Een oude vriendin van mij heeft haar oog uiteindelijk laten verwijderen, na 40 jaar problemen door een ongeluk, zij vindt het een hele opluchting en is beter af met de glazen bol dan met het oog dat toch al lang niks meer zag.
Bd heeft geen emotionele problemen over verwijdering, dus als het een opluchting zou zijn zou ik het zeker doen.
Akelig idee maar alles went.

joop schreef op dinsdag 26 juni 2012, 10:03:


Precies, ze heeft zelfs geen emotionele problemen over haar halfzijdige blindheid, dat is natuurlijk weer een mensending en wij vinden dat zieluggggg maar zij past zich gewoon aan aan haar nieuwe situatie. En als ik nu terugkijk nu ik het weet heeft ze dat toch al langer. Van mij mag het oog er ook uit. Ik ga het binnenkort toch maar weer eens bespreken met de DA. Deze blindheid verklaart me nu wel waarom dat paard zo'n scheefheids/rug/bekkenproblemen had. Ze houdt haar hoofd ook iets schuin af en toe. Tja, geen wonder.....

Puck en BD worden de lamme en de blinde, zo aan mekaar gehecht, die kun je niet meer uit elkaar halen. Puck begint met haar 19 jaren soms toch al echt slecht te lopen agv haar artrose en BD ziet maar half. Laten we het zo maar bekijken met wat humor, ik vind het al erg genoeg allemaal dat ik van zo veel dingen samen afscheid heb moeten nemen....

Spirithorses schreef op dinsdag 26 juni 2012, 12:22:


kwestie van tijd, niks blijft altijd htezelfde, geen afscheid maar goede herinnering en er zijn zo veel mooie dingen bij gekomen, dus het nu is ook een hele mooie tijd (en de toekomst natuurlijk ook) Gelukkig leven we elke dag van dag tot dag.

Geen ervaring met het eruit halen van een oog, maar in jouw geval, Pien, kan ik mij goed voorstellen dat je daarvoor kiest.

Ik wil er echter wel even op inhaken met een vraag.
Gedeeltelijke blindheid/slechtziendheid is volgens mij niet altijd door de d.a. te herkennen in de ogen? (zonder speciaal apparatuur)
Hoe krijg je daar zelf het gemakkelijkste helderheid in?

Goed van je, om het gedoe met Puck en BD met humor te bekijken, want het is niet niets. Staan ze al op pensioen of draaien ze nog mee?
Ik verdenk Hälga ook van artrose mn in de schouders, maar de rustige uitjes en wandelingen die we maken, doen haar in ieder geval geen kwaad.
Maar ik neem aan dat het bij een bedrijfje zoals dat van jou anders ligt... weinig klanten zullen alleen rustig aan door het bos willen sjouwen...?

Hoe is het trouwens met Mirels paard afgelopen?

Sandra van Bommel schreef :


BD had al vaker oogontsteking in de afgelopen 3 jaar en de blauwe waas over haar gehele oog had met zonlicht te maken, dat wisten we al. Maar het werd zelfs met kap op erger, ze schuurde tegen dat oog en ik heb de DA weer laten kijken. Ze knipperde niet eens met dat oog als je er met je hand naartoe ging (test). DA heeft met zo'n zalf en ook met een lampje gekeken, we hebben het goede oog afgedekt en ik moest haar toen richting hooibalen leiden om te zien of ze ertegenaan zou lopen. Ze zwalkte op haar benen, richtinggevoel kwijt, maar wat nog opvallender was; ze liep er zó tegenaan en dat is niks voor BD. Er zit door de ontstekingen een soort van 'korrel' in dat oog en dat is een verkleving waardoor het niet meer kan samentrekken dus het zonlicht is niet verdraagbaar. Dat schijnt best pijn te geven en dat merk je ook, ze wil altijd tegen je aan schuren met die kant van haar hoofd en in het licht knijpt ze zelf dat ook steeds dicht.


BD is nooit in de les geweest, wordt rechtgericht en heeft nu een heel lieve bijrijdster die heel veel moeite voor haar doet. Ze kan gewoon bereden worden maar je moet er rekening mee houden dat ze aan haar rechterkant nauwelijks meer ziet. Slagbomen, hekken, benaderen, dat is even wennen voor ons want ze kan een beetje schrikken als je ineens met je hand van rechts komt. Dus 'oja, denken we dan, effe omdraaien en met het andere oog laten kijken' en het is goed. Het is niet eens zo'n groot probleem als ik vantevoren gedacht zou hebben. Ze gaat gewoon mee op de St Pietersbergritten hoor, zelfs een lekkere rengalop gaat prima! Ze heeft altijd heel erg op de rijder vertrouwd dus dat is niet veranderd.

Puck is zo goed als met pensioen maar zij wíl nog zo graag dus af en toe helpt ze soms nog even mee in de rustige lessen en ze geniet daarvan, ondanks dat ze niet meer 100 % zuiver loopt. Het is het zoeken naar een evenwicht en dat hebben we wel gevonden zo. Grote ritten zitten er niet meer in voor haar maar wat aan huis gekloemel gaat prima. Op de dagen dat ze minder goed loopt hoeft ze niks.


De klanten hebben niet de keuze op welk paard ze rijden, wij delen in, dus we komen daar nooit in de problemen mee We hebben voldoende rijpaarden en Puck is niet meer 'echt nodig'.
Veel maar gedoseerd bewegen is heel goed. Ik ga ervanuit dat Puck dat zelf heel goed kan aangeven. Ook denk ik dat Puck zo graag wil werken dat ze haar pootjes wel voor lief neemt.

Greetz!

ah ok, ik denk idd dat voor puck de beperkte beweging goed is. Hälga loopt ook niet helemaal zuiver. Vooral na een week afwezigheid van mijn kant, merk ik in het begin van een wandeling (ik loop er dan naast) dat ze niet helemaal rad loopt. Dat wordt in de loop van de wandeling beter.
Maar ik geloof dus ook niet zo in helemaal stil zetten. paar keer een paard rap oud zien worden op die manier.
Maar gezien wij alleen maar rustige bosritjes maken en op langere ritten er dan evengoed stukjes naast lopen, is dat verder geen probleem.

Met 1 ook minder beinvloed idd niet het rijden. Mijn oudje was ook aan een kant blind, maar zat nog boordevol levenslust en nam zelfs nog graag een sprongetje mee.

Maar voor jou was het dus duidelijk...
Ik denk dat ik tzt met sil maar eens een parcoursje opzet en dan haar daar doorheen leidt, wellicht met afwisselend 1 oog afgesloten (ooglapje)