henny wittenaar schreef op dinsdag, 2 maart 2004, 18:20:
> me dat er heermoes paardestaart bij staat. Deze plant staat in
> de meeste lijstjes wat kruiden voor paarden betreft als zeer
> giftig te boek.
Hoi,
Nou dan zal ik even een stukje uit mijn boek "giftige plantengids" gaan schrijven hier. Ik had het nl. vorig jaar in het hooi zitten en volgens de
DA kon ik het maar beter weggooien, want giftig.
En ja in dit boek staat ook:
Vergiftigingen kunnen al optreden als de dieren (herkauwers en paarden) hooi eten dat voor 5% paardenstaarten bevat. Ziekte verschijnselen treden na enkele dagen of weken op.
Als het gras warm wordt ingekuild, worden paardenstaarten ongevaarlijk.
De giftigheid wordt als volgt aangegeven in het boek:
Bij paarden zijn de verschijnselen vergelijkbaar met die welke veroorzaakt worden door vit. B1-gebrek: schrikachtigheid, prikkelbaarheid, onzekere gang, verminderde reflexen, neervallen, snelle doch zwakke pols, algemene verlamming en de dood.
Vergiftigde paarden vermageren snel zonder de eetlust te verliezen.
Over herkauwers wordt zowel ongevoeligheid als vergiftiging gemeld. Sterke teruggang van de melkproductie en eetlust, naar bitter smakende en waterige melk, buikloop, bloederige urine, gewichtsverlies en de dood.
Dan staat er nog een heel stuk, maar ook dat de giftigheid afhankelijk is van weersomstandigheden. Bij vorst is er nauwelijks giftigheid (plant wordt dan alkaloide-vrij).
Er staat nog wel een interesssant stukje over gebruik in:
wegens hun taaie harde opperhuid worden paardenstaarten soms gebruikt voor het schuren van pannen en het polijsten van fijne houtsoorten.
In de KRUIDENgeneeskunde staat heermoes bekend als een uitstekend uit- en inwendig bloedstelpend middel bij aambeien, neusbloedingen, te intense menstruatie en zwerende spatadderen.
Tot zover Heermoes.
Groeten,
Ingrid
Warboel
