Hamersma schreef op zondag, 27 maart 2005, 10:52:


Bedoelt u hiermee dat ze de rest van de tijd op stal doorbrengt?
Zoja, dan zal het herstel moeilijker verlopen denk ik.
Is het misschien door de blessure dat ze haar achterhoeven zo ongelijk afslijt?
Ik weet niets over de voorgeschiedenis van de hoeven, maar ik heb (niet persoonlijk bedoeld hoor) al dikwijls gemerkt dat de mensen hun paard niet de tijd geven om goede hoeven te krijgen.

Groeten,
jan.

jans schreef op maandag, 28 maart 2005, 2:12:


Beste Jan,
We zouden haar het liefst dag en nacht in de wei zetten, maar daar is hier helaas geen mogelijkheid voor. We hebben wel een dubbele stal voor haar, maar ja het blijft te klein voor voldoende beweging.
De slijtage is - denken we - het gevolg van haar beenstand (combinatie bodemnauw en franse stand) en het schuivend neerzetten van haar achterhoeven. Gisteren zagen we dat ze haar hoefbal beschadigd had.
Hoewel de dierenarts ons heeft gezegd, dat ze alleen op het harde asfalt mocht, zijn we toch maar met haar op het zand gaan lopen. Ze weigerde om nog een stap op het asfalt te doen, in het zand lopend leefde ze weer helemaal op.

groetjes - Jeannette

Hamersma schreef op maandag, 28 maart 2005, 9:33:


Ik ken het, ik heb ook een paard dat erg plat staat in de hielen, en die stand heeft ze zelf verkozen.
Ik denk dat ik het bij haar alleen zou kunnen laten bijgroeien als ze dag en nacht op zachte ondergrond staat, maar dat wil ik niet.
Ze moet voor mij elke dag een paar uur op de beton.
Bovendien heeft ze voldoende beweging, buiten in de groep.

Liever had ik iets meer ruimte in de hielen, maar dat lijkt er (nu nog) niet in te zitten. Wel hebben wij om deze reden hoefschoenen voor haar, temeer daar ze 15 jaar op ijzers gelopen heeft en best problemen gehad heeft nadat deze verwijderd waren.(Zoolkneuzingen, zoolzweren, extreme gevoeligheid en veeeeel te nauwe chinese Quartervoetjes onder dat gespierde lijf).
Die hoefschoenen heeft ze al welgeteld één keer aangehad!
Het gaat eigenlijk vrij goed met haar en dus heeft ze ze niet nodig.

Nu is ze zover dat ze goed (om)draait op de beton (daar let ik altijd op) maar ze slijt nog steeds erg. Maar niet zo dat ze kreupelt.
Ze gedraagt zich hooguit wat houterig.
Sinds we haar hebben (vanaf oktober) hebben we haar hielen alleen de allereerste keer wat lager gezet omdat ze ondergeschoven waren, verder nooit weer.

Ons paard heeft een botchip gehad in de linkerkoot, - is daaraan geopereerd en als gevolg daarvan sleepte ze ook lange tijd een beetje met dat been en maakte ze ongelijke passen.
Ook had ze de neiging om heel erg onder te treden en rekte ze nog te weinig naar achteren met haar passen.
Met behulp van Alexandertechniek is dat nu zo goed als over. Ik kan nu met rijden invloed uitoefenen op de lengte van haar passen en oefen met het weer sterk maken van de achterhand. Als gevolg van deze blessure liep ze dan ook erg verkrampt, en nog : soms hervalt ze weer even in haar oude gewoonte. Ook zij heeft een licht Franse stand.

Maar bij mijn paard zijn de hoefballen intact.
Ik denk dat je het genezingsproces dan alleen kunt bevorderen als je haar veel vrije beweging kunt geven, op afwisselend zacht en hard terrein, dan is de doorbloeding van de hoeven beter en gaan ze beter groeien.

Wat je ook al kunt doen is een gedeelte van het stro weghalen zodat ze verplicht op de beton staat (dat wel natuurlijk pas als die hoefballen genezen zijn). In combinatie met veel bewegen (doorbloeding) krijg je zo een optimaal hardings- en groeiproces.
Ik weet, het is een beetje een dubbel advies : Van de ene kant op het zachte maar van de andere kant op het harde, maar bedenk je dat de hoef sneller groeit naarmate ze meer afslijt, en dat kan alleen als de hoef een optimale doorbloeding heeft en dus gezond is.

Groet, Pien

Mijn paard heeft achter ook erg korte hielen. Hij staat overdag op een betonpad (helaas 's nachts nog op stal ) en hij wordt sinds november natuurlijk bekapt. Voor worden de hoeven echt best mooi, maar achter zijn ze dus heel kort en plat. Hij loop op steentjes ook gevoelig, maar volgens mij alleen achter. Eigenlijk zijn zijn hoeven achter altijd al kort geweest. Is dit dan gewoon zijn eigen hielhoogte? Of slijten ze te snel? En hoe kan het dan dat ze niet hol worden. De witte lijn is mooi dun, en hij heeft nooit op ijzers gestaan gelukkig.
Laatst las ik op een ander forum iets over een te dikke zool. Doordat de zool te dik was kon de hoef niet hol trekken. Zij had er toen toch een klein stukje afgehaald en toen was het goed. Ik durf/wil alleen niet zelf aan de zool komen.

Hebben jullie een idee wat dit kan zijn?

Spirit schreef op maandag, 28 maart 2005, 14:21:


Lijkt me een goed advies, afwisselend op het harde en zachte. Ik denk erover om op het asfalt met hoefschoenen te gaan stappen, zodra die klaar zijn en tot die tijd maar alleen op het zand te blijven stappen. Vandaag zag ik dat de hoefballen beschadigd waren. Dus ik laat het stro nog maar even in de stal.
Je zegt dat je de hoefschoenen maar één keer aangedaan hebt bij je paard? Is je paard dan toch vrij snel hersteld van de hoefproblemen, die je schetst? Je zegt dat je bij jouw paard één keer de hielen lager hebt gezet en daarna niet meer. Is het zo dat bij jouw paard het groei- en slijtproces nu in evenwicht is?

groetjes - Jeannette

alline schreef op maandag, 28 maart 2005, 20:46:


Ik weet er niet zo heel veel van, maar mijn paard is achter ook kort en plat. Ik vroeg aan de natuurlijk bekapper vorige week of de zolen achter nog hol zouden worden, maar volgens hem was de kans daar niet groot op. Ik laat het maar zo. groetjes - Jeannette

Hamersma schreef op maandag, 28 maart 2005, 22:23:


Nou...2 vliegen in een klap...al sla ik zelfs die niet dood haha...
Wat je kan proberen is te kijken of het niet om een oude laag gaat waar je tegen aan kijkt.
Pak je hoevenkrabber of een ander voorwerp dat je stevig vast kan houden maar wel bot is en schraap eens met de botte kant over die zool heen.
Als dit een soort poederlaag is kan je dat voorzichtig weg schrapen, zolang je dit met een bot voorwerp doet kan er weinig mis gaan.
Wegschrapen tot je op de harde ondergrond komt...das dan de echte zool.
Als je dit allemaal weggehaald hebt krijg je vaak een toch wat holle vorm te zien.
Let ook op of er bij de kwartieren een kleine holling zit als de voet plat op de grond staat..dat bevorderd de hoefwerking en dus doorbloeding...

Voor Aline,
De achterhoeven hebben vaak al een wat kortere hiel, ik haal hier niet te veel weg.
Ik hou zelf eigenlijk altijd de hiel net iets hoger dan de zool, zodat daar een soort driehoekje zichtbaar is van wand, hiel en steunsel, waarin de zool dan wat dieper ligt...dat loopt dan dus vanaf de kwartieren heel iets op
Wel zorgen dat de steunsel natuurlijk geen grondcontact maken, schuin naar boven opsnijden dus.
Ben je bang dat het te laag wordt...niet meer aan die hiel vijlen en hij groeit vanzelf weer wat aan.....wel zorgen dat ze even hoog zijn tenopzichte van de hoefballen cq zool....

Succes...

Gr Nick
Met geduld,vertrouwen en
liefde bereik je meer.

Jeanette schreef:


Het is niet erg als een paard een tijdje gevoelig loopt, zolang je er maar rekening mee houdt en niet kost wat kost inspanningen vergt waar ie op dat moment niet aan toe is.
Het probleem van veel mensen is dat ze niet willen wachten totdat hun paard voldoende 'hersteld' is van de ergste gevoeligheid.
Ze vinden het zielig maar willen tegelijkertijd wel rijden.
Dan zijn hoefschoenen een goede overgangsoplossing.

Hoefschoenen beschermen de hoef voor gevoeligheid als gevolg van steentjes, e.d. maar bedenk je wel dat die hoef toch zal moeten wennen aan het harde en steentjes.
Ze altijd dragen verlengt dit proces in mijn ogen. Ik zou liever zoveel mogelijk zonder doen, maar dat is mijn persoonlijke mening.

Bij Holly hebben we inderdaad de hielen in een keer lager kunnen zetten omdat ze ze al vrij laag had, anders had ik het zeker geleidelijk moeten doen.
Doordat er 5 hoefzweren naar buiten kwamen, ze ook een zoolkneuzing had en ik het belangrijk vond voor haar beweging dat ze toch een beetje mee kon wandelen hebben we die hoefschoenen laten aanmeten.
Dat wandelen was overigens puur voor haarzelf want uit zichzelf verzette ze niet veel stappen Rijden deden we nauwelijks want ze was toen herstellende van een operatie aan haar koot.

Het mooie is dat het vrij snel daarna beter ging en ik ze niet eens echt heb hoeven te gebruiken.
Nu nog loopt ze niet helemaal soepel, ze heeft denk ik ook last van slijtage maar is op het moment ook hoogdrachtig (nog 11 dagen) dus ik wil nu niet veel gekke dingen doen met haar.
Het groei- en slijtageproces lijkt in evenwicht, maar ze werkt nu niet en we lopen nu ook niet op het harde. Wel staat- en loopt ze denk ik een uur of 12 per etmaal op de betonnen uitloop.

Wil ik gelijk even van de gelegenheid gebruik maken en iets algemeens zeggen: Wanneer je voor een natuurlijke bekapping kiest, wil je oa dat het paard weer gevoel krijgt in zijn voeten (door de verbeterde pompfunctie, doorbloeding).
Dat betekent dat het paard veel meer kan aangeven als/dat ie ergens last van heeft en ik denk dat het heel goed is je dat te realiseren en daarnaar ook daadwerkelijk te luisteren.
Mijn paarden werken allemaal mee in ons bedrijf en we bekappen ze allemaal zelf. Onze buitenritten vinden voornamelijk plaats op de harde Belgische betonwegen. Er zit best wel eens een paard bij dat wat gevoelig loopt door de een of andere oorzaak, ik zie daar het probleem niet van in, krijgt ie gewoon een paar dagen rust.

Ik heb zoveel vertrouwen in deze manier van bekappen, nog geen paard meegemaakt dat er blijvend slechter van is gaan lopen, eerder het tegenovergestelde (ruimer, bodemvaster, ontspannener enzo), dat ik me absoluut niet druk maak als een paard aangeeft dattie even rust wil.
Kan wat spierpijn zijn van een te zware rit, of een kneuzinkje als gevolg van een steen of wat dan ook. Dat kan - zeker met de paarden die nog niet zo heel lang van de ijzers af zijn.

Groet, Pien

Spirit schreef op maandag, 28 maart 2005, 22:55:


Ow, met slijtage bedoelde ik 'gewrichtsslijtage'

Nick Altena schreef op maandag, 28 maart 2005, 22:51:

Er zit geen oude zool meer op. Hij loopt voor en groot gedeelte op de zool, dus daar zit helemaal niets ouds op, en het stukje waar het een beetje hol is zit niets. Er zit echt een hele kleine holling in. Omdat de hoef dus zo plat is kan dat bijna niet.


Ik haal helemaal niets van de hielen af. Voor zou dat nog wel een beetje kunnen, maar achter helemaal niet. Dan rasp ik meteen in de zool. Doordat hij op een betonpad staat slijt het zelf.


Dankje