Evelyn Steenvoorden schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 22:35:


Ik heb wel eens gehoord dat wanneer paarden in hun (veulen)tijd tevaak brokjes krijgen dat er dan iets in de darmen beschadigt/niet goed ontwikkelt waardoor ze dan later niet goed meer voedel kunnen opnemen.


Hmmm, misschien zit er dus wel een waarheid in die theorie...

Maar normaal vind ik het zeker niet! Mijn paarden zijn ook niet bepaald het soort paarden die van het zien van gras al dik worden maar ze zijn wel in staat om voldoende voeding op te nemen.

Groeten,
Frans

Evelyn Steenvoorden schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 22:35:


Misschien wormen of parasieten????

Marianne

cornelie schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 21:55:


Brokken zijn ontstaan uit gemakzucht - net zoals we heden ten dage ff makkelijk bij de AH of Super een kant-en-klaar maaltje kopen.

Het advies lijkt misschien tegenstrijdig, maar is het niet:

1. Bij hoefbevangenheid alléén hooi geven en dan...

2. voor de TOEKOMST op zoek gaan naar GOED voer, als je persé brok wilt voeren. En met goed voer bedoel ik dan een merk zoals Fyto Horse of Hippolyt ( maar dat is niet overal te krijgen) die kunnen 'inspelen' op het probleem dat je paard blijkbaar heeft.

Groet, M.

cornelie schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 21:30:


Nou dat is een mooie misvatting maar daar heeft Frans al het juiste overgezegd!


Wat dacht je van ERVARING!!!

Ja ik weet niet op welk niveau jij dressuurt maar dit is de meest grote kul! Een B-paard doet niets meer dan dat hij normaal al doet: stappen, drafje, galopje... en dat in een proef van een paar minuten!
Als jij bezig bent een B-paard op te leiden als Z-paard, dan ben je goed fout bezig! Tussen B en Z behoort een aantal jaren te zitten om overbelasting te voorkomen! En.. als je iets van training afweet: nooit meer dan een half uur serieus trainen, zelfs in de B.

Als mijn paard mager wordt en> de trainingen niet goed aankan, geef ik extra energie. Voor mij> is dit dus niet overvoeren terwijl het dat voor een ander wel> is. Dus tja, wat is goed en wat is fout.

Hoe train je dan in hemelsnaam?
Begint jouw kwartje nog niet te vallen???

Met groet, M.

cornelie schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 21:40:

Hoi Cornelie,
Ik ben het geheel met deze stelling van je eens.
Ik heb een probleem met alleen hooi voeren. De weilanden van tegenwoordig, althans het gras wat er afkomt is naar mijn mening bij lange na niet toereikend om het paard in die conditie te houden als waar het vroeger in de natuur wel mee uit de voeten kon.Het gras van vroeger is qua samenstelling en voedingswaarde absoluut niet meer te vergelijken met het gras van tegenwoordig. Zelfs natuurgras is te eenzijdig. Het natuurpaard wist exact wat het nodig had en vulde zijn dagelijks rantsoen van grassen aan met div. kruiden, bessen, noten, zaden, twijgen en bladeren van div.struiken en bomen. Het gras en hooi wat wij te bieden hebben is veel te eenzijdig, enerzijds door overbemesting en "onkruidbestrijding"???anderzijds door de zure regen want ook dat heeft een enorme inpact. Deze natuurpaarden wisten instinctief wat goed voor ze was, ook de nomaden en zigeuners van oudsher wisten donders goed wat hun dieren nodig hadden. Wist je trouwens dat de vroegere nomaden al luzerne aan hun paarden gaven omdat het de paarden meer snelheid gaf en het de nieren reinigt. Overigens luzerne groeide vroeger ook gewoon in grote hoeveelheden langs de wegen. De paarden kregen op natuurlijke manier hun vitaminen, mineralen binnen en bijv. ook olien. Nu worden ze gehouden op vaak kleine stukjes land,veel op stal en geregeld belast door een ruiter.
Ik vind het heel mooi voor Frans dat zijn paarden het perfect op alleen kuilvoer doen, maar dat wil nog niet zeggen dat alle paarden dat kunnen. Het is net als bij mensen. De een doet het prima op brood en de ander heeft er van alles bij nodig om in condite te blijven. De een kan prima 5 gebakjes per dag aan en blijft nog mager terwijl de ander bij 1 al in het overgewicht schiet. Het heeft heel veel te maken met je stofwisseling, de omstandigheden en bij paarden het rastype.
Voorbeeld 1 : Fjorden staan bekend om hun soberheid. Een paar jaar geleden kreeg het fjordenstamboek het verzoek van staatsbosbeheer om op de Hoge veluwe een zomerseizoen lang fjorden te plaatsen voor een begrazingsproject. Na een maand of vier inmiddels nazomer stonden de fjorden nog tot kniehoog in het schrale gras maar inmiddels broodmager. Pas toen ze bijgevoerd werden kwamen ze weer aan.

Voorbeeld 2 : Op IJsland staat 's winters nauwelijks gras. De vrijlopende ijslanders moeten zich behelpen met riet. Nu wil het geval dat het afval van de visvangst door de bewoners wat ze gewoon ergens neerkiepen met graagte wordt opgegeten door de Ijslandpony's
Toch typisch want een paard is toch een planteneter? Of zouden ze instinctief weten dat er in die vis nog goeie stoffen zitten zoals div. omega 3 en omega 6 vetzuren. ( zit ook in zonnebloemolie )

Voorbeeld 3 : Mijn Fjordenruin heeft een paar jaar geleden een droes infectie opgelopen en heeft nadien nog een poosje gesnotterd. Dat snotteren is uiteindelijk in hele kleine mate chronisch geworden. Hij leek er verder geen last meer van te hebben en ik ben hem weer mee gaan nemen op buitenritten. Als we bij de trailer terug kwamen zetten we altijd een stukje voor ze af zodat ze nog even mochten grazen en ondertussen gingen wij aan de cappucino. Elke keer weer begon hij na korte tijd bij dennenbomen de wortel bloot te graven en begon dan de schil van de wortels af te knagen. Soms zat hij wel zo'n 25 cm diep te spitten. Hij wist instinctief dat hij dat in die tijd nodig had, later is hij er ook vanzelf weer mee gestopt.

Nu de paarden van ons afhankelijk zijn geworden zijn wij ook voor hun welzijn verantwoordelijk, en het is best wel moeilijk om uit te puzzelen wat ze werkelijk nodig hebben, want elk paard is verschillend. Helaas is het wel zo dat veel paarden en trouwens ook andere huisdieren tegenwoordig overvoerd worden. Daarom kijk met je oog, en voel of je paard lekker loopt, plezier heeft, goed in zijn vel zit. Allemaal heel belangrijke dingen.
Jij bent degene die hem het beste kent en als je ziet dat hij het niet alleen trekt op hooi, zou ik niet weten waarom je hem wat extra's zou moeten onthouden. Pluis alleen goed uit wat je voert, gelukkig is er op internet zat leesvoer over. Vooral in Amerika zijn vaak al div. officiele onderzoeken geweest naar voedingsmiddelen.
Succes Henny

henny wittenaar schreef op zaterdag, 6 maart 2004, 0:21:


Maar Henny, onder de gegeven omstandigheden kun je het er toch niet mee eens zijn? Het paard is nota bene bevangen!!


Okay, dan mijn voorbeeld: vrienden van mij hebben zo'n 20 IJslanders zomer en winter, dag en nacht op een terrein van zo'n 20 hectare lopen. Worden nooit bijgevoerd. Ze zijn supergezond....krijgen gezonde veulens, niks aan de hand.

Helemaal met je eens - je kent ongetwijfeld het spreekwoord: het oog van de meester maakt het paard vet!

In jouw rijtje ontbreekt echter ook 'kritisch' zijn, met name over onze eigen 'verzorgdrang'- voedingssupplementen en god mag weten wat zijn de laatste paar jaar opeens een trend..

Als je paard normale arbeid verricht, dan mag er best wat brok bij om een aantal voedingsstoffen te 'garanderen' maar jullie moeten niet je paard gaan voeren alsof-ie een top-sport paard is. De enige die daar vooral errug gezond van wordt is de voerfabrikant!

Groet, Marianne

Hoi Marianne'

Dat laatste ben ik ook geheel met je eens.
Groetjes Henny

Marianne schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 20:39:

Hoi allemaal,
Toch wil ik even mijn ervaring kwijt hier. Isabella krijgt nauwelijks brok (handje) en dan nog eentje met weinig eiwitten e.d. Alleen als ze moet werken krijgt ze een schepje meer.
Ze krijgt wel iedere! dag een halve winterwortel en een sneetje oud brood.
Maar daarnaast alleen maar hooi (en stro).

Toch was ze in 2002 om de haveklap bevangen. Oorzaak ... nooit gevonden. Ik heb wel eens gedacht: is ze wel bevangen? Kan het niet wat anders zijn. Sinds het lezen van de site van Frans is bij mij ook de gedachte gekomen dat de witte lijn (die bij haar wel was verbreed ivm eerdere bevangenheid door cortisone-injectie) werd uitgerekt omdat ze met veel te lange hoefwand liep (mijn hoefsmid bekapte alleen zool en straal en liet de wand zitten, want ze "moest" onbeslagen over de weg lopen).
Dat zou kunnen; het schijnt dezelfde verschijnselen te geven.

Maar van het gras kon het niet komen, tenzij dat fructose verhaal helemaal klopt. Maar dan nog; ze stond om mm-hoog gras. Zelfs met zeer hoge fructose in die paar mm, maak je mij niet wijs dat ze bevangen kon raken als ze maar een uurtje of een ding op dat stukje stond te knabbelen (want veel kon ze er niet afkrijgen).

Dus wat dit is geweest; niemand heeft me dat ooit kunnen vertellen.

Wie zegt dat het nu bij Pride dus enkele en alleen aan het voer ligt?

Groeten,
Ingrid

cornelie schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 21:17:
Hahaha zo eentje heb ik er ook.
Ik doe echt eeuwen met een liksteen. Heel af en toe gaat er denk ik wel eens die tong overheen, maar echt zelden. Ik doe wel een jaar met die steen en dan nog is hij niet op, maar gewoon te vies om nog te laten liggen.

En dat terwijl de shetten van de buren met z'n tweeen zo'n steen (grote witte) in 3 weken geheel op hebben.

groeten,
Ingrid

Frans Veldman schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 21:37:
Helemaal waar (of het echt 30 km is weten we natuurlijk niet haha).

Maar deze paarden beschikken ook over meer grond en diverse "kruiden" en andere eetbare dingen.
Onze paarden staan over het algemeen op een voor paarden te eenzijdige weide.

Wij hebben een stukje grond van de gemeente (on-officieel) in gebruik waar al jaren niets aan gedaan wordt. Hier staan flink wat kruiden in. Het valt mij op dat Isabella de ene keer liever dit eet en het andere moment dit weer niet aanraakt, maar liever dat heeft.
Ze kunnen dus zelf kennelijk bepalen wat ze nodig hebben. Maar dan moet het er wel zijn. En dat is meestal niet zo bij onze paarden.

Dus zullen we ze deze kruiden en mineralen ed toch op een andere manier moeten geven.

Groeten,
Ingrid

Frans Veldman schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 22:03:
Hoi,
Nou ik vind het van Isabella altijd toch weer een hele prestatie als ze een uurtje met die "zware" kar rondhobbelt. Dan krijgt ze toch een schepje brok extra.
En wat ik altijd doe is haar bedanken voor de fijne rit.

Misschien overdreven, maar ze doet het toch maar voor je.
En of je nu alleen, met z'n tweeen of drieen op die kar zit, door het bos heen "ploegt" of over de straat rijdt, ze trekt altijd door.

Misschien niet echt een prestatie vergeleken bij die pony's die wedstrijden lopen, maar die zijn ook veel meer getraind en voor hen is dat ook geen prestatie meer. Als je bedenkt dat mijn pony merendeels op wei staat te staan dan dat ze werkt, dan vind ik zelf dat uurtje wel een hele prestatie.

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 23:27:


Hoi, misschien beetje late reactie. Ik denk niet dat het dat is want hij krijgt 4 x per jaar een wormenkuur.Maar bedankt voor je tip.
Groetjes Evelyn