Hoi allemaal!
Ik vind dit een hele interessante discussie, maar moet ook eerlijkheidshalve toegeven dat het de "ver boven mijn pet" show is.
Vorig jaar heb ik een aantal lessen clickertraining van Conrad gehad; ik had het boek van Inge al (dat boek heb ik leren kennen op 't Balingehof bij John Erb). Na een aantal lessen zijn wij door de agenda van mijn dochter (die mee deed) gestopt met clickertrainen. Alle basics waren nog niet doorlopen.
Ergens in mijn achterhoofd is het altijd aanwezig geweest, het had bij mij (nog) geen handjes en voetjes. Zo lang ben ik nog niet met paarden bezig, dus je bent zoekende naar "de trainingsmethode". Misschien zijn we te vroeg met clickertraining begonnen ...
Nu hebben we sinds mei twee Andalusiërs, waarvan de jongste Nolasco van 3 met een behoorlijk trauma zit. Iedere vorm van druk resulteert in een explosie, een vechtlustig paard. Niet omdat hij zo'n stoere vechtersbaas is, maar eerder omdat hij waarschijnlijk heeft geleerd dat je verdedigen (vechten) resulteert in "met rust gelaten" worden
We willen het korte lontje van Nolasco, langer maken en uiteindelijk compleet laten verdwijnen. Dat kan in onze opinie alleen met "geen druk". Als ik het verkeerd zie, reageer dan aub en leg uit waarom ik het verkeerd zie. Dus boek van Inge is weer uit de kast getrokken, DVD inmiddels in huis en ik ben bij bladzijde 1 begonnen. Goddank heb ik meerdere paarden, dus kan redelijk oefenen met een paard waar je wel een ongelooflijke sukkel moet zijn om iets te verknallen. Niet dat we bij Nolasco geen fouten durven te maken, maar het liefst zoeken we antwoorden bij de traumaloze paarden. Zo kun je nog eens overleggen over de paardenrug heen

Na een heel verhaal kom ik tot het punt, wat ik eigenlijk wil maken. Wat ik nu niet begrijp en waardoor ik aan deze methode twijfel is het feit dat ik het idee krijg dat de clickertrainers onderling maar niet op één lijn kunnen geraken. Eventjes heel kort door de bocht, het welles, nietes, mits, maar en als ... draagt mijns inziens niet bij dat leken zoals ik er ééntje ben, razend enthousiast raken van deze methode (ik ga hem overigens wel inzetten, want de puzzel bij Nolasco is mij te groot). Wordt het doel op deze wijze niet voorbij gestreefd? Het is maar een vraag hoor, geen aanval.

Michiel schreef op vrijdag 21 augustus 2009, 16:42:

Ik dacht dat Mark Rashid zo'n brave borst was?

Anja Seijn schreef op vrijdag 21 augustus 2009, 17:51:


Je kon niet meer gelijk hebben

Christel Provaas schreef op vrijdag 21 augustus 2009, 18:12:


Is wel braaf dacht ik, de juiste ingang te vinden waardoor er geen druk verder meer nodig was, de rest van zijn dagen. Mark heeft een ontwikkeling doorgemaakt richting steeds zachter, en dit was uit zijn vroegere periode. Nu staat het innerlijke bewustzijn van de rijder centraal bij hem. Als je goed in je vel steekt, helder en kalm waarneemt, dan kun je meer met paarden. En het leuke is, dat oefen je 16 uur per dag! Tenzij je droomyoga er ook bij doet, dan word het 24 uur, maar dat is wel heel erg gevorderd

Groet, Michiel

Michiel schreef op vrijdag 21 augustus 2009, 23:12:


Klinkt leuk, maar wordt er dan ook nog aan werk gedacht (je weet wel, waar een werkgever je voor betaalt) of gaan we met z'n allen op een rose wolk een beetje "zacht" zitten zijn. Dit heeft toch, realistisch gezien, totaal geen handjes en voetjes en schiet toch compleet door naar het belachelijke?