Wil schreef op maandag 12 oktober 2009, 13:36:


Goede uitleg. Klopt ook helemaal. Dat krampachtige herken ik wel uit een ver verleden en als ik mij daarop betrap, probeer ik het eruit te schoppen.

Nog ff drievraagjes....
Ik hoor ook regelmatig van paarden die op de kletter gaan door rugproblemen. Herken je dat als zo'n paard bij je komt eddy en zo ja, hoe? Neem tenminste aan dat je ook daarmee te maken hebt gehad
(of verkeerd zadel of andere problemen)

Sidepull functioneerd beter dan touwhalster, vind je?

Wat als een paard voor de wagen aan de kletter gaat? Zelf nog niet meegemaakt maar ach... wat niet is kan komen ... haha.
Ga straks mennen met mijn kittige shetten. Ze zijn zeer verkeersmak ed (doe heel erg veel droog mennen nu) maar hebben wel karaktertje...
Ik verwacht eigenlijk dat het gewoon goed gaat (droog mennen doe ik met de crossropebridle en losse leidseltjes... eentje wil nog wel eens omdraaien, en dan moet ik wel ff snel zijn. Gaat goed verder)
Maar goed... gezien dat je niets kunt uitsluiten is een strak plan altijd wel handig...

Sandra van Bommel schreef op maandag 12 oktober 2009, 14:57:



Ja ,door het paard zijn houding/reactie op inplooien ,stijfheid enz... herken je een rugprobleem en ga je der dan ook niet al te lang gaan opzitten maar laat je dit eerst uitsluiten door Fysio en/of DA .(Was trouwens het geval met Sorraya van britt Claeys )


Toch voor mijn systeem ja .Side pull ligt vaster en draait niet rond het hoofd bij aanname van maar één teugel


Zou ik je niet kunnen zeggen ,ben geen menner

ok duidelijk....
Blijft mijn laatste vraag nog ff open voor de menners :)
One rein stop is beetje moeilijk voor de kar
Anker meenemen misschien :)

ff voor alle duidelijkheid...
zie het hier niet zo snel gebeuren. De ponys worden niet graag onnodig moe.
Maar ik kan me voorstellen dat het grappig is als ze een manier ontdekken om baasje op de kar te torpederen
Als het dan een keer per ongeluk lukt... ja dan....

Lijkt me trouwens toch wel een interessante vraag want ik weet dat menners daarmee onmiddellijk dreigen als ze weten dat je zonder bit ment.
Waaaaaat als ie op de kletter gaat. Levensgevaarlijk!!!!!!!
(zeggen de mensen die dan meteen een voorbeeld kunnen geven van een paard met loeier van bit)

Sandra van Bommel schreef op maandag 12 oktober 2009, 15:17:


Daarvoor zouden een paar menners eens moeten uitvissen ofdat ze met een one rein stop hun paard zijn hoofd kunnen naar hun ribbenkast kunnen laten kijken (door clickeren makkelijk en vriendeleijk te doen ) vanop de bok dan wel ! Maar zoals gezegd ,ik ben geen menner !

Sandra van Bommel schreef op maandag 12 oktober 2009, 15:17:



Zie het zo voor me!

Sandra van Bommel schreef op maandag 12 oktober 2009, 15:17:

Haha, daar had ik nog niet aan gedacht... Werkt denk ik een beetje slecht op asfalt.. wel een leuk geluidseffect Maar inderdaad; een goede vraag. Ik dacht dat ik ergens gelezen had dat Parelli met een programma ging komen voor mennen...? Ik ben benieuwd of hij hier een duidelijk antwoord op kan formuleren.
Aangezien je alleen aan je leidsel dat door de lichtogen gaat kan trekken als je ment is een een 1-reign stop niet te doen. Hoe weet je paard of ie af moet slaan of dat ie moet stoppen tussen het lamoen (waar je 'm klem in zet)...?

Het is mij ook nog nooit gebeurd dat een paard aan de kletter gaat, noch voor de kar noch onder het zadel. Ik denk juist dat dit komt vanwege het bitloze. Je houdt de rust en concentratie erin. Misschien even een stukje een wat hoger tempo maar een kleine (serie) ophouding(kjes) en weer los is voldoende (geweest) om weer rustig aan te doen.

Heb je ook nix aan een bit
Ik las op bitloos.nl onder "veel gestelde vragen":
"Als een paard voor de wagen schrikt en wegsprint, zit je dan bitloos niet meer in de problemen dan met een bit?
Hier een ervaring van een doorgewinterde bitloze menner: Ik reed een keer (bitloos dus) op een karrenspoor. Opeens vlogen er twee eenden op uit de sloot. We zaten net in een verrukkelijk handgalopje voor de wagen richting huis. Wham, daar schoot mijn paard er tussenuit. We vlogen op een kruispunt af waarbij rechtsaf de richting huis zou zijn. Dankzij de koordjes van het hoofdstel kon ik hem gewoon rechtdoor sturen, anders was de wagen zeker gekanteld in de bocht. Daarna zette ik me met mijn voeten schrap en trok de leidsels aan. Omdat mijn paard geen bit in had, kon hij zich daar niet op vastzetten. Door de koordjes trok ik zijn hoofd juist naar beneden. Niet echt paardvriendelijk, maar ik stond wel binnen de 30 meter helemaal stil! Mijn paard stond driftig te snuiven. Daarna draaiden we om en gingen rustig stappend richting huis. Niks aan de hand!"
en grote kans dat die mensen met dat mega bit al eens 'in de sloot hebben gelegen; . Als ie gaat dan gaat ie (is het meest positieve commentaar dat ik ooit van iemand kreeg die naar mijn bitloze optoming keek)! Je kan er de eifeltoren aan vastknopen. Met een bit hou je geen paard tegen als ie voorwaarts wil. Bewijzen genoeg van de bit-menners zelf hahahaha.

Martina schreef op maandag 12 oktober 2009, 18:00:


Grappig dat dit onderwerp er net is.
Vorige week was ik met iemand op buitenrit. Hij met bit, ik bitloos.
Het andere paard was normaal gezien het betrouwbaarst. Maar hij schrok van een stel marathonlopers. Beide paarden totaal aan de kletter geraakt.
Mijn paardje in zijn snelste rengalop de terugweg op. Geen stuur of rem meer op. Hij reageerd heel goed op stemhulpen. Dus daarmee hem binnen enkele meters toch weer in stap gekregen.
Het "bitpaard" had minder geluk en is over kop gegaan. Nu druf ik niet te zeggen dat het door het bit komt. Maar toch, ik voelde me zonder bit een heel stuk veiliger dan wanneer er een bit had in gehangen.
Raar dat ik een jaar geleden voor het eerst op spirithorses kwam en nog nooit van bitloos had gehoord....

Danielle

Martina schreef op maandag 12 oktober 2009, 18:00:


En rijd je op een lang pad (zonder zijwegen) dan kan je het toch proberen in de struiken te manouvreren of zigzaggen. Bij het dubbel span neem je beide binnen leidsels en stuurt de hoofden tegen elkaar. NOOIT konstante druk, maar steeds even lossen!

Ennehh, dat rustig stappen kán nog wel eens tegenvallen


Nils en Olly

Rita Klompmaker schreef op maandag 12 oktober 2009, 15:31:


Mijn paardje heeft aangeleerd van telkens te kletteren in galop. De vorige eigenaar leek dat leuk te vinden Een gewone galop kent hij niet, enkel rengalop en die gaat wel erg hard.
Resultaat momenteel al maanden geen galop meer voor ons. Momenteel zijn we de onerein stop aan het aanleren, maar moet toegeven dit gaat niet zo makkelijk. Met veel tijd en oefening gaat het wel lukken.
De tip om telkens halt te houden als het paard niet het gewenste tempo vertoont is voor mij alvast super handig zodat we ooit toch een gewone galop kunnen doen. Want ik had echt geen idee hoe ik dit moest aanleren. Bedankt voor de tip Eddy Nu nog een berg vinden

Nils Vellinga schreef op maandag 12 oktober 2009, 21:01:


Hej bedankt. Goede tips.
Ben er zelf ook van overtuigd dat een bit geen meerwaarde heeft. Eerder een tegendeel omdat ze dat gewoon vast kunnen pakken en op kunnen gaan hangen.
Fikse stang met scharen doet meer kwaad dan goed. In mijn ogen
Mijn shetters hebben nooit een bit in gehad en dat gaat ook niet gebeuren.

Danielle Zontrop schreef op maandag 12 oktober 2009, 19:02:


Ik zit de laatste tijd hier een beetje met een 'omgekeerde situatie'. M'n paarden zijn kalm maar ik niet (heb een hoop stress vanwege belachelijke dingen die op m'n werk gebeuren). De laatste keer dat ik met m'n ervarener menpaard ging rijden (ik dacht ff het rustige rondje te doen) zaten we op een smal bospad met achter me opeens 2 mega landbouwmachines. Op een gegeven moment blokkeerde een 3e de weg voor me, geen afslagen. Je kon er als mens alleen al niet langs, laat staan met een koets. De hele colonne moest zo met me mee rijden zodat we weer naar een afslag konden. Dit paard houdt niet zo van groot verkeer dus toen ik al die dingen zag stond het zweet me in de handen en klopte het hart me in de keel... Alleen Jack, het paard dus, bleef doodkalm en zag nergens een probleem. Die keek vrolijk als altijd om zich heen hahaha.
Een week later ga ik met m'n 2e paard mennen, het was z'n 2e echte ritje voor de koets (weer dat zelfde 'rustige' rondje... hij is vers beleerd); kom ik opeens midden in een old-timer autorally (3 auto's moesten nog een heel eind achteruit omdat ik met de koets hun route blokkeerde. Fijn dat ze je even vertellen dat je langs het parcours woont... not). Ik schiet in de stress, hoewel ik weet dat dit paard zich geen drol aantrekt van verkeer (zou ik niet half overspannen zijn zou ik ook kalm zijn gebleven...). Ik roep nog tegen m'n vriend 'ik wil uitspannen en naar huis lopen'... Het paard bleef volledig kalm, hij draaide nog geen oortje om voor die 50 auto's die achter ons met vol gas weer optrokken... Die ene koe die een stukje later in de wei lag te slapen was overigens wel erg eng en moest er ff wat sneller gestapt worden (iedereen heeft zo zijn 'Angstgegner' ).
Deze reactie van mijzelf is absoluut niet normaal. Ik denk dat ik voorlopig even niets ga doen... gestresst met je paarden werken is niet goed. Dan doe je domme dingen en gaan er dingen mis. Eerst zorgen dat het bij je zelf goed zit...

Sandra van Bommel schreef op maandag 12 oktober 2009, 14:57:


Soraya had een rugprobleem (blokkage), ze ging ni echt op de kletter maar voor de rest deed ze zowat alles wat ik ni zo plezant vond
Na de eerste behandeling van de osteopaat is Eddy gekomen. Zijn eerste toertjes op Soraya (na de bokpartij hoewel ik zei dat het lang geleden was dat ze gebokt had, verassing waren rampzalig. Ni langs zijne kant maar Soraya liep slecht: kleine onregelmatige huppelpasjes, hoofd in de lucht en weggedrukte rug. Dit ging over na eventjes en dan liep ze een pak beter, er was dus nog hoop
Na een tweede behandeling van de osteo, ben ik op training gegaan bij Eddy. Haar rug was heel goed verbeterd, door dressuuroefeningen werd het nog beter. Tussendoor gaf Eddy opmerkingen waarom haar rug beter was en hoe hij dat zag. Dus ja, hij herkent het

Martina schreef op dinsdag 13 oktober 2009, 9:11:


Ongevraagd advies mag op een forum hé, het is niet persoonlijk, het geld voor eenieder: Zolang je geloofd dat er belachelijke dingen gebeuren om je heen, zolang zul je stress hebben. En dat is goed nieuws, zelf anders gaan denken is een stuk eenvoudiger dan wachten op je omgeving.

Maar die dingen zijn écht belachelijk ....
Kun je absoluut zeker weten of dat waar is?
En hoe voelt dat als je dit geloofd?
Hoe zou je zijn als je dit niet kon denken?

Groet, Michiel
www.thework.org

Michiel schreef op dinsdag 13 oktober 2009, 13:30:

Jep, ik weet zeker dat me het ontslag aangezegd is... heb het zwart op wit, ook andere beschuldigingen heb ik zwart op wit... geen kwestie van geloof maar een hoop juridische touwtrekkerij. Het gaat economisch slecht... dat haalt in sommige mensen niet het beste naar boven.
Valt niet veel te geloven, is de dagelijkse realiteit.
Behoorlijk dom bezig. Sommige dingen krijg je niet weg door je kop in de wolken te steken.