e m kraak schreef op zaterdag 16 april 2011, 13:44:


Je vergeet één ding. Soms kunnen bepaalde dingen gemakkelijk, is er geen vuiltje aan de lucht en gaat alles goed. Maar.... soms komt er een onverwachte donderbui (die je in geen velden of wegen aan het zien (kunnen) komen) en dan veranderen er soms dingen van de één op de andere seconde. Niet alles is in te calculeren hoe goed je ook kan rekenen (om de daarna arm te tellen )
Soms moet je ook niet alles in willen calculeren omdat je dan niets meer kunt of durft.

Maar goed, dit alles even "los" waar het om gaat.... want dat op zich al rot genoeg. Met name voor het diertje (met z'n maatje) waar het om gaat!

Wil schreef op zaterdag 16 april 2011, 13:58:


Klopt.


Klopt ook, is geniet het voorrecht dat ik heb kunnen aanpassen. Daarmee is er ruimte voor nog een HB-er.


Klopt ook, maar alles is te leren. Heb ik vorige jaar alhier mogen ervaren. Tjonge, wat kan ik me hier op het forum thuis voelen (ondanks sommige hectiek/chaos )


Dat tehuis heb ik aangeboden, alleen de reis er naar toe is nog niet zeker. Daarnaast.... ook het praktische nog niet.


Jeps, willen..... en kunnen.... (er de moed en energie voor hebben)
Ben inmiddels dolgelukkig met Nancy, hoe ze is, loopt en doet. Dit terwijl ik vorig jaar ook momenten heb gehad dat ik het echt niet meer zag zitten.

Spirithorses schreef op zaterdag 16 april 2011, 8:55:

Snap het helemaal, nu ik op deze site zit en wat meer met de paarden bezig ben zie ik het helaas ook meer of het valt me ineens op.
Toen ik mijn paardje redde van de slacht 10 weken geleden zijn er ook heel wat boze en gefrustreerde mails heen en weer gegaan gericht aan de eigenaresse, de opvang was gelukkig zo slim deze niet door te sturen. (gelukkig had ik zelf haar mail niet ).
En ik wil zelf ook kinderen maar de reden dat ik het uit heb gesteld een hele tijd is dat ik geen moeder wil worden zonder tijd voor mijn beestjes (daar wordt ik dus niet vrolijk van!)
Barbiepaarden idd ja, en snap je frustratie helemaal!!
Helaas kunnen deze praktijken alleen maar stoppen als mensen zich bewust worden.

Groetjes Aoife

Aafke schreef op zaterdag 16 april 2011, 13:59:


Aafke, met alle respect, maar heb jij de financien wel voor deze pony? Ik meen me te herinneren dat jij laatst eea niet kon voor je ruin omdat de financien het niet toe lieten. Waarom dan nu een derde pony erbij die duidelijk extra zorgen en dus ook kosten met zich mee gaat brengen?

Correct me if I'm wrong, het is niet mijn bedoeling valse beschuldigingen de wereld in te helpen.

Groetjes Karin

Aafke schreef op zaterdag 16 april 2011, 9:24:

Bij ons valt het ook in duigen als we geen werk meer hebben, maar bij wie niet?
Gaat niet om het aanbieden van de pony maar om de termijn die altijd wordt gesteld, 1 maand en dan..... dood!! Dat is waar ik iniedergeval over val.
En als je dan geen geld meer hebt voor je beestje zoek een goed tehuis maar stel geen ultimatum en helemaal niet als er wel geld is voor een ander paard die het wel doet.
Je verkoopt toch ook eerst je huis eer je een ander huis koopt als je geen twee hypotheken kunt betalen??

Sorry dat ik het zeg Aafke, maar als je nu al weet dat je, als zon bui overkomt en geloof me die komt bij IEDEREEN een keer over, dat je dan je dieren weg gaat doen, waarom neem je er dan nog een bij?
Ik doe dat dus niet, omdat ik weet dat ik het dan niet meer zou redden alleen..
Mijn hart is er goed genoeg voor echt waar, maar dit is wel het leven, zo reeel moet je gewoon zijn, vind ik dan.

Karin schreef op zaterdag 16 april 2011, 14:11:


Er zijn idd bepaalde grenzen aan wat ik wel of niet doe. Heeft te maken met wat voor heil ik in bepaalde dingen zie en of ik het het waard vind of niet

Marlies Sanders schreef op zaterdag 16 april 2011, 14:28:


Ik heb niet gezegd dat ik dat 'al weet'. Ik heb me enkel verplaatst gevoelsmatig in de situatie van 'een ander'. Niet meer en niet minder.

Nicole en Nikita Brunenberg schreef op zaterdag 16 april 2011, 10:06:


Je hebt gelijk, had de eerste pagina alleen gelezen mijn excuus!

Helaas spreek je jezelf tegen in de advertentie en vermeld je wel dat als er niemand komt de laatste strohalm wel degelijk inslapen is.

Spirithorses schreef op zaterdag 16 april 2011, 8:55:


Herkenbaar. Zet één advertentie met 'plekje vrij in paddock paradise' en je wordt overspoeld met mailtjes van afgedankte paarden die beslist recht hebben op die plek, maar de eigenaar woont ver weg en zal nooit langskomen. (en zal de eerste twee maanden nog keurig betalen en daarna hoor je niets meer van ze en zit jij met een gaar paard opgescheept dat je niet kunt verkopen/wegbrengen omdat het niet je eigendom is....)

Spirithorses schreef op zaterdag 16 april 2011, 8:55:


Dit herken ik wel zo goed! Mensen bellen en zijn eigenlijk wel trots dat ze hun paard een goede oude dag gunnen door het weg te geven nu het voor gebruik waardeloos is geworden. Men zegt: als ik geen goed tehuis vind gaat het paard naar de slacht, of soms zegt men: we laten het inslapen. Ik zeg dan meteen: dat is uw verantwoordelijkheid, niet de mijne. Ik heb geen paard dat weg moet en ik zorg zelf voor mijn paarden, uw wilt van uw paard af terwijl u het eigenlijk zelf moet houden en verzorgen. Echt waar, ik heb vaak moeite deze boodschap in iemands hoofd te krijgen, mensen willen het gewoon niet snappen. Als ze geen plekje voor hun paard vinden is het de schuld van de boze buitenwereld.