Maria Delavega schreef op maandag 6 juni 2011, 15:37:


knutten en knaasjes hebben een vochtige omgeving nodig voor het overleven van hun larven,
de causses zijn een bijzonder poreus kalkgesteente, waarin neerslag direkt geabsorbeerd wordt en de toplaag dus eigenlijk altijd droog is, en waarop waterplassen zelden lang blijven staan
wind en zon houden de kn &knsjes niet van, de causses zijn een open gebied met lage vegetatie
kn&knsjes sterven vanaf 10°C, de nachten op de causses zijn véél kouder dan de dagen en de winters kunnen er ook redelijk streng zijn, daardoor worden hun overlevingskansen nog kleiner

Sorry die 300 meter kloppen niet.

Hier op 1050 meter met veel wind, vanaf 1 juni tot kan wel eind oktober zijn, heet, wel bossen maar niet veel water, geen knutten.

In mijn nieuwe dorp waar ik zo blij ben met de rivier en de bossen heeft mijn koppie wel snel geleerd dat ze er wel zijn en dat is ongeveer 600 meter hoog.

Dus Peter's theorie klopt wel degelijk.

Ok, thx voor verheldering. Sorry nog een vraag, maar komen die knutten dan voor in de Eifel? Dat houdt me bezig....
Het kan daar behoorlijk koud zijn in de tussenseizoenen, maar de zomer is heel warm en meestal ook vochtig.

Zie hierboven. De knutten komen zeer zeker voor in de Eifel. Zie ze hier zelfs nog meer dan in m'n vorige woonplaats in Belgisch Limburg. Zit hier op 638 tot 650 meter hoogte.

Ok, dat is dan ook de reden niet waarom ze hier soms schuurt en daar niet. Ik ben vervelend, weet het, maar ik vind dit zo interessant en wil graag doorgronden wat het probleem is van exceempaarden waarvan het erfelijk is.
Nu is er maar eentje die schuurt, (degene van wie ik weet dat de mama ook licht schuurt), nochtans zitten er nu ook veel dazen. Zou haar graag helpen zodat ook zij niet meer met het deken hoeft rond te lopen.
Als de knutten ook voorkomen in haar weide toen ze in de Eifel zat (waar ook een drassige, vochtige beek door liep en weinig wind tussen de bomen), ze daar nooit geschuurd heeft, de knutten hier ook voorkomen in onze weide en de weide een dorp verder waar ze ook gestaan hebben (ook bomen en als het regent een beekje in beide weides), dan is er een ander probleem waardoor ze hier thuis wél schuurt.
Misschien een reden kan het gras en m'n hooi zijn. Ik moet misschien de test eens doen om hier enkel Eifelhooi te geven...

Misschien had ik het al eens genoemd, maar het paard van Sieta, de PRE Bandido, schuurt omdat er ooit kunstmest op de weide is gestrooid. Dat effect blijft meen ik 6 jaar merkbaar. Is dat misschien bij jou ook het geval?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Christel Provaas schreef op maandag 6 juni 2011, 20:44:


dan moet je ook weten wat de samenstelling was
N F Cy S P Mg K ????

Inderdaad dat is een zeer goeie tip. Ik heb vier jaar geleden nog eens korrels laten strooien, omdat ik toen van niet beter wist. Het was al een eindje geleden dat de weide bemest was. Voordien is de weide niet zoveel bemest geweest hoorde ik van de vorige huurder.
Nu geen bemesting meer, enkel kalk.

Peter, bedoel je dat ik dan ook moet weten wat de samenstelling was van de korrel? Of de samenstelling van het gras nu?
Ik dacht dat je bedoelde dat ik de analyse moest kennen van gras hier en gras uit haar weide in de Eifel....

Maria Delavega schreef op maandag 6 juni 2011, 21:32:


als je ervan uit wil gaan dat de jeuk kan veroorzaakt zijn door de kunstmest,
dan moet je op zijn minst weten welke kunstmest er gebruikt werd,
kunstmest is nogal eenzijdig en simpel van samenstelling
basis N stikstof met P fosfor en K kalium (potas) en dit in varierende percentages,
maar daar kan ook nog S zwavel, Mg magnesium of bv Cy cyaan bij zitten,
dit laatste vooral in kombi met kalk, wordt nogal graag in het vroege voorjaar gestrooid om zogezegd alle parasieten te vernietigen, je vormt er immers blauwzuur mee haha
dat je daarmee eigenlijk alle bodemleven een nekslag heeft staan ze natuurlijk niet bij stil ....
Maar ook gier (al dan niet geinjekteerd) kan bepaalde overmaat aan bepaalde stoffen geven, bv koper in varkensgier, dus daar moet je ook naar kijken,
en dan pas kan je beginnen nadenken welke chemische reakties kunnen gebeuren
en welke dan nadelig zouden zijn voor je paard(en), niet makkelijk
er wordt nogal snel in gemeenplaatsen vervallen .....

inderdaad uiterst moeilijk, misschien onmogelijk te achterhalen en dan nog rest de vraag of ik er iets kan aan verbeteren...gemeenplaatsen, bedoel je dan denkpatronen?
Was een bemestingskorrel voor paarden, die de vorige huurder nog had liggen (hij is de hovenier van de verhuurder en ik zie hem nog regelmatig). Ik kan het hem wel vragen. Cyanide denk ik niet dat dat erin zat, hij zou me dat wel gezegd hebben. Dat spul komt hier de weide niet op.
Persoonlijk denk ik dat er meer meespeelt, misschien ook die vervuiling zoals jij zegt, dat heeft ook iets met stikstof te maken, ze is heel gevoelig dus wellicht is haar systeem vatbaarder voor vervuiling van allerlei slag. God mag het weten wat daar in de Eifel zo goed is voor ze, maar ik vermoed dat ik dat zuivere klimaat hier niet kan nabootsen...

Maria Delavega schreef op maandag 6 juni 2011, 22:06:


bij mij lukt het anders blijkbaar wel,
hier ook verschillende paarden die eigenlijk te dik zijn
maar schuren doen ze niet, vroeger ook niet, en hopelijk houden ze het zo,
ik mest hier niet meer, behalve zo om de 2 jaar de stalmest erop,
ik koop liever hooi uit frankrijk dan kunstmest uit china of chili ....
voor de rest zullen mijn boerenburen mijn wei wel een verschrikking vinden,
maar ik vind het elk jaar wilder worden, wild man !

Peter Donck schreef :

Behalve het feit dat vee mest op je weide er shabby uitziet, heb jij dan geen problemen met het feit dat de paarden niet eten waar de mest ligt en wormbesmettingen?

Groet, Pien