Spirithorses schreef op dinsdag 22 november 2011, 8:58:


Ik denk eigenlijk dat dit vaak niet gebeurt.
Van mijn DA die ik voor mijn paarden thuis heb, weet ik dat ze er rekening mee houdt in die zin dat ze de bloednames probeert af te stemmen op de ophaling door de koerierdienst.
En ik heb haar wel eens zilverpapier rond die buisjes weten doen. (Hoogstwaarchijnlijk ivm die lichtgevoeligheid)
Maar dan komt ze uiteraard nog wel van een half uur verderop met de auto, moet misschien nog bij een andere patiënt zijn nadat ze bij mij geweest is. Of staat misschien nog een half uur met mij te praten over iets anders en ondertussen ligt dat bloed daar maar.

Mijn paard staat momenteel gestald bij een DA in de tuin. Dus ze hoeft maar bloed te nemen. En met 20 meter lopen kan ze het in de frigo of de diepvriezer leggen, in afwachting dat het opgestuurd wordt. Dus bovenstaande problemen heb je dan al niet. Maar toch wilde ze dat niet zomaar doen.
Het labo zelf en haar man (die humaan arts is) gaven aan dat die vit E bepaling dan weggegooid geld zou zijn. Het moest van hun persé zo kort mogelijk voordat de koerierdienst zou komen en vlak voor de dag dat het labo die bepaling zou doen.

Ans Jondral schreef :

Ow OK, pfff, dat gedoe ook. Hoe krijg je een betrouwbaar beeld he. Iets vertellen kunnen ze je niet, die paarden. En toch wil je af en toe gewoon even weten of je op de goede weg zit ermee. Ik heb heel veel vertrouwen in de gezondheid en weerstand an mijn paarden, maar soms wil ik toch even dat extra's omdat je met gevoel en het blote oog nou eenmaal niet alles kunt waarnemen.

Frans Veldman schreef op dinsdag 22 november 2011, 12:25:

Sorry Frans, het was maar een verhaaltje! Ik herinnerde vanuit mijn jeugd, mijn vader had een klein transportbedrijf, dat er nogal eens iets aan de brandstof mankeerde. Misschien had ik het verhaal in de jaren '70 moeten laten afspelen, maar toen was Johan Cruijff nog geen voetbalexpert, dus dan klopt het ook niet.

Overigens is het helemaal niet mijn bedoeling om een remedie voor alle paarden te vinden, eenvoudigweg omdat ieder paard anders is.
Ik ben wel zoekende, voor mezelf en mijn dieren en soms probeer ik ook wel eens een ander een stukje op weg te helpen. Ik probeer daarin altijd te onderbouwen wat ik vertel en een ander mag ermee doen wat hij wil.

De lever is op dit moment een hot item in zowel de reguliere als de alternatieve zorg. Het blijkt dat ca. 20% van de Westerse bevolking aan leververvetting (NAFLD=non alcoholic fatty liver disease) lijdt. En waarschijnlijk ligt dat percentage veel hoger. Leververvetting gaat vaak samen met diabetes, overgewicht, metabool syndroom, verhoogd LDL cholesterol, stress, etc. Wat oorzaak of gevolg is, is niet duidelijk. Wel is aangetoond dat het niet komt door een hoge vetinname, maar door een hoge inname van meestal geraffineerde koolhydraten. Leververvetting kan aanleiding geven tot levercirrose. De enige behandeling die men op dit moment kent is afvallen en bewegen. Maar helaas blijft leververvetting vaak onopgemerkt, want als er geen uiterlijke kenmerken zijn als overgewicht, wordt er niet aan gedacht. En zolang er geen sprake is van ontsteking blijven de leverwaarden binnen de perken.
Ik zie hierin toch wel veel vergelijking met paarden die HB-gevoelig zijn, insulineresistentie of eczeem hebben.
Verder blijkt leververvetting bij melkvee behoorlijk vaak voor te komen en vooral problemen te geven rond het afkalven. Naar wat ik erover gelezen heb, wordt daar juist de nadruk gelegd op meer koolhydraten en minder vetten in de voeding, wat ik dan weer niet begrijp.

Ook het verhaal over de groeihormonen heeft nog steeds mijn aandacht. Ik hoor bijvoorbeeld eigenlijk weinig over jonge paarden, laat ik zeggen onder de 2 jaar, die HB hebben of er gevoelig voor zijn. Deze paarden zijn ook nog in de groei en gebruiken derhalve het groeihormoon daarvoor. Ergens moet er iets mis gaan, want het lijkt me niet de bedoeling van de natuur dat paarden door groeihormoon HB worden.
Nu heb ik in een niet betrouwbare bron gelezen dat honden vaak problemen krijgen door het eten van pluimvee, kippenvlees, doordat dit vlees van té jonge dieren afkomstig is en nog vol zit met natuurlijke, niet door voer verkregen, groeihormonen. Deze honden gaan vaak op hun poten kluiven. Deze bron is dus niet betrouwbaar, maar zet me wel aan het denken. Want ook wij mensen eten nogal eens vlees van jonge dieren, het is maar zelden dat een slachtdier de volwassenheid bereikt.

En soms heb ik het ook wel eens erg druk met andere dingen en heb ik geen tijd om over al die zaken na te denken. Hoewel ik, als iemand mijn hulp vraagt, altijd tijd probeer te maken. En zolang ik er (nog) mijn werk niet van maak, blijft het gewoon gratis!

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 22 november 2011, 14:59:


De lever is naast chemische fabriek ook nog opslagplaats. Aangezien een groot deel van de bevolking aan obesitas lijdt vind ik het nog meevallen dat slechts 20% van de mensen aan leververvetting lijdt.
Voor zover ik weet is leververvetting geen echt probleem, en volkomen omkeerbaar. Natuurlijk heb je wel meer risico's op ziektes, maar dat heb je met obesitas toch sowieso al. Gezond eten en afvallen en het probleem lost zich vanzelf op.


Tis gewoon een welvaartsziekte.


Dat is wel erg kort door de bocht. Volgens mij hoort daar nog als tussenstap "leverontsteking" tussen, wat ook nog herstelbaar is, maar uiteindelijk chronische leverontsteking kan resulteren in cirrose, en dat is niet meer terug te draaien.


In feite is er dan ook nog niks aan de hand, afgezien de algehele obesitas die niet alleen voor de lever maar voor tal van zaken een verhoogd risico inhoudt. Het heeft weinig zin om in die situatie je specifiek druk te maken over de lever. Het risico op hart- en vaataandoeningen is dan even groot. Leververvetting is geen ziekte op zich maar een risicofactor.


Ja maar dat weten we toch ook al jaren dat dit welvaartsziekten zijn en dat je deze ellende kunt voorkomen door paarden sober te voeren?


Ook bij mensen komt "ouderdoms"-diabetes in de jeugd weinig voor. Dat heeft totaal niets met groeihormoon te maken maar met het feit dat er wat jaren tijd voor nodig zijn om de koolhydraatstofwisseling te vernielen. (Kinderen met diabetes bestaan, maar die hebben doorgaans een ander soort diabetes, een aangeboren (genetische) variant die niets te maken heeft met de alom heersende welvaartsdiabetes, ook wel "ouderdomsdiabetes" genoemd, oftewel type II).


Ik begrijp hier niet wat je bedoelt. Ik heb al eerder uitgelegd dat HB ontstaat door een overschot aan insuline, dat op een GH-receptor past. GH zelf komt in dit hele verhaal niet voor.


Dit verhaal kun je rustig naar het rijk der fabelen verwijzen. Stofwisselingshormonen en groeihormonen zijn niet oraal in te nemen, ze overleven het spijsverteringskanaal niet. Diabetici zouden maar wat graag van de spuit af willen en insuline in pilvorm willen nemen, maar insuline is niet oraal in te nemen. Voor groeihormoon geldt exact hetzelfde. Mensen die een tekort aan groeihormoon hebben moeten dat bijspuiten, via een pilletje lukt dat niet. Je kan dus (gelukkig!) naar hartelust insuline, groeihormoon, etc. eten zonder dat dit ook maar iets doet.

Afgezien daarvan heeft groeihormoon bij volwassenen niet de uitwerking die je ervan zou verwachten. Volwassenen met een overschot aan groeihormoon groeien niet maar krijgen allerlei nare misvormingen, stofwisselingsproblemen, vergrote risico's op hartproblemen, galstenen, darmpoliepen en andere narigheid. Gelukkig kun je alleen maar aan een overschot aan GH komen door het zelf te maken. De meestvoorkomende variant is door een goedaardig tumortje in de hypofyse (Acromegaly).

Ik heb in mijn spambox wel eens van die advertenties gezien voor GH. Ik moet er smakelijk om lachten wat ten eerste is GH niet oraal toe te dienen en ten tweede is dat maar goed ook want van extra GH valt niets goeds te verwachten.

Frans

IK moest toch in NL een afspraak maken om bloed-monster-name te bekomen.
De DA die dat deed, had een hele route en speciale koelboxen. Die werden s'avonds per "speciale" courier naar Deventer gebracht.
Deventer zal het best wel elke dag onderzoek doen, maar mijn DA praktijk probeert het toch te bundelen. En JA ook ik moest een week wachten voor de uitslag (3 dagen + weekend)

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Het bloed wat hier 2 keer werd afgenomen was de volgende dag in het lab in Antwerpen. De uitslagen waren 6 dagen na afname (alleen vit. e en selenium) en 9 dagen na afname (algeheel bloedbeeld + vit. e/sel.) binnen.