Marianne Gomes schreef op dinsdag 16 augustus 2011, 16:12:


Je moet nu niet zo emotioneel overreageren.
Jij schrijft dingen vanuit jouw beleving, ik vanuit de mijne en zo geldt dat voor iedereen.
Je kunt zomaar niet concluderen dat niemand geïnteresseerd is jouw belevenissen, ik vind het bijvoorbeeld best leuk om te lezen, maar het heeft misschien meer tijd nodig om duidelijk te krijgen of en wat er uit te halen valt behalve leuke belevenisverhalen. En leuke persoonlijke belevenisverhalen zijn toch ook OK?

Zo heb ik nooit de indruk gehad dat mijn verhalen over de natuurbegrazingen en dan speciaal de Oostvaardersplassen (die in de NL beleving heel gevoelig liggen qua dierenmishandeling e.d. - maar als ik pony was in NL zou ik in de OVP willen wonen en nergens anders!) erg veel enthousiasme opriepen.
Nou dan maar niet. Gemiste kans voor iedereen, want alleen daar kun je zien hoeveel er aan, ook zeer wetenschappelijk gepubliceerde, visies omtrent "paarden natuurlijk" niet klopt.

Die paarden van jullie gaan net zo min weg uit hun vertrouwde buurtje als die van mij. De dispersie patronen is iets dat toevallig wel redelijk betrouwbaar bekend is, ze hebben hun favoriete graasplekken etc.
Dat je iets voert op een bepaalde tijd veroorzaakt gewoon dat ze op die beloning reageren zoals het gemiddelde cluppie hollanders op een free biertje in de kantine na het werk (zie mijn reactie naar Rooie Pietje). Met dat systematisch een handje voeren ga je aan de andere kant ook een verplichting, een afspraak aan. Misschien is het wel veel handiger een verdragend uniek geluid te maken en daar een beloning aan te koppelen zodat je ze op ieder gewenst moment kan roepen in plaats van op een starre afspraaktijd. De associatie ertoe lijkt mij makkelijk te genereren aangezien je die afspraak reeds hebt. Zo maar een gedachte....