Moniek schreef op woensdag 10 februari 2010, 11:58:


Hallo Moniek,
Ik heb me verkeerd uitgedrukt. Het is pas nadat hij ziek is geworden dat ik met de pulp ben gestart. En ja ik hij wordt geweekt (er zijn al verschillende mensen die me dit vroegen) Intussen blijkt de mest toch echt normaal te zijn en zijn we er weer mee gestopt.

Christel Provaas schreef op woensdag 10 februari 2010, 9:20:


Nee er is geen bloed geprikt bij hem.
's Morgens had hij 37,4, en in de namiddag toen het zo erg was, 37,2. Toen het in de namiddag beter ging zei de DA om terug af te wachten en inderdaad regelmatig de temperatuur te controleren. Hij heeft dus geen koorts meer gehad.

Hij was ook pas ontwormd en ook in de mest hebben we niets teruggevonden.
Dus ja misschien zoals je stelden, een of andere virus of zo.

Martina schreef op woensdag 10 februari 2010, 10:41:


Heel herkenbaar! Ik had het gevoel wel net iets vlugger dan mijn man.


Ik kan me niet inbeelden dat onze paarden veel stress hebben. Momenteel wordt er alleen maar mee gewandeld en grondwerk gedaan, en dat vindt hij best oké (komt zelfs regelmatig aandragen met vanalles sinds ik hem heb leren apporteren). Ofwel werkt het veulen hem op de zenuwen, maar ook hier is mijn jeugdige 20-jarige ruin regelmatig zelf de aansteker van ravot- en renpartijtjes, dus ja... stress ?

Fijn dat je zo'n DA hebt. Eén van mijn DA (ze werken met 2) vindt 't ongelooflijk dat ik ze alleen maar hooi geef in de winter en dat ze toch niks te kort komen. Ze vindt het wel knap dat ik ze probeer zo natuurlijk mogelijk te houden.

Lena schreef op woensdag 10 februari 2010, 15:26:

Jep, ook dat is heel herkenbaar
Lijkt me niet echt stress nee Ik kon wel iets aanwijzen omdat ik em net daarvoor alleen had gelaten omdat ik met m'n andere paard was gaan rijden. Ik had met iemand (van en via dit forum ) afgesproken een ritje te maken. We kwamen erachter dat we maar zo'n 2km van elkaar af woonden. Op die manier zijn we met z'n 2en nog een keer langs m'n paard gekomen dat nog een keer alleen achter bleef op die manier. Ik denk dat dat het misschien is geweest. In combi met iets anders dat z'n darmflora van slag heeft gebracht (geen idee wat dat was, ff dipje in weerstand?). Hij heeft er altijd moeite mee (gehad) alleen te zijn. En dit was iets uitzonderlijks. Wie weet of het dit was... of niet. Ben wel blij dat hij er in 3 dagen weer totaal vanaf was en m'n arts goed gehandeld heeft.
Een goede DA is goud waard...
Hoe gaat het nu met je paard? In de kou? Eet hij genoeg om zich warm te kunnen houden? Is z'n temperatuur goed?

Martina schreef op woensdag 10 februari 2010, 15:47:


Momenteel is hij goed, temperatuur is oké, hij eet goed, speelt weer wat met het veulen, maar is nog niet helemaal de oude. We houden 'm nog steeds extra in de gaten. Ik heb wel de indruk dat hij weer wat aanhankelijker geworden is, net of hij begrijpt dat we hem wilden helpen. Tegen dat hij bejaard is ga ik nog een echt knuffelpaard krijgen, wie had dat ooit gedacht van mijn chagerijnige knol.