Ik ben vanmorgen met een beetje rotgevoel opgestaan.
Dit topic is nogal impulsief gegroeid.
Toen ik het verhaal van Filas las, heb ik héél het huis bijeen gevloekt.
Voor mij was het net een ferme mep in mijn gezicht ... wéér De Brem.

Maar ik besef héél goed dat er weinig andere keuzemogelijkheden waren.
En toegegeven, De Brem is niet eender welk derderangskliniekje. Zij zijn inderdaad wel héél professioneel uitgerust.
Mensen zijn er toegewijd. Helaas heb ik er foute ervaringen mee, en dat ligt mij nu eenmaal moeilijk.

Ik wil mij daarom bij deze excuseren tegenover Katja.
Sorry meid, je hebt gewoon alles van jezelf gegeven voor Filas.
Probeer hier vrede mee te sluiten. Je mag er fier op zijn dat Filas juist jou paard was.

Ook tegenover de mensen die het onmogelijke hebben gedaan om Filas er door te krijgen, wil ik sorry zeggen.
Ik denk hierbij aan Cindy, Linda en Hélène die Filas mee hebben weggebracht, en ja, ook tegenover de mensen van De Brem.

Sorry, maar het is een gevoel van onmacht die het van me overnam.
Ik zit op dit eigenste ogenblik een beetje te blèten op mijn bureau.
(Al een geluk dat mijne baas just weg is, 't zou nogal een zicht zijn)

Cindy, ik heb héél veel respect voor je werk en de manier waarop jij met paard én mens omgaat.
Ik wéét dat jij er ook kapot van bent. Ik weet dat iedereen op de Poedertoren er kapot van is.

Ik zou daarom aan iedereen willen vragen niet verder te reageren op dit topic, en het te laten rusten...
Filas te laten rusten.

Gedane zaken nemen nu eenmaal geen keer.

Herman
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 25 november 2008, 10:16:


Zolang ik niks met iemand heb meegemaakt is elke veearts een goede veearts en waar gehakt wordt vallen spaanders, toch?
Maar wie het verhaal van de pony van Marsha niet meer kent, het heeft hier ooit in het forum gestaan en ik vertel het nog regelmatig in mijn NB cursus, zal ik het even opnieuw vertellen.

Marsha had een kreupele pony. Er waren bij 2 klinieken in België en een in Roosendaal röntgenfoto's gemaakt en ze was inmiddels een goeie 1500 euro kwijt, De conclusie was Hko en bij een ander Hko syndroom.
Ze vroeg of ze de pony mee mocht komen. Zeer tegen de gewoonte in, maar het was zo'n interessant geval, heb ik gezegd dat ze het dier mee kon nemen.
Kreupel kwam ze van de trailer. We hebben de lange overgroeide steunsels korter gemaakt en ze liep al beter de trailer weer op. Ik denk dat ik een week later een bedankmailtje kreeg omdat ze weer prima liep.
Ik heb er niks voor gerekend

Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based!

Herman schreef op dinsdag 25 november 2008, 10:36:


Herman , je vraagt om niet meer te reageren in dit topic.
Ik doe het toch even , sorry.
Maar zo ken ik je weer!
Skeet!!
Chapeau [?]!

Ik kan het me wel voorstellen , jouw reactie.
Ik denk dat je je heel machteloos voelt...
Huil maar even uit [ misschien beter op de wc voor als je baas komt?!]

Sterkte!!

Gr Esther

Piet schreef op dinsdag 25 november 2008, 10:41:


Inderdaad, mensen maken nu eenmaal fouten, ik ga er altijd maar vanuit dat iedereen zijn best doet, op zijn/haar manier..

Herman schreef op dinsdag 25 november 2008, 10:36:



joh, weet je
je bent gewoon heel erg geschrokken, een hele menselijke reactie

Herman schreef op dinsdag 25 november 2008, 10:36:


Trek het je niet aan jongen, we zijn allemaal maar mensen en ik vind het logisch dat we soms emotioneel reageren.-mensen eigen-
Goed is, dat we dat dan ook naderhand inzien en dat openlijk durven zeggen.

Ik weet zeker dat deze mensen gedaan hebben wat binnen hun kunnen lag.
Misschien IS er op bepaalde momenten gewoon geen positieve oplossing.
En dat blijft moeilijk te accepteren maar het zal ongetwijfeld in goed overleg gegaan zijn.

Het kan ook heel anders
Namelijk dat er een hufter bij een 45 jarig paard komt wat met zijn been in een schrikdraad ligt, half in coma met een grote wonde en waar tegen een geestelijk achtergebleven meisje van 19 jaar gezegd wordt wat op dat moment niemand kon bereiken: "Zullen we hem maar niet een spuitje geven, hij heeft pijn en is al zo oud" Het beest op dat moment afmaakt, hem achter zijn auto bindt en hem 100 meter over een grindpad naar de weg sleept, want dat was " makkelijk voor de Rendac"?
Die had ik met liefde de eerste maanden tussen mijn koplampen genomen en ik heb er nog geen vrede mee.

Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based!

Herman schreef :

Ik laat het rusten.
Maar ik wil wel nog even zeggen dat ik je een fijn mens vind, Herman.
(mag ook wel eens gezegd worden).

Sterkte met alles, jullie daar.
Groetjes, Pien