mooi stuk dat inderdaad tot nadenken zet.
ik werk nu met mijn paard aan de hand en sinds kort ook met de lange teugel. Dit laatste is nog niet helemaal een succes te noemen. Maar het begin is er. Maar aan de hand merk ik (zonder bit uiteraard) op hoe kleine hulpen hij reageerd. Hand iets lager, iets hoger. lichaam iets meer of minder gedraaid enz.
Ongeveer 6 weken geleden was hij zo stijf als een plank. En dat is niet overdreven. Hij maakte veel te korte passen, niet soepel maar houterig, en viel aan 1 zijde letterlijk om als ik hem wat buiging vroeg.
Nu met het trainen aan de hand, zonder bit of andere dingen loopt hij netjes ingebogen, met zijn neusje omlaag, achterbenen ondertredend in een cirkel.
Ik was even de weg kwijt kwa
bitloos maar ben zo overtuigd dat mijn paard nog veel soepeler kan worden, zichzelf nog meer kan dragen en uiteindelijk ook mij, zonder die ijzerwinkel in zijn mond.
En die lange lijnen...dat komt ook wel. Leuk om te doen maar hij snapt het gewoon niet helemaal. Komt wel heb ik geleerd...beetje meer geduld hebben