henny wittenaar schreef op maandag, 23 februari 2004, 13:11:
Hoi,
> De laatste smid die ik heb gehad was al begin 60.
> Hij had het vak geleerd als 16 jarige
> in de smederij en daar altijd gewerkt tot hij voor zichzelf
> begon.
Ik denk dat dat toch wel de beste zijn. Iemand met gewoon jarenlange ervaring. Kijk die hoefsmid die me nu geholpen heeft is "eenmalig" geweest omdat hij te ver uit de buurt zit. Mijn eigen hoefsmid staat denk ik best voor ideeen open, maar hij bekapt nou eenmaal die shetlander op een veel te oenige manier waarbij ze bijna haar been uit de kom heeft liggen.
Ik heb nu mijn "zinnen" gezet op een oude man hier in de buurt die al zijn leven lang pony's bekapt, het meest shetlanders. Hij doet het nu alleen nog maar als hobby en alleen nog maar bekappen. Maar vrijwel iedere pony-bezitter kent die man. Ik heb hem al ooit gebeld, maar toen moest de mijne beslagen worden en dat deed hij niet meer, maar ik kon voor bekappen altijd bellen.
> van een vriendin begonnen. Die Qaurter liep al jaren slecht en
> het werd steeds beroerder. Zo'n 2 jaar geleden is ze overgestapt
> naar een speciale orthopedische hoefsmid. Ten eerste hardstikke
> duur ten tweede bakte hij er niets van.
Hmmm, toch niet die orthopedische hoefsmid die ik eerst had?? Niet dat deze zo bekend is, hoewel hij veel in het westen van het land zit en ook op de hengstendagen als hoefsmid daar is (in Ermelo). Want hij bakte er ook niets van. Heeft Isabella ooit van speciaal beslag voorzien. Nou het zat scheef, het zat maar net vast, enz. Het schoot in ieder geval ieder doel voorbij. Hij had toen ook een gedeelte van de wand weggehaald (wat Fernand ook aanraadde, maar die wilde nog verder gaan). En omgekeerde ijzers, wat achteraf gezien niet mag. Hij had zijn opleiding bij de Faculteit in Utrecht gehad nog wel. Tja, vandaar dat ik zeg; opleidingen zeggen ook niet veel.
Eigenlijk zouden we de namen wel moeten noemen natuurlijk. Ik noem die van mij wel, Franklin de Weerdt. Mocht iemand hem als hoefsmid hebben, pas dan op. Een vriendin van mij had eens haar haflinger door hem laten bekappen omdat hij toevallig toch op stal was. Nou na enkele weken had het beest brokkelhoeven en moest deze op ijzers.
> Ik noem hem niet bij naam want hij is nogal bekend in
> Nederland!!!
Begrijpelijk, maar wel jammer.
> Het is niet te geloven dat er nog zoveel mensen twijfelen of ze
> wel op deze manier hun paarden willen laten bekappen.
Ja, maar ik had er in het begin ook geen erg in dat het zo slecht was hoor. Totdat je problemen krijgt en gaat lezen. Dan gaat er pas een lichtje branden bij je, maar tegelijkertijd wordt je veel kritischer in je zoektocht naar een goede hoefsmid.
Groeten,
Ingrid
Warboel
