Dit forum is zo bizar als het interessant is. En eigenlijk vraag ik me soms af of ik op bokt niet een realistischer antwoord op mijn vragen zou krijgen.

Maar goed, iedereen hier zoekt de antwoorden toch meer in de richting van respect naar het paard dus vraag ik het toch liever hier. Met de angst dat het verzand in een nudistische psychose of een gezamelijke angststoornis voor het woord bit.

Mijn vraag heeft te maken met natuurlijke scheefheid, rijden betekend je paard helpen bij het hervinden van het evenwicht onder de ruiter.Het volgende kwam ik tegen op een site en verwoord mijn zoektocht het beste.

*Deze scheefheid hoeft onder natuurlijke omstandigheden geen probleem te zijn voor een paard en de scheefheid is geen probleem als mens en paard gescheiden wegen gaan. Maar als we op het paard gaan rijden kunnen er allerlei problemen ontstaan, omdat het paard tijdens het rijden met tientallen kilo's extra belast wordt. *

Vervolgens komt er een opsomming wat je paard gaat mankeren als je met een niet-recht gericht paard blijft doorrijden.

Mijn zoektocht op het dressuurmatige vlak heeft hier dus mee te maken. Sterker nog voor mij is paardrijden in eerste instantie deze verantwoordelijkheid naar mijn paarden toe. Een leven lang werken aan de basis dus. Naast samen plezier hebben vind ik dit dus mijn verantwoordelijkheid tijdens het rijden.

De vraag is nu, wie herkent dit en wie kan mij daarmee verder helpen?

Marianne gaf een paar dagen geleden aan Z dressuur oefeningen te rijden met een halster, waarbij mijn eerste gedachte dus is "hey het kan dus wel".

Zelf rijd ik western en ik kan eigenlijk bijna geen trainer vinden die me verder kan helpen bij het correct rechtrichten. Laat staan dat in combinatie te doen met een stuk natuurlijk inzicht en respect. Okee we kennen binnen het western het rijden met bosal wat dus een bitloze optoming is, echter ik merk dat ik daarmee tekort schiet bij paarden die moeite hebben in evenwicht te lopen.

Hoe doen de touwhalster ruiters dit vraag ik me af, als je merkt dat je paard over de schouder of op de schouder gaat, of zijn rug wegdrukt enz?

Tycho schreef op zaterdag, 5 februari 2005, 17:13:


mentale problemen rond nudistische psychoses ?
Natuurlijke scheefheid van een paard kan je een beetje vergelijken
met ons links-of rechtshandig zijn
elk paard springt bv uitzichzelf liefst of links of rechts aan in galop
daardoor zal de bespiering ook anders zijn links tov rechts
Het rechtkrijgen van je paard zal je dan ook vooral gymnastisch moeten oplossen, eerst op de grond, dan erbovenop
In een roundpen bv de mindere galop in vrijheid oefenen of de draf idem
Of je nu met trens, stang, halster of bosal rijdt maakt weinig uit,
als je wagen niet uitgekalibreerd is gaat ie scheef op de weg
dan kan je wel aan je stuur trekken om hem recht te houden
maar zolang je wagen niet rechtgespoord is, blijft het vechten.

Was dit serieus genoeg ?
en nu de andere oplossing : niet alle mannen zijn rechts én links gelijk
misschien ligt het daaraan,
groetjes,
Peter

Peter Donck schreef op zaterdag, 5 februari 2005, 18:07:


Kun je oplossen door een kilt te dragen, Peter

Groetjes, Egon

Peter Donck schreef op zaterdag, 5 februari 2005, 18:07:


Als het ten koste gaat van de mentale toestand van een paard dan Ja


Dat vraag ik me dus af, als ik lees dat halster ruiters hun paarden nog niet uit een graspol kunnen trekken met een flinterdun koortje over een neus, wat blijft er van dressuurmatig rijden over?
Een mexicaanse neusriem is een onnodig martelwerktuig daar ben ik het mee eens. Maar waar ligt het verschil met dat dunne koortje over een neusbrug?


Daarmee herhaal je het belang van een juiste training, maar geef mij nu eens een naam van een goede garage waar werkelijk kennis is van uitlijnen.


Serieus genoeg om tot de conclusie te komen dat 'Natuurlijk' de lading van het forum dekt, echter de horsemanship is ver te zoeken.

e m kraak schreef op zaterdag, 5 februari 2005, 18:36:


of een loodje bij te hangen ....
(Egon, je kijkt teveel TV, of je bent een whisky-drinker !)
Peter

Tycho schreef op zaterdag, 5 februari 2005, 18:47:


ik denk dat jij eerst zonder handen moet leren rijden,
en dit is niet kwaad bedoeld,
maar een paard krijg je ook met je bekken uit een graspol !
uiteindelijk draait het bij "natuurlijk" om jij en je paard
en niet om allerhande attributen waar je mechanisch "iets" mee wil veroorzaken
de teugel is een verbinding tussen ruiterkop en paardenhoofd
de ADSL-lijn zeg maar,
aan jou om te chatten...
zonder te kabel door de muur te trekken !
Peter

Peter Donck schreef op zaterdag, 5 februari 2005, 18:57:


Nu zeg je eigenlijk al meer waar ik dus heen wil. Inderdaad krijg je een paard niet uit een graspol getrokken als je geen dressuurmatige afspraken hebt.
In mijn ogen werkt het bit eruit dus niet, als je daarmee je ADSL lijn vervangt met een veel te trage kabelverbinding.

Een jong paard loopt vaak verbazend snel in evenwicht mbv snaketrail oefeningen. Direct en indirekt sturen, controle over voor en achterhand.
Een paard wat langdurig scheef gereden is is echter veel moeilijker recht te richten en daar wil ik eigenlijk wat verder in. Mijn vraag blijft dan, hoe lost je dat op met een kabelverbinding die wegvalt .

Ik blijf dus bit gebruiken omdat ik daarmee veel subtieler kan comuniseren.
Wat dat betreft ben ik juist niet zo bang voor mijn eigen handen, omdat ik ADSL verbinding heb.
Nogmaals ik rijd western en als mijn paarden in evenwicht lopen stuur ik ze rond met neckreining.

Tycho schreef op zaterdag, 5 februari 2005, 17:13:


Uhm, je bedoelt dus dat het paard de scheefheid die ontstaat door de ruiter recht moet zien te breien?


Nou heb ik niets op met dressuur.
Maar ik zie wel dat scheefrijden haast niet gaat zonder zadel.
Daar is het de ruiter die de balance om recht vooruit te komen moet vinden op de paard zijn rug.


De vraag is, waarom rijdt/loopt het paard niet in evenwicht?
Ben jij scheef?


Over de schouder of op de schouder? :?
Hier heb je het weer over dressuur en zijn uiterlijkheden?

Ik kan je alleen maar vertellen wat ik doe als ik merk dat we samen een krab worden........... kijken of zijn zadel te los ligt, of ik verkrampt zit,of het paard hoefproblemen(kan ook zo klein als een steentje zijn) heeft of dat er iets anders is dat spanning oproept.....bij mij of bij het paard.

Maar in eerste instantie zal ik het bij mijzelf zoeken.
Gelukkig rijdt ik niet zoveel met een zadel en ben ik gedwongen de natuurlijke balans tussen en het paard en mezelf te vinden......ik pas mij aan naar het paard, niet andersom.

Joke.

Het zal wel niet zijn wat jij bedoelt..............maar ik ben dan ook een leek op jouw terrein. :)

jo schreef op zaterdag, 5 februari 2005, 21:55:


Ik bedoel dat ik een paard wil helpen bij het hervinden van een evenwicht dat verstoord is doordat ik erop ben gaan zitten. Van nature is een paard al scheef, op het moment dat ik erop ga zitten is de kans groot dat het paard zich nog schever gaat zetten.


Een onafhankelijke zit is een heel belangrijk begin om je paard niet te hinderen. Daarna komt de volgende stap en dat is voelen hoe het paard zich beweegt en hem helpen beter te gaan bewegen. En ook ik heb niks op met dressuur in de zin van kunstjes vertonen op wedstrijden. Wel in de zin van hoe beweegt mijn paard en hoe houd ik hem heel en als het ff kan hoe maakt ik hem leniger sterker en fitter.


Als ik niet uitkijk is de kans groot dat ik mee ga zitten in de scheefheid die mijn paard aanbied. En daar is werkelijk geen paard mee geholpen.


Zo kun je het uitleggen maar wat ik bedoel is, als mijn paard het zichzelf gemakkelijk maakt door zijn gewicht te verdelen over zijn sterke benen zal hij daar uiteindelijk schade van oplopen. Een rechts gebogen paard zal met het linkervoorbeen meer gewicht dragen dan met het rechtervoorbeen.


Prima uitgangspunt, echter, ken je de paarden die uit angst om te vallen, heel hard plat door de bocht rennen? Paarden die hun neus intrekken en hun rug wegdrukken zodat jij er amper op kunt blijven zitten? Daar begint dressuur rijden, al was het maar uit liefde voor je paard. Ik zoek dus geen mooi plaatje of een frame maar probeer samen met een paard een prettig evenwicht te vinden. Ik haal veel info uit de klassieke dressuur terwijl ik geen aanleuning wil (western), ik wil een paard dat zichzelf draagt, aan een losse teugel. Maar dat lukt je zelden door gewoon een teugel zomaar los te gooien.


Hahaha ik ben zelf zo enorm leek wat dat betreft en mijn terrein is op het moment meer de weg van wei naar mesthoop

Mvg Joost

Er is een speciale naam voor, maar ik bedoel een fisiotherapeut op paarden gespecialiseerd.
Zo iemand is toch ook wel in NL og BE te vinden?

Het zal niet goedkoop zijn.

jo schreef op zaterdag, 5 februari 2005, 22:41:


Auw ,als mijn mailings het gevolg hebben dat mensen achter hun paard gaan staan en zien dat hun paard de neiging heeft een achterbeen meer onder de massa te plaatsen en dus NATUURLIJK SCHEEF is, om vervolgens een fysiotherapeut of kraker de boel recht te laten zetten dan post ik dit soort vragen nooit meer!

Natuurlijk scheef moet je vergelijken met links of rechtshandigheid, niet met een afwijking. Het kan bij verkeerde beslasting wel leiden tot lichamelijke problemen. Maar aub ga geen wervels terug meppen als die door verkeerd spiergebruik scheef lijken te zitten.

Fysio heb ik wel gebruikt bij een peesklap en ik ben zeker niet tegen fysiotherapie. Wel tegen een quick fix om vervolgens je paard weer op dezelfde manier in de vernieling te rijden.

Tycho schreef op zaterdag, 5 februari 2005, 18:47:


Volgens mij had je zelf al een adres gevonden:

hko.htm">hoefkatrol.com" target=_blank>www.hko.htm">hoefkatrol.com (Antoine de Bodt)

maar voor jou wellicht wat dichter bij huis, één van zijn studenten:

www.paardenbegrijpen.nl

Groet, Marianne

Marianne schreef op zaterdag, 5 februari 2005, 23:48:


Dank je Marianne ! Ik heb al een dag zitten kijken bij lessen van Antoine.
Wil dit graag toepassen bij westerngereden paarden.

Hoe is het nu met Pauli is er al nieuws vanuit duitsland?

Tycho schreef op zondag, 6 februari 2005, 0:09:


Dat moet mogelijk zijn ( toepassen bij Western), tenslotte heb je voor 'rechtrichten' geen bit nodig. Wel je teugels en zit, want ik heb ooit uit een mailgesprek met Pien wel begrepen dat de principes uit Western en dressuur elkaar helemaal niet zoveel ontlopen.

Ik denk dat Antoine zich voornamelijk op 'traditioneel' rijdende personen richt - Marijke de Jong (Paardenbegrijpen) heeft, als freestyle-instructor ook ervaring op ander gebied en zal daardoor met jouw vragen wellicht beter kunnen helpen.

Ik ga zo meteen naar Duitsland, eindelijk na een week mijn paard weer eens zien!

Marianne

Tycho schreef :

Hoi Joost, ik kan je gedachtengang goed volgen.
Ik rij ook western op een NH manier en ben er beroepsmatig dagelijks mee bezig.

Aangezien ik veel rugklachten had die tijdens het rijden verergerden, en een paar "scheve" paarden heb door uiteenlopende oorzaken ben ik op zoek gegaan naar een stuk 'verdieping' in rijden.

Wat je vaak ziet binnen de westernwereld is dat men grijpt naar een zwaarder bit voor dit soort 'gevallen' en daar wilde ik niet in meegaan.
Westernruiters zijn al gauw geneigd een probleem aan te pakken via de mond van het paard, maar het kan ook anders:

Ik wist dat rechtrichten niet zit in het hoofd maar oa in de rug van paard en ruiter. Ik wist ook dat ik dat niet zelf kon zonder begeleiding omdat je vanaf de grond nou eenmaal meer ziet dan zelf in het zadel.
Zo ben ik uitgekomen bij de Alexandertechniek en ik ben er verschrikkelijk blij mee.
Ik heb er al eens een stuk over geschreven op PN : bericht #20779#
#20783# en #20798#

Vanochtend stond ik toevallig te kijken naar de paarden en het viel mij op hoe goed mijn 14 jarige Quarter Holly is gaan lopen.
Toen ze bij ons kwam had ze zware beentrauma's en liep ze met haar achterbenen zeer onregelmatig.Ook leunde ze met haar totale gewicht op de voorhand, had een enorme hertehals en gebruikte ze haar achterhand niet. Ze zette haar achterbenen veel te ver onder zich in (want dat had ze zo geleerd) maar strekte niet naar achteren.

Ehhhh, dit was ooit een reining wedstrijdpaard he....kun je nagaan.
Zo scheef als de neten en alleen recht te richten door desbetreffende teugel korter te houden en je been naar achteren te leggen.
Symptoombestrijding dus weer, niemand heeft ooit de moeite genomen te onderzoeken waar dit probleem vandaan kwam !

Net behulp van de Alexandertechniek (en massage, en energetische behandelingen van J a c k) is zij bijna normaal gaan lopen. In plaats van onregelmatige stappen met af en toe een regelmatige stap ertussen is zij regelmatig gaan lopen met af en toe nog een onregelmatige pas ertussen.
Ook staat zij nu op 4 benen ipv wisselend op 3. Ze strekt haar achterhand uit. En dit alles binnen een tijdsbestek van enkele maanden.

We zijn er nog lang niet, ze is nu ook hoogdrachtig, dus we kunnen nu even niet trainen zoals dat zou moeten.

Overigens rijd weer urenlang zonder een greintje pijn in mijn rug (als ik nu rugpijn heb komt dat van iets anders dan het rijden).

Zaken als: over de schouder weglopen , rug wegdrukken, ed komen uitgebreid aan bod in de Alexandertechniek. Maar nu eens niet door aan die paardenmond te gaan hangen maar door het doelmatig leren gebruiken van de rug van het paard en de ruiter.
Daar waar jij als ruiter in staat bent te ontspannen (bijv. nek, rug, bekken) ontspant het paard ook. Als je zelf rijdt met gespannen schouders kun je door aan de mond van je paard te rommelen geen ontspanning in de schouders van het paard krijgen.

Opmerkelijk mooi, deze techniek, ook al heeft het meer met klassieke dressuur te maken dan met westernrijden. Er wordt veel gebruik gemaakt van focus, visualisatie, kijken en invoelen naar/van je paard.
Je gebruikt alle NH technieken dus geen zweep, sporen.
Paardvriendelijk, je gebruikt de signalen die het paard afgeeft om te zien of je goed bezig bent.....

Enne..... ik doe dit alles aan de lange teugel, *zonder bit* .
Ook al is dit niet typisch Alexandertecniek, mijn instructrice staat er helemaal open voor.

Kijk hier maar eens naar : http://www.newrider.com/Features/Joni_Bentley/
Google ook maar eens op Alexandertechniek bij paarden.

Verder wil ik opmerken dat het kraken van een paard door een osteopaat heel veel goeds kan doen, maar je moet er natuurlijk daarna niet opklimmen en doorgaan zoals je gewend was. Scheefheid van een paard kan ook liggen aan de scheefheid van de ruiter en zijn manier van rijden.Het is een cominatie van een aantal methoden die het zo werkbaar maken. Voor mij is dat NH, western, Natuurlijk Bekappen,. Alexandertechniek, en een beetje Parelli.

Daarbij moet je dus zeker het hele hoefgebeuren bij optellen.
De hoeven zijn de basis van het paard. Als hij al verkeerd op zijn hoeven staan uit zich dat natuurlijk ook in gewrik ergens aan de bovenkant.

Zeker zoals bij ons het geval is waarbij een paar van de paarden ook door mijn (onervaren) lessers worden bereden met alle scheefheid van dien zie ik hoe weldadig het voor de paarden is als de osteopaat met ze aan de gang is geweest.
Niet iedere onervaren ruiter is in staat een onafhankelijke zit te hebben (voorwaarde nummer 1) en zowel zichzelf als het paard los te rijden....

Ik hoop dat je aan dit uitgebreide verhaal iets hebt. Groet, Pien