> Mijn stelling is:
> Waarachtige PN (of NH, Natural Horsemanship) is dat je als uitgangspunt
> hebt dat je je paard dingen wilt leren door positief te belonen. Daarom
> horen de methodes van
Parelli, en ook die van Monty Roberts, niet geheel
> tot waarachtige NH.
>
> Nou, schiet d'r maar op, alsjeblieft! Of ondersteun 't!
Ik vind dit wel heel kort door de bocht.
Hoe typeer je de friendly game van
parelli dan. Daarnaast is het geven van gevoel van bescherming en zekerheid door over te komen als iemand met focus en die leiding neemt voor veel paarden niet juist heel bevrijdend en belonend. Als je
parelli enkel ziet als het prikken en druk ken je het programma niet erg goed of heb je het verkeerd begrepen. De vele uren en uren lesstof met name in de behaviour cursus leren je hoe naar een paard te kijken, signalen te herkennen en hoe hier naar te handelen en dat kan per paard een compleet andere reactie zijn. In dat opzicht is het het meest uitgebreide NH programma dat er bestaat het gaat zoveel verder daar waar andere lesmethodes ophouden. Dat paarden afstompen omdat men geen variatie in hun oefening inbouwen komt voor en daar wordt ook constant voor gewaarschuwd maar aan het
parelli programma ligt dat niet.
Ik persoonlijk vind ook clickeren vaak juist mentale druk opbouwen. Gefrustreerde paarden die van alles uit de kast halen. Oh baas bedoel je dit, of nee mischien dit, ook niet, dit mischien dan. Ik noem het het bordercollie syndroom. Indertijd bij de cursus van Conrad vertelde hij ons dat bij het clicker principe het compleet onbelangrijk is wat de aard van het dier is en de achtergrond van het probleem. Het systeem blijft hetzelfde. Daarom zou ik juist
clickertraining niet willen omschrijven als natural horsemanship wat het gaat helemaal niet in op de psychology van het paard in bijzonder.
Monty Roberts kan ik me beter niet over uit laten, de man persoonlijk staat me niet aan de keren dat ik hem live/dvd/boek gezien of gelezen hebt. Daarom is mijn visie mischien wat te gekleurd. De join up methode en buckstopper vindt ik in ieder geval allerminst paardvriendelijk.
Een kleine kanttekening over Hempfling (ondanks dat ik het wel een goed interview vind)
Waarom rijd meneer zelf nog wel altijd met stang en grote sporen beetje dubbel of niet.
Daarnaast heeft hij het over mentaal breken maar zijn methode: een hengst uit het wild isoleren van de kudde in een indoor picador iedere dag een join up mee uitvoeren tot het paard zich overgeeft en dan hiermee gaan pronken. Tja, wat moet je daar dan weer van denken?
Wie heeft de wijsheid in pacht, ik in ieder geval niet, maar van alle methodes die ik bestudeerd heb kom ik altijd weer terug bij die man met die grote snor.