> Hoe populair het ooit ook was, inmiddels is afdoende bewezen dat dit soort
praat naar aanleiding van exterieur volslagen nonsens is.
> Het lijkt me sterk dat dit voor paarden ineens wel zou opgaan. Ok, in
zekere mate wel natuurlijk voor ras-kenmerken maar dat is toch wat anders:
Een Arabier ziet er anders uit als een Fjord, en het karakter is
gemiddeldgenomen ook anders. Maar mondlijnen, deukjes in de neus, stand van de
oren... Dat riekt teveel naar "doorlopende wenkbrauwen, flaporen,
enzovoorts". Het is niet alleen bewezen maar ook logisch dat dit onzin is:
karakter wordt bepaald door de hersenen en gedeeltelijk door opvoeding, en
de vorm van de neus e.d. zegt totaal niets over de hersenen noch over de
opvoeding.
>
> Groeten,
> Frans
>
Daar ben ik het wel mee eens..(zeker als het gaat over kruinen,schedels en
oren).. maar gedeeltelijk ook weer niet. ....
Ik denk dat de beinvloeding over en weer (lichaam en geest) best groot is.
Een jong mens (wat klinkt dat toch truttig eigelijk) met een soepel gezond
lijf heeft andere mogelijkheden om zich te ontwikkelen dan een ook jong mens
dat reuma heeft of een klompvoetje.
Anderzijds "modelleert" een zwaarmoedig mens gedurende zijn leven zijn
lichaam anders dan een nieuwsgierig leergierig mens dat wakker het leven
"gulzig drinkt".
Maar van jonge mensen (paarden wellicht ook) kun je daar niiet makkelijk een
uitspraak over doen aan de hand van lichaamskenmerken.
Inzake oude mensen (en paarden wellicht ook) kun je aan het lichaam al heel
veel meer zien; ze zijn zoveel meer uitgekristalliseerd.
En tenslotte... het belangrijkste... de psychomotoriek en de fysiologische
aanleg. Da's niet goed zichtbaar bij alleen "lijf" maar in de interactie
psyche fysiologie en lijf.
Een dood oud lichaam laat echt niet die mooie uitgekristalliseerdheid van
een LEVEND oud mens zien.
Kom ik over eigelijk, want ik vindn het zo moeiliijk te omschrijven....
Dusse.... kruintjes skelet en oren, wenkbrauwbogen en tenen zeggen mij ook
niet zoveel
)
Groet
Ellen
Warboel
