Lettfeti schreef op dinsdag 18 augustus 2009, 23:13:


Zoals je zelf schrijft,je paard zal vooral leren lopen op vlakke harde ondergrond en hier ook heel goed in worden. Tot na een verloop van tijd je paard aléén maar op deze ondergrond goed is. Gaat sowieso op harde,ruwe,stenige,oneffen ondergrond terug gevoelig worden.
Je traint nl. (praktisch) alléén maar hoefwand...(zie vorige post)...en geen zool.(hier spreken we nog niet eens over pezen,spieren en gewricten?)
Op kiezel,zand,enz...heb je alles te pakken,op asfalt daarentegen...?

Koen

Koen Theys schreef op dinsdag 18 augustus 2009, 23:35:


Denk het ook ja. Op asfalt in NL liepen beide paarden gewoon goed.
Hier is ook wel asfalt, maar nooit glad en bezaaid met steentjes.
Ze liepen beiden stikgevoelig. Nu, na 2 jaar stenige ondergrond in de bergen, lopen ze ook over het asfalt hier vele malen beter. 1 totaal ongevoelig, de andere moet ik nog zonder schoenen uitproberen. En ik ben degene die het (nog) niet aandurft. Buiten dat is het gewoon bloody hot!
Het is in de zon boven de veertig graden dus beide paarden en ik doen tegen de middag weinig tot niets.

Groetjes,

Wil.

Koen Theys schreef op dinsdag 18 augustus 2009, 22:13:


Je moet je paard trainen voor de ondergrond waar ie op moet lopen. Als dat asfalt is train je voor asfalt. Als het kiezels zijn train je voor kiezels. Als je met asfalt voeten op kiezels komt gaat het mis, ik merk dat zelf helaas maar al te goed. Ik kan mijn paarden namelijk niet de keiharde kiezel-ondergrond thuis geven die volgens mij pas echt zoden aan de dijk zou zetten... Ik kom zo'n beetje voor 80% op asfalt en kiezels, maar pas toen ik de huisvesting aanpaste (vlakke verharding) zag ik de grote veranderingen...
Maar dat je praktisch alleen maar de hoefwand traint is niet zo. Je vergeet namelijk dat een paard in beweging, dus niet alleen in stilstand wanneer je de hoef in handen hebt, een ander verhaal is. Door het uitzetten en krimpen van de hoeven bij het raken van de harde ondergrond, raakt de zool weldegelijk de grond. Ook op vlak asfalt. Oké, niet het middelste stuk van de zool natuurlijk...
Je moet bedenken wat de voet doet tijdens beweging en niet als ie statisch voor je staat!!! Juist hierin schuilt het geheim van de verschillende hoefvormen op verschillende ondergrond. Hoeven op zachte ondergrond hebben meer steunsel en hoefwand dan hoeven op harde ondergrond en kunnen dat goed gebruiken. Op deze manier houden ze de zelfde grip als een paard met vlakkere voeten op vlakke harde ondergrond.
Daarnaast is volgens Ramey niet de zool het probleem, zoals Piet al zegt zijn die krengen in een gezonde hoef behoorlijk dik. De 'ellende' komt van de straal en de constructie daarboven. Deze zijn vaak onderontwikkeld...

Martina schreef op woensdag 19 augustus 2009, 8:45:


Wanneer je vaak op asfalt gaat rijden creeer je heel vaak de illusie een dikke zool te hebben omdat al het losse materiaal (naja los) gewoon blijft zitten. Buiten dan het eerste centimeterje binnen de witte lijn raakt volgens mij op een vlakke ondergrond niets van de zool de grond.
Als je dan de zolen echt netjes gaat maken heb je geen zool die perse
harder of dikker is.Soms zelfs het tegendeel.
En ja hoor neem van mij aan dat ik het verschil wel ken tussen een statische en een bewegende hoef.
Wat bedoel je met de vage omschrijving 'constructie boven de straal'?
Boven de straal staat een gans paard?

Koen

Koen Theys schreef op woensdag 19 augustus 2009, 16:04:


beetje flauw om te blijven discussieren over wel of niet de grond raken
de grond raken heeft vooral te maken met "slijten"
maar het is niet zo dat iets dat de grond niet raakt tijdens de voortbeweging
daarom niet beinvloed wordt.
Stel dat je een konstruktief "slappe" hoef hebt, door aktie op een hard opp. (asfalt) zal het hoefomhulsel (de hoeschoen met wand, zool, straal, steunsels) extreem gaan bewegen, opengaan (achteraan dus)
onvermijdelijk worden alle overige hoefdelen ook door de krachten beinvloed en gaan ze in mindere of in dit geval meerdere mate meebewegen.
Als reaktie op deze overdreven aktie zal het lichaam proberen hieraan te verhelpen, in casu de zool zal de hoorn minder veerkrachtig worden gemaakt, dat kan door de dikte te vergroten maar ook door de densiteit van het weefsel te verhogen
dus ja, volgens mij, zal trainen op een harde ondergrond die vlak is wel degelijk de kwaliteit van de zool verbeteren

Koen Theys schreef op woensdag 19 augustus 2009, 16:04:

Het losse wasachtige materiaal weghalen is het eerste dat je doet bij een bekapping. Dan hebben we het dus over alles weg krabben behalve de echte zool daaronder. Als je op grind rijdt hoef je dat minder/niet zelf te doen ja, dan wordt het voor je gedaan. Ik zet ze hier vaak op het grind daarvoor. Spaart mij werk bij het bekappen. Is een kwestie van zelf weghalen of door het grind laten doen dus.
Bij wie creëert nu wat een illusie?
Zonet was dat nog anders:
"Op asfalt raakt bij een correcte bekapping alleen de hoefwand(niet gepigmenteerde),de witte lijn en de straal de grond."
Met netjes maken neem ik aan dat je bedoeld het wasachtige laagje weghalen... En daaraan lees je de dikte van de zool op verschillende plekken af. Da's knap. Dat moet je es goed uitleggen hoe je dat doet.
Nu misschien wel ja.
Het straalkussen natuurlijk. We hebben het toch over gevoeligheid in de paardenvoet, dan hebben we het niet over de oren van het paard of de eventuele wolken daarboven. Het straalkussen is de constructie direct boven de straal.