fjord...
Alsof het aan het ras ligt, maargoed het is blijkbaar erg moeilijk voor de meeste mensen om de fout bij zichzelf te zoeken..

Groetjes Maaike